Friends With Benefits

Part 64

{Jeniffer}

Gapend word ik wakker door de straal zonlicht dat mijn gezicht verwarmd. Ik draai me op mijn zij, waar ik Brandon aantref. Een kleine glimlach speelt rondom mijn lippen. Na ons gesprek gisterenavond gaat het gelukkig weer een stuk beter tussen ons. Hij heeft enkel een joggingbroek aan, waardoor zijn blote bovenlichaam te zien is. Zijn afgetrainde sixpack is duidelijk te zien, zo ook zijn bovenarmen.

Zijn mond staat een stukje open, waardoor zijn geweldige gesnurk door mijn kamer galmt. Zijn haar zit warrig op zijn hoofd en zijn wangen zijn lichtjes rood. 

'Staren is onbeleefd.' Mompelt hij plots, waardoor ik geschrokken en lichtjes beschaamd op mijn wang bijt. Hij kijkt op en zijn lach buldert door mijn kamer. 'Ik zou ook naar mezelf kijken als ik jou was, hoor.' Grijnst hij, waarna hij een kusje op mijn neus drukt. Ik rol mijn ogen, maar daarna verschijnt toch een glimlach op mijn lippen. 

'Ga je straks mee naar de stad? Vanavond is het gala.' Vraag ik aan hem, terwijl ik onzeker aan mijn nagels pulk. 'Moet dat?' Jammert hij. 'Ik, ehm, kan ook iemand anders vragen.' Zeg ik zachtjes. 'Oké, ik ga wel mee. Als je maar niet duizenden winkels ingaat en dan toch besluit de jurk van de eerste winkel te kopen.' Zucht Brandon. Ik knik langzaam en stap vervolgens mijn bed uit. 

Wanneer ik mezelf in de spiegel bekijk, bedenk ik me dat ik Brandon niet heb meegevraagd naar het gala. 'Brandon?' Vraag ik, terwijl ik mijn blik van mijn eigen spiegelbeeld losruk en via de spiegel mijn blik op hem vestig. 'Hmm?' Antwoordt hij. 'Wil je mijn date zijn voor het gala?' Vraag ik zacht, lichtjes onzeker. Zijn zeeblauwe ogen schieten naar mijn spiegelbeeld en hij laat zijn hoofd in zijn handen vallen. 'Wat?' Vraag ik zacht, wanneer ik zijn reactie zie. 

Ik ga op mijn bedrand zitten, vlak naast Brandon. 'Vanavond speelt Vitesse.' Murmelt hij in zijn handen. Niet begrijpend kijk ik hem aan. 'Gaat dát serieus voor mij, je vriendin?' Pers ik over mijn lippen. Hij bijt op zijn onderlip. 'Nee, je hebt gelijk. Ik ga wel mee.' Zegt hij zacht. 'Mooi zo.' Glimlach ik triomfantelijk, waarna ik een snelle kus op zijn wang druk.

♡ ♡ ♡

Ik trek Brandon mee naar de derde winkel, waarop hij overdreven zucht en langzaam achter me aan strompelt. 'Die eerste jurk was ook prima, Jenn. Naar hoeveel winkels wil je nog gaan?' Jammert hij, terwijl we de winkel binnenstappen.

Ik kijk de winkel rond en negeer zijn stomme opmerking, omdat mijn blik op de perfecte jurk valt. Langzaam, lichtjes in tranche, loop ik richting de jurk. Het is een rode, lange jurk, met een diepe v-hals en het is werkelijk de meest mooie jurk die ik ooit gezien heb. 

'Pas hem dan.' Zucht Brandon, als hij ziet hoe ik naar de jurk staat. 'Het zal een fortuin kosten.' Bijt ik op mijn lip. 'Dan niet.' Bromt hij, waarna hij vervolgens zijn handen verwerend in de lucht gooit. 

Een meisje, ik schat haar iets ouder dan ik, komt naast me staan. 'Ben je op zoek naar een jurk voor je gala?' Vraagt ze glimlachend. 'Ja, deze is prachtig.' Glimlach ik, knikkend naar de rode jurk. 'Wat is je maat? Wil je hem passen?' Vraagt ze. 'Nee, hoeft niet.' Verlegen sla ik mijn ogen neer. 'Meid, pas hem gewoon! Hij zal je fantastisch staan, zeker met zo'n figuur.' Knipoogt ze. 'Oké, dan.' Geef ik blozend toe. 

