Soulless (afgeschreven)

Hoofdstuk 6: Een nieuw begin...

                                          Hoofdstuk 6

     Een nieuw begin is vaak vermomd als een pijnlijk einde.

                                              ****

                    "Those that can heal can harm,

                       Those that can cure can kill."

                                           - Celia Rees

Met gesloten ogen lag Kaela vier uurtjes later met haar hoofd op Elias zijn borst terwijl ze genoot van de manier hoe hij afwezig met haar haren speelde.

De positie waarin ze lagen voelde zich zo natuurlijk aan alsof er niet acht jaar voorbij was gegaan.

Alsof hij haar nooit verlaten had toch was het wel degelijk gebeurd.

Ze draaide  bij deze gedachte haar arm met een zucht nog strakker rond zijn middel heen als hij  nu zachtjes vroeg:

"wat is er prinsesje?"

Ze beet onzeker op haar onderlip en sprak dan de vraag uit die haar de laatste uren gekweld had: "wat nu?"

Hij zweeg voor wat zich als een eeuwigheid aanvoelde en fluisterde dan net zo zacht terug:

"dat ligt volkomen in je hand kleine."

Ze hief haar hoofd op en plaatste haar kin op zijn borst terwijl ze haar ogen met die van hem verstrengelde en spottend vroeg:

"Je bent toch niet van plan om er makkelijk vanaf te komen door alle beslissingen op mijn schouders te laten rusten Nadir?"

Hij glimlachte zwak voordat hij zuchtend zei: "Om eerlijk te zijn wil ik je het liefst rechtstreeks hier mee vandaan nemen naar mijn huis.

Maar gezien het feit dat jij getrouwd bent en je vader er nu gegarandeerd niet meer achter zal staan als je Benji verlaat voor mij.

Denk ik dat het misschien beter is als jij de beslissing neemt over hetgeen we van hier af aan gaan doen en welke tempo we nemen om dit te bereiken.

Ik kan overduidelijk niet de juiste beslissing nemen als het op ons aankomt.

We schijnen er met mijn besluit alleen maar beide onder te leiden."

Kaela kromp lichtjes in elkaar bij de gedachte aan de gevolgen die zijn laatste resolutie betreft hun relatie veroorzaakt had.

Hij voelde het en trok haar daarop nog strakker tegen zich aan en zei verloren:

"zoals gezegd ik schijn je met mijn beslissingen alleen maar pijn te doen dus neem ik dit keer de slimme weg door het in jou handen te laten rusten."

Ze knikte zwijgend en plaatste haar hoofd weer terug op zijn borst.

Als hij zijn vingers niet lang daarna weer in haar haren verloor en hetgeen hervatte waar hij vlak daarvoor mee bezig was.

Kaela liet hem kort begaan voordat ze besloot om de vredige stilte te onderbreken door zachtjes de tweede vraag die aan haar knaagde hardop te stellen: "Wat gaan we met Benjamin doen?

Ik bedoel...hij is je vriend."

Zijn hand staakte de kalmerende gespeel met een plukje haar en ze hoorde hoe zijn hart sneller begon te kloppen terwijl ze haar ogen vol pijn sloot.