TEK TANEM (TAMAMLANDI)

13.Bölüm "Güzel"

100817

Aramız pek iyi degildi.Şuan yanımdaydı yürüyordu ama buz gibiydik.

Karar veremediğim için Fırat'a soğuk davranmaya başlamiştım.O da üzerime gelmemişti.Köyden geldiğimden beri ona bir kez bile sarılmamıştım.Kollarım onu görünce sızlıyordu ama sarılmıyordum.

Onu hak etmiyordum.İğrenç bir insandım işte.Hala kafasında ve kalbinde başka bir adam olan ama evli bir kızdım.Çok saçma.Hayatımdaki en saçma olay buydu işte.

25 gün.Ona sarılmadığım 25. gündü.O da özlemiş miydi bana sarılmayı?Kolları sızlıyor muydu yokluğumda?

"Mehlika gel hadi annem."

Annemin sesini duyunca onlara baktım.Şuan düğün alışverişindeydik.16 gün sonraydı düğünüm.Bugün ufak tefek şeyleri halledecektik.

Fırat mağazanın kapısında durunca biz içeri girdik.

"Fırat niye gelmiyor?"diye dışarı doğru baktım.

"Her alışverişimizi görmesine gerek yok."derken Fırat'ın halası gülmüştü.

Anlamazca bakmıştım sadece.

Mağazadan çıktığımda bıkmış ve utanmıştım.Bir sürü şey almıştık.Fırat'in içeri girmemesi gerçekten iyi olmuştu.

"Şimdi nereye gideceğiz?"diye sordu Fırat halasına bakarak.

Fırat'ın halası,yengesi,annem,ben ve Fırat beraber yapıyorduk alışverişi.

"Aslında bir şey kalmadı.Eve dönebiliriz."diyen anneme baktım.

"Benim gelinlik provam vardı."dedim.

Gelinliğimi diktiriyordum o yüzden bir kaç gün aralıkla gidip prova yapıyorduk.

"Biz eve gidelim.Siz Fırat'la gidersiniz."dedi Derya yenge.

Fırat'a baktım.Fırat hala bana bakmıyordu.Ondan uzak durmuş kendimi ondan soğutmuştum.Aman ne güzel(!)

"Olur."dedi Fırat.

Annemler giderken biz de Fırat'la arabaya doğru gidiyorduk.

Bir şey konuşmadan arabaya yerleştik.Yol boyunca yine tek kelime etmemiştik.Bu durum artık sabrımi sınıyordu gerçekten.Onu özlüyordum.İtitraf etmesi güçtü ama onu,Mustafa'dan daha çok özlüyordum.

Araba durunca aynı anda indik.

Caddeye dalgın bir şekilde adım attım.Başım dönüyordu.Elimu yavaşça alnıma koydum.Nereden çıkmıştı bu baş döngüsü?

"Fırat."diye fısıldadım.Ama sesimi duymadığıni düşünüyordum.

Arabaya elimi yaslamak istemiştim ama elim boşa gelmişti.Yere düşecekken belime sarılan kollara bırakmıştım kendimi.

"Mehlika?!"sesi telaşlıydı.Günler sonra ismimi ağzından duymam çok güzeldi.Kokusu genzimi yakmaya başlamıştı bile.

"Aç gözlerini!"Endişeyle yanaklarıma dokunuyordu.Vurmak istiyordu sanki ama kıyamıyor gibiydi.Dokunuşu sakindi.

"Başım dönüyor."dedim gözlerimi hafifçe açarak.

"Şükürler olsun."diyerek alnıma dudaklarını bastırdı.

"Böyle baş dönmelerin normal değil Mehlika.Geçen gün yine sendelediğini gördüm."derken hala telaşlıydı ve sıkı sıkı tutuyordu beni.

"Pek yemek yemiyorum ondandır."dedim.

Son zamanlarda iştahım da yoktu.Zayıfladığımin farkındaydım.