Soulless (afgeschreven)

Hoofdstuk 1.8

Met een goedemorgen terug gemurmeld, nam ze tussen Elias en Violet in plaats.

Ze haalde adem en probeerde met alle macht om zich niet naar hem toe te keren alhoewel zij er tot pijn aan toe naar verlangde om hem in de ogen te kijken.

Ze kon een hele verdomde dag vullen door niks anders te doen dan voor hem te zitten en naar hem te staren.

Hij was perfect en ze wist niet of ze angst voor deze gedachte moest hebben of er van moest genieten zo lang het duurde.

Als haar gedachtes onderbroken werden door zijn stem die het woord nu naar haar en zijn zusje richtte: "Koffie?"

Een lichte rilling gleed over haar rug terwijl ze naar hem keek en met een glimlach knikte.

Ze moest al haar kracht samen rapen om haar ogen van hem weg te trekken.

De herinnering aan hem bovenop haar. De manier hoe hij haar geplaagd had, gekust.

Tot twee orgasmes had kunnen brengen terwijl hij op zijn beurt niet eenmaal was klaar gekomen zorgde er voor dat het zweet haar uitbrak.

Het was een slecht idee om hem voor te slaan hetgeen er tussen hun liep geheim te houden.

Ze wist met alle eerlijkheid niet of ze het vol kon houden om telkens te moeten wachten op momenten dat ze alleen zouden zijn voordat ze hem kon aanraken.

Hij plaatste een kop koffie voor haar en één voor zijn zusje en bleef in de voorover geleunde positie zitten terwijl hij met Violet kort in het Nederlands begon te praten.

Ze sprak de taal niet vloeiend maar zelfs het weinig Nederlands dat ze bezat verdween compleet toen hij zijn hand op haar bovenbeen plaatste.

Het was een beweging die overduidelijk bedoeld was om haar te kalmeren aangezien zijn vingers net boven haar knie bleven strelen.

Maar bij het voelen van zijn hand op haar huid wou ze niks anders dan hem vragen om het nog hoger te laten glijden.

De drukknop van haar jeansshort te openen en het tussen haar benen te laten glippen om haar af te helpen van de druk die ze voelde.

De gedachte was op zijn zachts gezegd verontrustend want als hij deze gevoelens bij haar kon wekken na twee uurtjes samen wat zou hij met haar kunnen doen na een dag?

Ze haalde diep adem en reikte naar haar kop koffie in de hoop dat de cafeïne er voor zou kunnen zorgen dat ze uit die verdomde roes waarin ze zich sinds vannacht bevond zou ontwaken.

Want ze begon zich langzaam aan te schamen voor de reactie die haar eigen lichaam op hem had.

Als ze Destiny met een glimlach aan Elias hoorde vragen: "Waar is Ryan?"
Kaela keek op naar de ober die een bord met een omelet voor haar plaatste.

Als ze Elias nu flirtend hoorde zeggen: "Waarom wil je het weten?

Je bent toch niet bang?"

"Bang?"

"Hmm, zonder je broertje hebben we eindelijk wat alleen tijd."

Ze rolde met haar ogen maar kon zichzelf overduidelijk niet helpen om de twinkeling eruit te houden voordat ze dan toch serieus vroeg:

"Zonder grapjes nu waar is hij?

Hij is normaal gezien altijd de eerste die beneden staat omdat hij sport voor het ontbijt."

Ze zag hoe Hope de druif die ze naar haar mond bracht liet zakken terwijl ze haar tweelingzus aankeek.

Voordat ze achterom keek naar de beveiliging en nu op haar beurt lichtjes bezorgd vroeg: " Is Ethan bij hem?"