Men in Tux 1 : Falling For Mr Cruel (Wattys 2018 Winner)

Chapter Thirteen

BUMANGON si Charry mula sa pagkakahiga. Pabiling-biling siya sa kama. Nag-earphones na siya at lahat, pero hindi pa rin siya dalawin ng antok. Kabaligtaran iyon ng inaasahan niya. Pagod siya at puyat kaya nag-e-expect siya ng mahimbing na tulog. Pero maghahatinggabi na ay nananatili pa rin siyang dilat.

Dinig niya ang paghampas ng sanga ng puno sa bubong at bintana ng kuwartong ipinagamit sa kanya ni Patricia. Malakas pa rin ang hangin at ulan sa labas. Maingay ang tikatik niyon sa bubong ng bahay. Dalawang palapag ang may-kalakihang bahay. Nasa pangalawang palapag ang kuwartong ipinagamit sa kanya. Doon daw madalas manatili ang mga dinadalang bisita ni Trish noon.

Tumayo si Charry at lumabas ng kuwarto para tunguhin ang banyo na nasa first floor. Niyakap niya ang sarili nang salubungin siya ng malamig na hangin na may kasamang anggi. Nilapitan niya ang bintanang naiwan siguro ni Kuya Uge na nakabukas. Kinabig niya iyon pasara bago humakbang patungo sa banyo na katapat ng kusina.

Hindi na siya nag-abalang buksan ang ilaw. Abot naman kahit paano sa kusina ang liwanag na nagmumula sa sala. Akmang pipihitin niya ang seradura ng pinto ng banyo nang kusa iyong bumukas.

Napatili si Charry sa gulat. Muntik na siyang ma-off balance sa pag-atras kung hindi lang siya maagap na nahawakan sa baywang ng lalaking iniluwa ng pinto. The man held her for a while, steadying her. Natutop niya ang bibig nang mag-angat siya ng tingin at magsalubong ang tingin nila ng lalaki.

Her heart skipped a beat when she recognized the man who was holding her. Halos magdikit ang makakakapal na kilay ni Chase sa pagsasalubong nang makilala siya. Padarag siya nitong pinakawalan.

"Ano'ng ginagawa mo rito?" matigas at may bahid ng galit na tanong nito.

"I-inimbita ako ni Ate Patricia... Kung may plano kang paalisin ako ngayong gabi, humingi ka ng permiso sa kanya," nakataas ang noong sabi niya. Palihim na inihanda ang sarili.

Hindi siya dapat pumayag na itaboy siya nito sa bahay na iyon. Tanging si Patricia ang makakapagpaalis sa kanya roon.

Tumaas ang isang kilay ni Chase. "Ate?" Napalitan ng sarkasmo ang iritasyon sa mga mata nito. "Nakalimutan ko na naman na kinulang ka nga pala sa pagmamahal ng magulang at kapatid. Kaya hindi nakapagtataka na wala ka nang ginawa kundi ipagsiksikan ang sarili mo sa hindi mo kaano-ano."

"Kahit masamang tao, nangangailangan ng pagmamahal, Chase. Ano ba'ng ikinagagalit mo? Natatakot ka ba na magustuhan nila ako? Ine-expect mo ba na magalit sila sa akin katulad ng galit mo ngayon?"

Chase's lips twisted, giving way for a sarcastic smirk. "Wait until they get to know you better, Charry. Sarili mo ngang mga magulang at kapatid itinakwil ka at iniwan, sila pa kaya na hindi? 'Sabagay, if I were them, mas pipiliin ko na lang mamatay kaysa..."

Naningkit ang mga mata ni Charry. Clenching her teeth, itinulak niya ito. Halos mag-apoy ang mga matang dinuro niya si Chase. Nagmura siya. Napipilan ang lalaki. Hindi siguro makapaniwala na sa unang pagkakataon, nakarinig ito ng malutong na mura mula sa kanya.

"Alam kong wala kang makita ni isang dahilan para magustuhan ako pero wala kang karapatan na idamay ang pamilya ko. At oo, itinakwil ako ng sarili kong kadugo. Iniwan ako ng tatay ko at kagaya niya, kinalimutan din ako ng nag-iisang kapatid ko. Nag-suicide ang nanay ko dahil sa depression. Mas pinili niyang mamatay na lang kaysa buhayin at suportahan ako. Ilang taon akong nanlimos ng pagkain at pagmamahal sa ibang tao, nagmakaawang kupkupin ako... Miserable ang buhay ko hanggang ngayon... Ngayong alam mo na, ano, masaya ka na ba, ha? Masaya ka na?"

Hinihingal siya at pinangingiliran ng mga luha nang humintong magsalita. Nag-e-expect siyang sasagot si Chase pero nanatiling tikom ang bibig nito.

"Kung gusto mo akong paalisin, hintayin mo ang bukas, Chase. Hindi ako gaga para suungin ang bagyo dahil lang inutos ng walang pusong gaya mo."