Stranger and Me

[SAM 16: #Promises are meant to be broken]

Chapter 16|Promises are meant to be broken

Abot tenga ang ngiti ko ng tumigil ako sa tapat ng isang maliit at sira sirang gate na agad mong mapapansin ang kalumaan nito. Matagal tagal na rin ang nagdaang panahon simula ng bumisita ako dito. Hindi na ko nakakapunta dito dahil sa trabaho.Mahirap ng mawala sa opisina lalo na kung kailangan mo pang bantayan at siguraduhing nagtatrabaho nga ang mga empleyado ko. And now is the third time ng pagbabalik ko dito after 8 months.

I can't wait to see those cute little babies.

Dahan dahan akong naglakad papunta sa loob ng orphanage ng panandalian akong tumigil sa gitna malapit sa madamong bahagi kung saan doon naglalaro ang mga bata. That kind of feeling na parang ibinabalik ka nito sa nakaraan.

"Ma'am Grace?"

Agad akong napalingon sa likuran ko ng mapansin kong nakakunot ang mga noo niya.

"Sister Sanny!"I sincerely said as I seen her looking at me intently. Punong puno ng pagtataka na parang hindi na niya ko maalala. I hate this! Lahat na lang talaga hindi ako maalala!

I smiled bitterly."Ako nga ho si Grace."I exclaimed ng simulan ko na namang gawin ang mannerism ko.

Her face blushed ng mapansin niyang bumusangot ang mukha ko.

"Joke lang!"I started pouting my lips ng simulan niyang tumawa na parang wala ng bukas.

"Sister naman e!"I pout.

"Hindi ko lang talaga maalala kanina na ikaw na pala iyan. Malaki na talaga ang pinagbago mo."she said while smiling.

"Changes? May pagbabago ba sa itsura ko?"I asked.

She flashed her sweetest smile on me before she leaned forward. "Mukhang gumaganda ka ata ha! Tapos gumagwapo naman si sir Pat!"sambit niya ng di pa rin mawala ang ngiti sa labi niya.

Natigilan ako sa sinabi niya. I'm lost for words. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko lalo na't nabanggit niya pa si Patrick.

I smiled bitterly bago pa ko magsalita."Thanks sister! Anyway, pwede po bang samahan niyo ko sa mga bata?"paglilipat ko ng topic.

Pansin kong mukhang naninibago siya about my words and gestures. Hindi na ko iyong dating Liane Grace in the past. Past is past. At hindi mo na kailangan pang balikan ang nakaraan if you became a better version of yourself because of that heartbreak. Matuto tayong palayain ang isang taong hindi naman para satin. We should accept the big part of reality that this person is not for you and never be with you-forever.

"Are you okay?"she asked.

"Yes I'm okay! don't worry." nakangiti ko pang saad sa kanya.

We talked a lot about different stuffs habang papunta kami sa may playground at mabuti naman ay hindi niya nababanggit ang estado ngayon ng relasyon namin ni Patrick.

I walked slowly na parang ineenjoy ko talaga ang bawat batang nadadaan ko, nang magulat na lamang ako ng maramdaman kong hindi na ko makahinga at makagalaw pa sa kinatatayuan ko. I looked down as I seen her smiling at me habang nakayakap ng mahigpit sa bewang ko.

"Y-Ya-Yana? I can't--b-breath!" saad ko ng maramdaman ko na lang ang pagkalas niya ng yakap.

I took a deep breath ng panandalian akong napapikit at halos manlaki ang mga mata ko pagkatapos kong imulat ito.

FUCK THAT LITTLE MOUSE!

PATRICK? My gosh! Am I dreaming?

Kinusot ko ang mga mata ko ng makita ko pang ngumiti siya sakin. Is he actually smiling? Kung Oo ay parang ayoko na. Parang hindi dapat to nangyayari. How can he smile kung--

"What brings you here?"sambit niya ng hindi mawala sa kaniya ang ngumiti.

Napangiwi ako sa kanya. Hindi ko maipaliwanag why suddenly it made my heart pound. Tanging malakas na tibok ng puso ko na lamang ang naririnig ko. I was thinking na baka pati sila ay naririnig iyon. Kinakabahan talaga ko and I don't know why.

"Uhm.."I have no idea kung bakit pa ko pumunta dito.

Letche Graceeeee!!

Wrong timing!

"Are you okay?"he jokingly said.

"H-ha?"I plainly said.

He smiled na parang hindi niya alam na napapangiti na siya diyan.

"B-bat..k-ka nakangiti d-diyan?"
matapang kong tanong sa kanya.

"May problema ba?"he sincerely asked.

'Oo meron! And the worst thing is ikaw pa iyon!'I mentally cursed myself.

I let out a big sigh."Uhm...its nothing!"saad ko habang mapait akong nakangiti ngayon sa kanya.

"Oh, I see!"he said.

Kinurot ko na muna ang sarili ko bago pa ko magumpisang magsalita.

"I-ikaw? A-a-anong ginagawa m-mo d-dito?"

Ngumiti lang siya sakin bago niya pa ilipat ang tingin niya sa mga batang masayang naglalaro.

"Remembering the past. How I wish na sana ay pwedeng bumalik ang lahat sa nakaraan. I will correct all my mistakes and--

My eyes gets widened ng tinitigan niya ko.

Napalunok na lamang ako ng laway lalo na ng ibalik niya muli ang tingin niya sa mga bata kasabay ng mga salitang pinakawalan niya.

"I will not break your heart as I promise before."

Enough of this!

Ayoko na marinig pa ang sasabihin niya!

Let's just end this!

____________________________________

A/N: revised version na po ito kasabay ng mga past chapters.