♡ ♡ ♡

Ik hijs mezelf in de jurk en struggle met de rits op mijn rug. Zuchtend laat ik mijn schouders hangen. 'Bran?' Vraag ik zacht. 'Ja?' Vraagt hij, waarna hij zijn hoofd in het pashokje steekt. 'Kan je me helpen met de rits?' Vraag ik vervolgens. Hij knikt langzaam en brengt zijn hand naar mijn rug, waarna hij hem dichttrekt. 

Een glimlach speelt rondom mijn lippen zodra ik mezelf in de spiegel bekijk. Dit is dé jurk. Ik voel me prachtig. 

Ik draai mijn gezicht richting Brandon. Zijn mond zakt open en vol bewondering neemt hij me in zich op. 'Je bent zo prachtig.' Stamelt Brandon. 'Vind je hem mooi?' Vraag ik onzeker, zonder hem aan te kijken. 'Ik vind hem prachtig en meer dan dat. Je bent zo mooi, Jeniffer.' Glimlacht hij.

Blosjes ontstaan op mijn wangen en mijn lichaam word warm door zijn lieve woorden. 'Je bent zo lief.' Mijn mondhoeken krullen omhoog en mijn ogen ontmoeten de zijne. Ik druk me tegen hem aan en verberg mijn hoofd in zijn shirt. Hij drukt een kus in mijn haar en aait zachtjes over mijn rug. Glimlachend geniet ik van ons intieme moment. 

♡ ♡ ♡

Hand in hand lopen Brandon en ik mijn huis binnen. Ik slaak een gilletje wanneer ik Ashley op de bank zie zitten. 'Ash! Waar ben je geweest de afgelopen dagen?' Vraag ik, doelend op het feit dat ik haar zelfs niet heb gesproken op de dag van de uitslag van onze examens. 

Ze werpt een blik op me en schenkt enkel een flauwe glimlach. Ik frons mijn wenkbrauwen, gebaar naar Brandon dat hij naar mijn kamer moet lopen en ga naast Ashley zitten. Ik geef haar een knuffel en neem haar gezicht in me op. Haar ogen zijn een beetje rood, wallen zijn te zien onder haar ogen, ze ziet er niet goed uit. Misschien heeft ze veel gefeest nadat ze hoorde dat ze geslaagd is?

'Ash?' Vraag ik. 'Hm?' Mompelt ze, waarna ze opkijkt, maar ze kijkt niet recht in mijn ogen. 'Ben je geslaagd?' Vraag ik. 'Nee.' Zegt ze zacht, bijna onverstaanbaar, waardoor ik me afvraag of ik het wel goed gehoord heb. 'Echt?' Vraag ik voorzichtig. 'Ik ben gezakt, Jeniffer.'

Ik trek haar in een knuffel en al snel hoor ik haar zacht snikken. 'Hey, het is niet erg. Je gaat het volgend jaar gewoon opnieuw doen en je gaat het rocken. Dat weet ik zeker, ik geloof in jou.' Zeg ik gemeend tegen haar, terwijl ik over haar haar aai. 'Ik heb het verpest.' Mompelt ze, waarna een trillende zucht haar mond verlaat. 

'Dat heb je niet. Je kan het gewoon opnieuw doen en ik ben enorm trots op je, wat er ook gebeurt.' Kalmeer ik haar. Ashley trekt terug uit de knuffel en schenkt me een dankbare glimlach. 'Ga je nog wel naar het gala?' Vraag ik zacht. 'Nee, ik kan niet al mijn vrolijke vriendinnen zien die wél geslaagd zijn.' Zucht ze. 'Snap ik.' Glimlach ik. 

♡ ♡ ♡

Ik doe mijn jurk aan, die Brandon weer dichtritst. 'Ik haal je over één uur op, ja?' Vraagt hij. 'Ja, is goed.' Glimlach ik, terwijl ik me naar hem omdraai en een zachte kus op zijn lippen druk. Hij gaat naar huis toe, om zich klaar te maken en zijn pak ligt daar. Hij laat opnieuw zijn blik over mijn lichaam glijden. 'Je ziet er prachtig uit.' Ik bloos verlegen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd, werpt me nog een laatste blik toe en loopt dan weg. 

Ik breng mijn krullen beter in model en begin dan aan mijn make-up. Ik doe een dun laagje foundation op, wat mascara en een oude lipstick kleur. Niet te veel en niet te weinig. 

Ik knik goedkeurend, wanneer ik mezelf in de spiegel bekijk.