RA 27 Bu Damla Benim...

9.2K 546 212
                                    

/27/BU DAMLA BENİM/

Dilerim beğenirsiniz...

Kaybolan ve Ayaz'ın nefesiyle kendisini yeniden bulan ruhu mutlulukla kuşanırken sağ elini Ayaz'ın kalbinin üzerine koydu. İkisininde heyecanı o anlarda her zerrelerini kapladı ve Revan'ın nefesi Ayaz'ın tenine ilk kıvılcımı bıraktı.

" Gerçekten buradaysam ona iyi bak. Kalbimi koru Ayaz"

" Buradasın" dedi Revan'ın dengesizi... Elini kalbinin üzerindeki elin üzerine koyup desteklercesine gözlerine baktı çirkininin... Aşkı aşk yapan kadının kalbi, kalbiyle bir çarparken teninde ki kıvılcımları çoğaltan nefesine biraz daha sokuldu. Cesurca sol yanına yerleşen elin elinin altında titrediğini hissettiği anda gülümseyerek baktı bu kez karısına ve geceyi mükemmel kılan mavi gözlerinin tebessümünü esirgemedi ondan!

" Şüphen olmasın çirkin..."

Tamamen kapanırken iki nefes arasındaki mesafe Ayaz bir elini Revan'ın boynuna diğerini ise beline yönlendirdi. Fazlasını istiyordu ve bunu sözlerle nasıl ifade edeceğini bilemediğinden önceliği tenlerin temasına verdi ve kavradığı narin boynunda baş parmağıyla daire çizmeye başladı. Heyecanı bedenine sığmayan Revan'ın​ titremesi elleriyle sınırlı kalmayınca gizlemeye çalışmaktan vazgeçti. Artık hiçbir duygusunu dengesizinden saklamaya gerek duymuyordu ve ne kadar saklamaya çalışırsa çalışsın kendisinin farkında olduğunu biliyordu. Tanıyordu dengesizi onu... Dokunmakta olduğu tenin yanmasına ramak kaldığını çok iyi biliyordu.

Bu yüzden sözlere geçmenin sırasının geldiğini düşünüp fısıldayarak " burada bir damla olduğunu hayal et Revan " dedi ve içine çektiği nefesi biriken arzusuyla harmanlayıp karısının nefesine karıştırdı. Dudakları arasında kalan milimleri kapatmamak için kendiyle savaşırken devam etti.

" Bu damlanın bedeninde akmasına izin ver"

Gözlerini birkaç saniyeliğine kapatıp yeniden aralayan Ayaz " bu damla... benim Revan " dediğin de nefes alış verişi sıklaştı Revan'ın. 'Ne söylediğinin farkında mı ?' diye düşündüğü dengesizine öylece bakarken Ayaz kendisine bir rota belirledi ve işaret parmağını boynundan göğsüne doğru usulca kaydırdı.

Ayaz'ın parmak ucunda bir damlanın olduğunu hayal eden Revan kasıklarına saplanan sızıyla adını mırıldandığın da Ayaz rotasını değiştirdi ve sol omuzuna doğru ilerleyip geceliğinin askısını düşürdü.

" Ayaz..."

Durmasını istercesine kendisine bakan gözlere karşılığı olumsuz olan Ayaz, Revan'ın elini tutup dudaklarına yönlendirdi. Avuç içine bıraktığı öpücükle bedeni yanmakta olan kadını talan ederken " o damla tenine karışmak istiyor " dedi ve avuç içine arzusunun kıvılcımlarını bıraktı.

' Ne demeliyim şimdi sana Ayaz...? Nasıl karşılık vermeli sana bilmiyorum ki'

Heyecanına yenik düşüpte saçmalamak istemeyen Revan elini Ayaz'ın elinden çekti. Kuruyan dudaklarını ıslatıp gözlerini kendisinden ayırmayan dengesizine tuzla buz olacakmış gibi bakarken " ben neyim?" diye sordu içinden. Ayaz'ın bakışları değiştiğin de soruyu içinden geçirmediğini anlayan Revan bakışlarını hızla kaçırdı.

' Daha içinden konuşmayı beceremiyorsun ona ne karşılık vereceksin aptal Revan?!'

" Göstermeme izin verir misin?"

" Ne- neyi?"

Sarfettiği bir kelime ile bakışlarını kaçırıp ellerini nereye koyacağını bilemeyen karısının yüzünü ellerinin arasına alan Ayaz " sorunun cevabını göstererek vermek istiyorum" diyerek bakışlarını yakalamaya çalıştı. Ellerinin altında yanan tenin kendisini misliyle yaktığından habersiz olan kadının onay vermesini beklerken, bedenden ötesiydi arzusunun odağı ve o her şeyiyle benliğine katmak istiyordu Revan'ı.

Aşk Ayazı (Revan)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin