26.Bölüm "Laf"

12.5K 1.1K 450
                                    

Fırat'a şaşkınca bakmaya devam ettim.O bana,ben ona şaşkinca bakıyorduk.

"Hayır."dedim kendime gelince

Çocuktan al haberi işte.Beyza konuştuklarımızı yanlış anlamıştı.

"Beyza söyledi ama."dediginde yanına gittim.

"Ablam sordu bende hayır dedim.Beyza yanlış anlamış."

Fırat kafasıni sallayarak koltuğa geri oturdu.

"Abi özür dilerim."

Beyzanın sesi utangaç çıkmıştı.

"Önemli değil abicim."dedi Fırat.

Daha üç buçuk aylık evliydik bebek için erkendi.Olmasını tabi ki isterdim ama şimdi değil.

"Fırat senin moralin mi bozuldu?"diyerek yanına oturdum.Suratı asılmıştı.

"Bir an baba olacağımı zannettim.Biraz üzüldüm galiba."diyerek kollari arasına aldı beni.

Beyza karşımızda oturuyor bize bakıyordu.Beyza'nın yanındayken Fırat'a yakın davranamıyordum.Çekiniyordum.

"Ben yemek yapayım."diyerek yerimden ayaklandım.Fırat'a sarılmaya aşıktım ama baş başayken.

"İstediğin bir şey var mı?"diye sordum Fırat'a.

"Mantı yapabilirsin."dediğinde kafamı salladım.

"Beyza sen bir şey istiyor musun?"diye ona da sordum.

"Hayır."diyerek kafasını iki yana salladı.

Salondan çıkıp mutfağa gittim.

"Fırat şimdi mi yeriz namazdan sonra mı!?"diye bağırdım.Bagırmasam sesimi duyamazdı.

"Namazdan gelince yiyelim!"dedi.

O zaman simdi yapmama gerek yoktu.O zaman kadar kitap okuyabilirdim.Salona geri döndüm.

"Sen camiye gidince yaparım.Mantı için erken daha."dedim.

Kitaplığa yaklaşarak içinden bir kitap çıkardım.

Kitapliğın önünde bir tane tekli koltuk vardı.O koltuğa oturdum.Başladım okumaya..

Fırat evden çıktığınde bende tencereye su koymak için ayaklandım.O gelene kadar mantıyı hazırlardım.Tencereyi ocağa koyduktan sonra mutfaktan çıkıyordum ki onun sesini duydum.Yine ezan sesiyle kulaklarımızı şenlendiriyordu.Ezan dinlemek zaten beni rahatlatırdı.Birde onun sesinden dinleyince daha rahatlatıcı oluyordu.

Gülümseyerek ezanı dinledim.Ezan bitene kadar su kaynamıştı.Mantıyı suya atıp mutfaktan çıktım.Hemen seccade serip namazımı kıldım.Beyza salona değildi.Odasında olmalıydı.

Mutfağa gidip masayı hazırladım.Mantıyı da yoğurtla karıştırınca işim bitmişti.Fırat'ın gelmesini beklemem lazımdı.O da birazdan gelirdi zaten.

Telefonumu elime aldım.Galerime girdiğimde Papatyayla çekindiğimiz saçma fotoğraflara bakarak gülmeye başladım.Fırat'la bir tane bile fotoğrafımız yoktu.Sadece düğünde çekindiğimiz fotoğraflar vardı ama telefonumda hiç yoktu.

Zil çaldığında yerimden kalkıp kapıyı açtım gelen Fırat'tı tabiki.

"Hoşgeldin."dememle gülümsedi.

"Eve geldiğimde kapıyı açmana çok alıştım."

"Alışacaksın tabii."dedim.

"Beyza hadi yemek yiyoruz!"diye Beyza'ya seslendim.Biz mutfağa girdiğimizde Beyza da gelmişti.

TEK TANEM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin