/35/ÖZGÜRSÜN/
Multideki parça eşliğinde dinlerseniz sevinirim...
Dilerim beğenirsiniz ❤
' Tut elimden... Eminsen eğer sana olan aşkımdan bırakma beni bu cenderede...'
Duyduklarına inanmak istemeyenlerin arasında öyle bir ifade takınmıştı ki biri; kalbine sonsuz baharlar müjdelenmişti adeta. Duygularının karşılıksız olmadığını öğrendiği anda Ayaz ve Revan'ın evlilikleri gözünde daha bir küçülmüş, evlilik bile sayılmıyordu artık Boran için... Bu yüzden de nişanlısının aksine yüzünde şaşkınlık değil tebessüm vardı.
" Oha! Yok artık"
Herkesin dikkatini ağzından kaçırdığı kelimelerle dağıtan Nazlı, " neden geldim ki?" diyerek yanından hızla ayrılan Asya'nın arkasından gitmek zorunda kalmıştı. Sinan ağanın Revan'a yaptıklarını öğrendiğinde onun için üzülen, durumunu merak eden, yanına gelip destek olmak isteyen Asya duyduklarının yarattığı şokla kendini sokağa attığın da Boran'ın ne için beklemeye devam ettiğini anlayamamıştı.
" Boran!"
Nişanlısına seslenen Asya, Nazlı'nın varlığını umursamayarak " kıza bak ya! Boran'a aşıkmış! " dedi ve ellerini saçlarının arasından çeke çeke geçirdi.
" Bende salak gibi onun için üzülüyordum! Boran!"
Boran'a yeniden seslenen Asya konaktan çıktığını gördüğünde gelmesini beklemeden arabaya doğru yürüdü. Tekere bir tekme savurup kapısını açtığında hissettiği yoğun kızgınlığın aksine Boran'ın kalbi sevinçle doluydu ama yüzünü asıp bunu belli etmemeye çalıştı.
"Doğru mu bu?"
Şaşkınlığını en sonunda üzerinden atabilen İpek Hanım oğlunun sessiz kalmasıyla yüzünü Revan'a döndü.
" Doğru mu bunlar Revan?" Sen... Sen Boran'a mı aşıksın?"
Annesinin sorusuyla öfkesine artık hakim olamayan Ayaz, Sıla'yı söylediği sözlere pişman etmek için yanına doğru ilerlerken Revan, İpek Hanıma " hayır..." demişti ama artık çok geçti. İnanmıştı bir kere ve aksini düşünmek için uğraşmakta güçlük çekiyordu.
" Abla özür dilerim..."
Kardeşine yanlarına gelen Ayaz yüzünden bakmaya fırsat bulamayan Revan kardeşinin kolunu tutup sarsmasıyla daha ne kadar kötü hissedeceğini, zor duruma düşeceğini kestiremiyordu. Asya ve Boran'ın öğrenmesi, İpek Hanım'ın yargılayan bakışları ve Ayaz'ın kardeşine davranışı...
" Ne dediğinin farkında mısın sen?!"
Kardeşinin sözleriyle yaşattığı duygulara Ayaz'ın bağırmasıyla ara veren Revan bileğine yapışıp, bırakması için çabaladı ama kocası öyle sıkı kavramıştı ki gücünün yetmeyeceğini anlamıştı.
" Enişte ben..."
Sözlerinin pişmanlığını her zerresinde taşıyan Sıla özür dilemenin bir faydasının olmayacağını bilse de söylemek istemişti ama Ayaz'ın " senin için nelere katlandığını bilmeden ahlaksız damgasını yapıştırdın! Onun gibi bir ablayı haketmiyorsun!" demesiyle vazgeçti.
" Ayaz!"
Kardeşi ve Ayaz'ın arasına giren Revan kolunu tutup " bırak!" dediğinde sesi konağı inletmişti ve bu tepkisi Ayaz kadar İpek Hanım'ın da zoruna gitmişti. Kardeşinin sözlerini haketmemişti belki ama kimsenin canını yakmasına, kötü davranmasına izin vermeyecekti. Karşısında ki kim olursa olsun veremezdi!
YOU ARE READING
Aşk Ayazı (Revan)
General Fiction-Ara verildi - ' Çok değil aramızdaki mesafe; bir karış ya var ya yok. Ondan duymadım ancak yakınlarından öğrendiğim özgürlüğüne düşkün olduğu. Ben ise özgürlüğün yalnızca sözlükteki anlamını biliyorum. Ruhuma hiç uğramadı, tadı nasıldır, neler hiss...
