TEK TANEM (TAMAMLANDI)

1.Bölüm "Ölüyorum"

Kitaba başladığın tarih ve saati yazar mısın?

(Bu kitabı yazdığımda yazım ve noktalama işaretlerine dikkat eden birisi değildim. Şimdi nerede yanlış görsem deliriyorum. Eğer siz de delirecek ve bana sürekli laf edecekseniz okumayın lütfen.)

120617

"İmkansız sevdiğim..beni sevmen de,beni görmen de imkansız.Seni öyle çok seviyorum ki.Aşkım,gözüm kör edecek derecede fazla.Ama gelip de bunları yüzüne söyleyecek kadar kör değilim.

Beni istemezsin biliyorum.Hatta kim olduğumu görsen kahkaha atarsın.Ben sana bakar mıyım dersin?Sen beni sevmesen de olur.Dedim ya sevgim çok büyük ikimize de yeter...

Ah kim olduğumu bir söyleyebilsem sana.Bir cesaret edebilsem.Ama edemem.Karşına çıkıp da kendimi rezil edemem.Anla beni kıymetlim.Kızma da bana karşına çıkmıyorum diye.

Hem ben senden vazgeçmek istemiyorum.Karşına çıktıgımda beni reddedeceksin ve bende belki senden vazgeçeceğim.Vazgeçemem.Bunu yapamam.

Seni gizlide olsa sevmeyi seviyorum.

Seni seviyorum kıymetlim.İyi ki seviyorum...Kendine iyi bak."

Odamın penceresinde bulduğum notu okurken yine meraklanmıştım.Kimdi bunu yazan?Kimdi bunları yazan?

Haftada en az üç gün bu tür mektuplar alıyordum.Ve bu benim 21.notumdu.İlk mektup'u okuduğumda çok fazla korkmuştum.Ama artık alişmıştım.Onu öyle çok merak ediyordum ki.Ama o cesaretsizdi.Bir türlü karşıma çıkmıyordu.

Gerçi çıksa ne olurdu ki.Ben,birine deli gibi aşıktım.

Her kızın hayalinde dindar,evini bilen,ve kendisini seven bir eş hayali vardır.Yani benim gibi Allahtan korkan kızların.Benim de hayallerim böyleydi.Ama ben yan komşumuz olan Mustafaya aşıktım.Adına bakmayın.Kendisi sadece Allahın tek olduğunu bilen bir erkekti.Ailesi dini anlamda olgundu ama Mustafa öyle değildi.

Bir de karşı komşumuz vardı.İsmi Fırat.Tam hayallerimdeki koca adayı.Kendisi müezzin.Dini anlamda tüm mahallenin ağzında.Hele sesi.Sesi bile insanları hayran bırakıyor kendine.Evimizin karşısında bir cami var.Kendisi de Caminin yanındaki küçük evde yaşıyor.

Onu sevmeyi isterdim.Benden dört yaş büyüktü bildiğim kadarıyla.Yüzünü hiç tam olarak bilmiyorum.Onu doğru dürüst incelemedim.Zaten inceleyemezdim ilk bakış günah değildi belki ama ikinci bakış günahtı.

Ama Mustafayı gordüğüm an gozlerimi ondan çekemiyordum.Öyle zorlanıyordum ki gozlerimi ondan çekerken.Günah diyordum.Bakma Mehlika günah diyordum kendime ama olmuyordu.Günah olduğunu, haram olduğunu bildigim halde nefisme yenik düşüyordum ve kendimi onu izlerken buluyordum.

Mustafa aslinda benim çocukluk arkadaşımdı.Beraber büyümüstük biz.Arkadaşim diyordum ama Mustafa genelde benimle oynamazdı.Mustafa kızlarla oynamanın saçma olduğunu söyler erkeklerle oynardı

Bu sokakta oturan bizimle yaşıt herkes aynı sınıftaydı.Evet biraz garipti ama sokağımızdaki 32 evde 20 tane aynı yaşta çocuk vardı.Hepimiz bir sınıftaydık.Bu fazla garipti ama güzeldi de.Annemler veli toplantısına gelirken güne geliyor gibiydiler ve bu gülünç bir şeydi.

Mustafa her zaman farklı bir cocuk olmuştu.Şuan 21 yaşında olmamıza rağmen hala farklı biriydi.Onu çözemiyordum.Hiçkimse çözemezdi bence.

Öyle çok dikkatimi çekiyordu ki o. Ondan başka birisini göremiyordum bile.Ama..pek sevilmezdi.Yani aileler tarafından.Rahat takılan biriydi.Şuan üniversite okuyordu.