27.Bölüm "Şerefsiz"

13.6K 1.2K 876
                                    

Allah'ım okumuştu.Ne yapacaktım?Ne diyecektim?

"F-fırat."

Yerimden kalktım.O da ayağa kalktı.Şuan sadece gözlerime bakıyordu.

"Kim o?"

Sesi o kadar soğuktu ki.

Benim birini sevdiğimi öğrendiğinde ki gibi soğuktu.

"Sen bana ait olan şeyleri neden karıştıyorsun?"dememle kolumu sımsıkı tuttu.

"Bak sakin olmaya çalışıyorum zaten.Bana ters davranma!Karımsın sen benim.Aramızda gizli bir şey olmaması gerekiyor!"

Fırat içine sert bir soluk çekti.

"Ben böyle şeyler getirsem evimize ne yaparsın?"

Ne yapardım?Galiba delirirdim.O benim kocamdı çünkü.

"Nasıl bir tepki vereceğini biliyorum.Peki niye empati kurmuyorsun Mehlika?Benim de senin gibi bir tepki vereceğimi neden düşünmüyorsun?"

Oldukça sessiz konuşuyordu ama çok ürkütücüydü sesi.

"Özür dilerim,haklısın."dedim.

Haklıydı.Sonuna kadar hemde.

"Haklıyım öyle mi!?Hiç bir zaman beni sevmeyeceksin biliyorum!Boşuna uğraşıyorum Mehlika boşuna!"

Ona yaklaştım ama geriye doğru bir adım attı.

"Sakın bana yaklaşma,sakın!"

Gözlerim doluyordu.Seviyordum ben onu.Çok seviyordum hemde.Sadece Mustafa'nın dediklerinden sonra kafam karışmıştı.Ama ne yapabilirdim?Önceden sevdiğim kişinin beni sevdiğini öğrenmiştim.

"Fırat yapma lütfen."

"Ne yapmayayım lan!?Ne yapmayayım!?Sen gerizekalının tekisin!Aramız düzeliyor sen aramızı bozuyorsun!Kendini bilmeyen şımarığın tekisin!Her şey kendinin olsun diyen bir gerizekalı!"

Fırat odadan çıkıp kapıyı çarptığında yerimde sıçradım.Ağlamaya başlamıştım bile.

Her şey kendinin olsun diyen bir gerizekalı!

Fırat'ın dediği şeyler kafamda tekrarlanıyordu.

Bana gerizekalı demesi,şımarık demesk zoruma gitmişti.İç çeke çeke ağlıyordum.

Çok zoruma gitmişti.Her ne kadar haklı da olsa bu kadar hakaret etmesine gerek yoktu.Benim de bir kalbim vardi ve kırılıyordu.

"Yenge."

Beyza'nın sesini duydugumda kendimi toplamaya çalıştım.Odaya girip bana yaklaştı.

"Yenge niye ağlıyorsun?"

"Yok bir şey kuzum.Boşver sen."diyerek yanaklarımi sildim.Kendimi gülümsemeye zorladım.

"Ama ağlıyorsun."derken yanaklarımı minik elleriyle sildi.Ne kadar silerse silsin; yenileri akıyordu.

"Ağlama yenge.Bir yerin mi acıyor?Abime söyleyeyim,o seni doktora götürür."demesiyle burukça tebessüm ettim.

Kalbim ağrıyor Beyza.Abini yine üzdüm.O da beni üzdü.

"Abine söyleme birtanem."dedim.

"Sarılayım mı?"demesiyle burnumu çekerek kafamı salladım.Beyza kollarını boynuma sarınca bende kollarımı beline sardım.Saçlarına yüzümü gömdüm.Ağlıyorken birine sarılmak güzeldi.

"Abim görmesin ama.O senin ağlamana kıyamaz."

Kıyamaz biliyorum.Ama bu kez her şey benim suçum.Gerçi her zaman suçlar benim olur.Ben gerçekten gerizekalıyım.

TEK TANEM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin