You Are Mine ( Mr.Vice Presedent Fudijenzo Obsession ) •BOOK 1• Completed

°CHAPTER 22°

  -ARRNY's POV-

NAGISING nalang ako sa busisa sa labas ng bahay.
Mukhang may kotse na nag papark sa grahe kaya dali dali akong bumangon at binuksan ang pintuan.

"Anak, gising kana pala. Halika at mag hahapunan na tayo." ngiting sabi ni yaya.

"Ah yaya, andiyan na po ba si mommy? Nakarinig kasi ako ng busisa ng kotse." sagot ko at sinilip silip ang pintuan sa main door.

Umiling iling naman si yaya.
At parang may gusto siyang sabihin sakin pero hindi niya masabi kasi natatakot siya.
Nagtataka ako sa mga kinikilos niya.

"Yaya may tinago kaba sakin? Please kong ano man yun. Sabihin niyo sakin." nagmamakaawa kong sabi.

Nalungkot naman ito at halata sa kanyang mukha ang pangamba.

"Ano kasi ahm ang m-mommy mo--"

Hindi na natuloy ang sasabihin ni yaya ng bumukas ang pintuan at niluwa doon si mommy may kasama siyang lalaki.
I think nasa 40's pa ito.

Doon nalang ang gumuho ang mundo ko ng nag hahalikan sila mismo sa harapan ko at hindi na siguro nila ako napansin pati si yaya.
Dahil nasasarapan na sila sa ginawa nila.

Ito ba ang ginawa niya?
kaya lagi siyang busy sa trabaho.
Ito ba ang lagi niyang ginawa kaya siya wala ng pakialam sakin?
Bakit nagawa niyang pagtaksilan si daddy.
Bakit may iba na siya?

Doon na nag unahang tumulo ang mga luha ko.
Akala ko ba sa pagbisita ko dito masasaya ang aabutin ko.
Pero hindi eh.
Hindi, dahil ito ang nadatnan ko ngayon.

Mismo sa dalawang mata ko nakikita silang nag hahalikan kasama ang lalaki niya.
Napakalandi niyang ina.
Hindi makontento sa isa.

"A-arrny? An-ong gin-agawa m-o dito?" utal utal nitong sambit at gulat pa itong nakatingin sakin.

Ubod ng tamis ko naman itong ningitian at nag salita.

"Tinatong mo ako kong bakit ako nandito? Masama bang dalawin ko ang pinakamamahal kong ina?," pigil kong iyak.

"Bakit mom? Bakit ganito? Kaya kaba nag kaganito dahil sa lalaking iyan. Hindi mo na ako iniisip na anak mo. Dahil may iba kana pala. Wala kanang pakialam sakin. Minsan naisip kong anak mo ba talaga ako dahil sa kapabayaan mong ina!" mangiyak ngiyak kong sabi at umaagos na ng tuluyan ang mga luha kong kanina pang nag pipigil.

"How dare you! Your my daughter! You dont know how much i care of you. Wala kang alam sa lahat, tapos makapag salita ka sakin ng ganyan ang kapal ng mukha mo!" sigaw nito sakin na mas lalong nag paiyak sakin.

"Bakit mo nagawang pagtaksilan si daddy mom? Bakit mo siya pinagpalit sa iba! Ganyan kana ba talaga ka desperada sa pera huh mom? Tell me! Naibigay ba yan ng lalaki sa iyo ang lahat lahat kaya ka nagkaganyan. I can't feel your care mom, i can't feel that i'm your daughter after all!!" sigaw ko at binuhos lahat ng masasakit kong nararamdaman.

Gustong gusto ko na ito ibuga sa pagmumukha nila.
Para iparamdam sa kanya na sobra na akong nasasaktan.
After all nasasabi parin niyang anak niya ako.
I can't believe it.
She's totally crazy.

"Hindi ko mahal ang ama mo! At oo, naibigay niya sakin ang lahat ng pangangailangan ko. Sa kanya ako umunlad at sa kanya ko nararamdaman ang tunay na pagmamahal," timpi niyang sambit at dinuro duro pa ako.

"Now tell me arrny, lahat ng ginastos ko para sayo sa pag aaral mo sa kanya galing yun, were done of your father so stop thinking na maging kami pa ulit dahil hinding hindi na iyon mangyayari pa. At para sabihin ko sayo, your last name is not Kingsley now, your Devron from now on. Thats final."

Napanganga naman ako sa huli niyang sinabi at pilit na sinisink sa utak ko.

"What? Are you fucking insane?Sa tingin mo talaga papayag ako? After all anak parin ako ni daddy. At ang apilyedo niya lang ang dadalhin ko habang buhay. At kahit kailan hindi ko dadalhin ang apilyedo ng lalaki mo. Dahil hindi ko siya AMA!. He's not my fucking Father!!" Iyak kong sigaw at tumakbo na paakyat sa aking kwarto.

Narinig ko pa ang pag sigaw niya sa pangalan ko.
Pero hindi ko na ito nilingon pa.
Anong klasi siyang ina.
Hindi ko akalaing magagawa niya saakin ito sa daddy.
Hindi siya ang ina kong nakilala ko noon.

Ang ina kong maalaga at mapagmahal.
Ibang iba na siya ngayon.
Bakit ganito makipagbiro ang tadhana.
Bakit ang daming sakit na dumating sa buhay ko.

Hindi ako makakapayag na pati apilyedo ng ama ko buburahin niya at yung apilyedo ng lalaki niya ang dadalhin Ko.

No way! Karapatan kong dalhin habang buhay ang apilyedo ng daddy ko.
How dare her.
Matapos ang ilang taon pinagsamahan nila ni daddy ng pamilya namin.
Ganun ganun nalang ang lahat.
Madali lang para sa kanya na burahin ang lahat.
She's fucking crazy.
Mag sama sila, there such a fucking slut.
------