Stranger and Me

[SAM 9: #no more trust]

Chapter 9| No more trust

"Sa tingin niyo, Anong mas bagay? Red or pink?"Cupid asked habang ipinapakita niya samin ang dalawang lipstick.

I can feel Psyche boredom habang kanina pa kami naghihintay kay Cupid pumili ng lipstick. Halos lahat naman ata ng colors ay tinatanong niya kung bagay ba sa kanya. Mag-iisang oras na kaming andito sa shop at kahit isa ay wala pa siyang napipili sa sobrang dami ng pinagpipilian niya.

"Wala ka pa rin bang napipili? Di mo ba alam kung anong oras na ha?!"Cupid raised her eyebrow after hearing Psyche's word.

"Oo na po kuya! Eto nga at binibilisan na!"sambit ni Cupid habang pinandilatan niya ng mata ang kapatid niya bago pa siya tumungo sa ibang stunts ng lipstick.

"I'm sorry."agad akong napalingon sa kanya matapos niyang magsalita.

"Sorry for what?"I sincerely asked.

"Dahil hindi kita nailigtas from heartbreak."he looked down kaya mas lalong tinitigan ko siya.

"Heartbreak saan?"I nodded.

"Sa ex mong gago."he smirked.

"Once a cheater, always a cheater!"natatawang tugon ko sa kanya.

"It depends on the person."he simply said that makes me frowned."sometimes they'd changed. Iyong mga manloloko ay nagiging loyal. For example alam mo namang nasaktan ka na pero pinili mo pa ring magmahal kahit minsan ng nadurog iyang puso mo. We can't say na never na tayong magmamahal just because nasaktan na tayo dati. Love is a part of our lives. Hindi natin iyan maaalis sa buhay natin. Masarap magmahal but we should always remember na kadikit ng love ang pain. Sabi nga diba A love without pain is not love kasi hindi mo masasabing nagmahal ka kung hindi ka nasaktan."

Napangiti ako sa sinabi niya.

"May pagka-deep ka pala sir Psyche."Biro ko sa kanya.

Mas lumawak ang ngiti ni Psyche then he leaned forward at binulungan ako.

"Sayo lang. Nagpapakitang gilas kasi ako."

Kinagat ko iyong dila ko dahil sa tingin ko ay ngingiti ako ng pagkalawak lawak dahil sa sinabi niya.

"Anong nangyari sa mukha mo?" He asked that made my forehead creased.

"Wala to!"palusot ko.

"Ang swerte mo dahil sa ikaw pa lang ang nakarinig ng words of wisdom ko."napangiti ako ng malawak ng mapangiti rin siya sakin.

"Nasabi mo iyon dahil sa marami ka ng experiences about love. Marami ka na sigurong napaiyak no!"tuwang tuwa kong saad sa kanya habang sinusundot sundot ko pa ang bewang niya.

His face was emotionless. Parang kanina lang ay nakangiti siya ng biglang mag switch ito into sadness.

I looked down ng unti unti na naman akong napakagat ng kuko ko na siyang mannerism ko. Once na nakararamdam ako ng hiya ay agad akong napapayuko then started biting my nails. Weird right? But according to the text na nabasa ko. Girls who had mannerism same with this ay ang kadalasang nabiyayaan ng kagandahan. Gets niyo? Di bale na at magiisip pa ko kung ano ang connection non. Pero I think na totoo iyon dahil isa ako sa mga babaeng nabiyayaan ng kagandahan na may ganong klaseng mannerism. Its my proof.

"Stop biting your nails."naiangat ko ang ulo ko ng makita kong natatawa siya ngayon sakin.

What's the problem kung may ganong klase ako ng mannerism? Diba wala naman?

"Anong problema don?"I curiously asked him.

"Your not a child anymore so act like a lady."he said while pinching my nose.

Nagulat na lang ako ng mapansin ko ang unti unti niyang paglapit sa mukha ko then he leaned forward and say the words that I don't want to hear dahil sa mabilis mag react tong puso ko.

"Your so cute! Sana sakin ka na lang."he whispered.

"Berry red ang napili kong lipst--Kuya?"mahinang sambit ni Cupid ng sabay kaming napatayo dahilan para ma-out balance ako.

I was shocked ng maramdaman kong nakahawak siya ngayon sa bewang ko at muli ko na namang naramdaman ang mga martilyong nagsisipuk-pukan sa puso ko. My gosh? I hated this kind of feeling! Ramdam ko pa rin ng mai-angat niya ang pagkakahawak sa likod ko na konti na lang talaga ay abot na ang bra ko habang nakapatong ang mga kamay ko sa balikat niya. It seems na parang sumasayaw kami ng sweet sa mga prom night. It feels comfortable lalo na ang bango bango niya pa. Aish! What am I saying?

"Kuya!"Sabay kaming nakatayo ng maayos at parehong wala sa reyalidad ang utak. Pawang lumilipad pa ang utak namin sa ibang dimension.

"Uhm...ano bang nangyari?" natatawang sambit ni Cupid samin habang pareho kaming wala sa sarili. Nagkatitigan lang kami ng pinandilatan ko siya ng mata ng mapansin kong tawang tawa siya sa reaksiyon ko. Do I look some weird creatures like an Ogre? Hindi naman diba?

Cupids faked a cough cutting our staring contest. I immediately looked into her when I noticed na pati siya ay tumatawa. What's wrong with this two? Ganyan ba talaga ang magkapatid?

I started pouting my lips para tumigil na silang dalawa sa kakatawa ng hindi sinasadyang masagi ng mata ko ang lalaki na papasok pa lamang ng pinto habang may babaeng kahawak hawak ng kamay na hindi ko inaasahan na siya iyon.--Janine?

Si Janine?

My vision gets blurred ng muli kong maramdaman ang unti unting pagtulo ng luha ko.

Bwisit sila! Pare-pareho silang gago!

____________________________________

A/N: iniisip ko na dito na muna ako mag-fo-focus sa SAM.

Chapter 9 palang ako at napakalayo pa nito sa expected chapter ko na sa tingin ko ay aabot ng 50+ chapters. Mag-vote kayo then mag-comment para ganahan si author mag update.

Thank you sa mga readers kong nag add ng Stranger and me sa reading list nila.

Don't forget to hit the vote.