Soulless (afgeschreven)

Hoofdstuk 4.2

Nog een xxl vervolg.

Veel lees plezier en vergeet niet om te stemmen en een commentaar achter te laten.

XOXOXO Cami

Deel 3

Kaela werd uren later gewekt door een luid, irritant geluid.

Ze lag gekleed in haar pyjama onder het dekbed en zag hoe de licht tussen haar half dicht getrokken gordijnen de kamer binnen stroomde.

Voor een kort moment een heel kort moment dacht ze de vorige nacht verbeeld te hebben.

Dat het één groot nare droom is geweest waaruit ze nu ontwaakte.

Ze verwachtte half een slapende Benjamin naast zich voor te vinden.

Totdat ze zich bewoog en de adem haar in de keel stokte bij de golf van pijn die door haar lichaam trok.

Nee, het was zeer zeker geen droom geweest.

De na slepende gevoel van hulpeloosheid en woede die haar lichaam weer over nam bevestigde haar dit.

Hij had haar daadwerkelijk geslagen, verkracht.

De tranen sprongen haar in de ogen met elke herinnering die pijnlijk terug sjilpte.

Als haar gedachte werd onderbroken door het luide geluid dat haar in eerste instantie gewekt had.

Het was haar ringtone.

Het duurde een moment voordat ze registreerde dat hij haar telefoon had achter gelaten en dat hij overduidelijk nog werkte.

Ze reikte er onmiddellijk naar en zag dat het scherm kapot was maar de Touch screen nog functioneerde.

Lang leve de kwaliteit van i phone.

Opgelucht wou ze op het rode knopje drukken om daarna haar vader te bellen als ze verstijfde bij het horen van Benjamins diepe stem die nu kalm vroeg: "Neem je niet op?

Het is al de derde keer dat hetzelfde nummer belt. Het kan dringend zijn."

Ze draaide haar hoofd in een ruk richting de hoek van de kamer en zag hoe hij plaats had genomen op de fauteuil.

Ze richtte zich vol pijn op en probeerde zich zo wat door het hoofdbord van het bed heen te duwen om bij hem weg te geraken als hij zuchtend met een dreigende ondertoon zei: "Neem op Kaela. Nu."

Ze drukte met trillende handen op het groene knopje en bracht het naar haar oor.

Jaren later hoorde ze de stem van de oudere vrouw aan de andere kant van de lijn nog altijd terug keren in haar dromen: "Hallo."

"Goedemorgen mevrouw, u spreekt met zuster Patricia Ryan van het ST Thomas hospitaal. Spreek ik met mevrouw Kalai ?"

Kaela voelde hoe haar hart naar haar tenen glipte en ze plots klaar wakker was terwijl ze onmiddellijk zei: " Daar spreekt u mee."

ze hoorde hoe de vrouw haast opgelucht zei: "Dat is goed, mevrouw Kalai ik bel u in verband met dokter... mevrouw Deleni.

U staat als één van de vier personen ingeschreven die we moeten contacteren in geval van een ongeval."

Dat was het moment dat het suizen in haar oren de rest van het geluid overstemde. Alana.

Haar blik ging onmiddellijk naar Benjamin die emotieloos naar haar staarde terwijl ze zich moest inhouden om niet luid te roepen, wat heb je gedaan?