7.Bölüm "Tartışma"

15.6K 1.3K 920
                                    

010717

Sabaha gözlerimi gülümseyerek açmıştım.Bugün iyi hissediyordum.Ve aklıma direk Fırat gelmişti.

Dün onunla çok güzel zaman geçirmiştim.

Telefonumu elime aldım.Saat 10:15 ti.Yerimden kalkıp lavoboya gidip günlük rutinimi gerçekleştirdim.

Salona indiğimde şaşkınlıktan ağzım kocaman olmuştu.

Şuan üzerimde  pembe geceliklerim vardı ve saçlarım da topuz şeklindeydi.Salonda ise Fırat vardı

Allahım resmen rezil olmuştum.

"Mehlika."dedi Fırat gülümseyerek.

Geri geri gidip odama koştum.Saçlarımi görmüştü.Evet helalimdi ama garip hissetmiştim.

Üzerime feracemi giyip kafama da günlük tülbentlerimden örttüm ve aşağıya geri indim.

Bu kez salonda annem,Fırat ve Beyza vardı.Fırat bana bakarken gülmüştü.

"Noldu?"diye sordu annem.Anlamamıştı tabi.

"Yok bir şey anne."dedim.

"Hoşgeldiniz bu arada."diyerek Fıratla Beyzaya baktım.

"Hoşbulduk."dedi Beyza gülümseyerek.

Fıratın yanındaki boşluğa oturdum.Fırat öyle edepli duruyordu ki annemin yanındayken dönüp bana bakmıyordu bile.

"Beyza hadi kahvaltıyı hazırlayalım seninle."dedi annem ayağa kalkarak.

"Zahmet etmeyin biz gidelim."diyerek yerinden kalktı Fırat.

"Duymamış olayım oğlum."dedi annem azarlar bir tonla.

"Hadi kuzum gel."diyerek Beyzanın elini tuttu ve salondan çıktı.Gayesi ikimizi baş başa bırakmaktı.

"Nasılsın?"diye sordu Fırat.

"İyiyim sen nasılsın?"diye sordum bende.

"Hamd olsun iyiyim."derken bana dönmüştü.Gözlerime baktı,yine derin bir şekilde.

Allahım gözleri çok güzeldi.

"Akşamki nişana gidecek misin?"diye sordu.

"Galiba.Sen gidecek misin?"dedim.

"Sen gidiyorsan gidebilirim."derken göz kırpmıştı.

Gülümsedim.Aklıma Mustafanın gelmediğini düşündüm.Bu düşünce sayesinde gelmişti yine aklıma.

"Noldu?"dedi Fırat asılan suratımı fark edince.

"Hiiç."diyerek omuz silktim.Fırat hala yüzüme bakıyordu.

"Benden bir şeyler gizlemeni istemiyorum."dedi ama ben bir şey demedim.

Fıratın da morali bozulmuştu.Yerinden kalktı yavaşça

"Ben gidiyim.Zaten Beyzayı size getirmiştim."dedi ve dış kapıya doğru yürüdü.

"Fırat."dedim arkasından ama dönüp bakmadı.

Onu üzüyordum.Salağın tekiydim.

"Mehlika,Fırat nerede?"diye sordu annem salona girince.

"Gitti."dedim üzgün bir şekilde.

Bir insanı üzmeye hakkım yoktu ama üzüyordum işte.

"Nereye gitti?"diye sordu annem.

"Bilmiyorum anne."diyerek ayağa kalktım.

TEK TANEM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin