18.Bölüm "Gidemezsin"

14.3K 1.3K 445
                                    

270817

Ezanın sesiyle uyandım.Fırat'ın sesiydi.Evimiz Camiyle dip dibe olduğu için sesi duymamak imkansızdı.

Dün gece aklıma gelince yine içimde bir sıkıntı oluştu.Bana 'bir başkasına ait kalbi olan kadına asla dokunmam' demişti.Benim kalbim bir başkasına ait değildi.Onu nasıl ikna edecektim bilmiyordum ama değildi işte.

Yerimden kalkarak banyoya gidip abdest aldım.Ezan bitince namazımı kıldım.

Artık bu ev benim de evimdi ama ben sanki misafirliğe gelmişim gibi hissediyordum.

Yatağıma geri yattım.Fırat'ın gelmesini bekleyecektim.Onsuz uyumak istemiyordum.Her ne kadar bana arkasını dönerek uyusa da yanıma birinin olduğunu bilmek güzeldi.Yanımda sevdiğim adamın olması daha da güzeldi.

Odanın kapısı açılınca gözlerimi kapattım.Yatacak mıydı acaba?

Dakikalar geçmesine rağmen yatağın diğer tarafında bir hareketlenme olmamıştı.Gözlerimi açarak yerimden doğruldum.

Masanın başına geçmiş bir şeylerle uğraşıyordu.

"Ne yapıyorsun?"

Sesimi duymasıyla aniden arkasını döndü.

"Uyandın mı?"diyerek önune döndü

"Napıyorsun?"dedim tekrar.

"Sabahları bir şeyler yazmayı severim."

"Ne gibi şeyler?"derken yerimden kalkıp yanına doğru gitmeye başladım.Önündeki defteri kapattı.Ardından kilitleyip ayağa kalktı.

"Kilitli defter mi kullanıyorsun?"dedim şaşkınca

"İçinde yazanlar önemli."diyerek yatağa gitti ve yattı.

"Kahvaltıyı kaçta yaparsın?"

Resmen onu zorla konuşturuyordum.

"9 civarında."dedi.

"Şimdi uyuya-"

"Mehlika sus artık!"demesiyle susup odadan çıktım.Sadece onunla konuşmak istiyordum.Eskisi gibi muhabbet etmek istiyordum.

Salona inince kitaplıktan bir kitap aldım.Tüm kitaplarımı iki-üç gün önce buraya yerleştirmiştim.

Kanepeye oturup kitap okumaya başladım.Beyza burada olsaydı onunla oynardım.Gerçi olsa da bu saatte uyuyor olurdu.

Kitabı okumaya devam ederken gözlerim kapanıyordu.Kolum yan tarafa düştüğünde uyumaya karar verdim ve o şekilde uyudum.

Uykuyla uyanıklık arasındaydım.

"Mehlika bu halin ne?"

Fırat'ın sesiydi bu.

Önce kafamda bir dokunuş hissettim ve kafam yumuşak yastığa konuldu.Ardından kolumu kanepeye koydu.Üzerime de battaniye örttü.

"Ne diye yatakta yatmazsın ki!?"diye azarlar tonda konuştu.Uyanık olsam gülümserdim ama şuan ne uyuyordum ne de uyanıktım.

Alnımda hissettiğim dudaklarla 'oh be' dedim.Sonunda dudakları alnımı bulmuştu.Allahım sonunda yine alnımdan öpmüştü.Bir insan bir şyi bu kadar çok nasıl özleyebiliyordu?Aklım almıyordu doğrusu.

.

Uyandığımda gözlerim direk saati buldu.Saat 11:20 idi.Yerimden hemen kalktım.Fırat karşımdaki tekli koltuktaydı ve elinde bir kitap vardı.

"Şey uyuyakalmışım kusura bakma."dedim utançla.

"Sorun değil."dedi

"Kahvaltı hazırlayayım hemen."diyerek mutfağa doğru koşturdum.Dokuz gibi kahvaltı yaptığını söylemişti ama saat Onbir buçuktu!Resmen ilk günden kocamı aç bırakmıştım.

TEK TANEM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin