Stranger and Me

[SAM 13: #mind vs. heart]

Dedicated to im_Amystery

Chapter 13| Mind vs. Heart

Its been a months. Time flies so fast. Seven months to be exact. Everything has changed.

Hindi ko na alam pa kung ano na ang balita kay Psyche. Wala na rin akong connection sa lahat ng mga katrabaho ko sa Publishing Company except kay Gee. But in case if you don't know, fine. I already resigned as an editor in chief sa kompanyang iyon. Mahirap i-explain ang lahat ng nangyari though ayoko ko ng balikan pa ang lahat ng iyon. Sakit lang sa puso ang hanap ko.

I am now working as a general manager at Lozano or simply known as LZN Publishing Company. I guess if you don't know na may sarili na kong kompanya but I choose to be a general manager for me to study all about running a business. Mahirap magpatakbo ng kompanya though hindi naman ako mahihirapan for I study Business Administration in my college days.

I was in the middle of thinking ng mapansin kong tumunog iyong phone ko. Agad ko itong hinanap habang kanina pa ko nakaupo dito sa opisina habang nakabusangot ang mukha ko. It seems boring. Mas maganda talaga if you are working as a proofreader.

I was about to answer the call ng biglang bumukas ang pinto.

"Ma'am."saad ng isa sa mga employees ko.

Tinitigan ko lang siya at sinabi kong umupo na muna siya sa may vacant seat at sandali kong sasagutin ang tawag.

"Bebs!"sambit ko sa kabilang linya.

"Bebs, I have something to tell you really important kaya kailangang magkita tayo bukas."sambit niya.

Napakunot ang noo ko.

"Sabihin mo na ngayon na!"pag uutos ko sa kanya.

She chuckled."hindi pwede! Bukas na lang. Ise-send ko na lang iyong time and place kung saan tayo magkikita ha? Basta don't be late!"saad niya bago niya pa putulin ang tawag.

Bebs is weird right? Mukhang importante talaga iyong tawag niya kasi kung hindi ay paniguradong hindi iyon tatawag sakin.

Ibinaba ko na ang phone ko and I shifted my gaze on her.

"Ma'am Grace."sambit niya.

I flashed my sweetest smile on her."Don't be shy. Hindi naman ako nangangain ng tao!" pagbibiro ko pa sa kanya.

Napangiti siya sa sinabi ko.

"Uhm.. May taong naghihintay po sainyo sa baba."she plainly said.

"Okay. Susunod na lang po ako."sambit ko habang di ko maiwasang mapaisip kung sino man iyon.

Iniwan niya ko dito sa loob ng opisina ng nag-iisip pa rin. I immediately get the coat that is placed on my mini couch. Napahugot ako ng malalim na hininga bago pa ko lumabas ng pinto ng office.

Nadaanan ko ang proofreaders cubicle ng mapahinto ako saglit dito. I remember the times ng proofreader pa ko tapos kadalasang tragic stories pa iyong napupunta sakin para i-edit. I missed the Publishing Company where I met this guy. I can't deny the fact that I missed him. I missed his words of wisdom and everything about him. I missed Psyche Ignacio.

"Ma'am, are you okay?"

Nabalik ako sa reyalidad ng mapansin kong lahat sila ngayon ay nakatingin sakin. I just smiled and continued to walked.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad ng makita ko kung sino ang mga bisita ko.

"Mom, Dad."I said as I flashed my sweetest smile on them.

"Take a seat."sambit ko ng mapansin ko ang isang matandang lalaki na sa tingin ko ay nagkita na kami for many times. Hindi ko lang talaga maalala.

Nakangiti siya ngayon sakin habang tinititigan niya ko sa mata.

"I want you to meet my beautiful daughter Liane Grace Lozano." pagpapakilala sakin ni Daddy.

I started pouting my lips ng matawa ako sa klase ng pagpapakilala niya sakin.

I mouthed."Nakakahiya dad." nang mapansin kong tinatawanan ako ngayon ni Daddy.

I just smiled on him ng mapatingin ulit ako sa kanya. Pansin kong iniabot niya ang kamay niya sakin as he introduces himself.

"I'm Hermes Ignacio."he plainly said.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Ni hindi ko na nga naabot pa ang kamay ko sa kanya for the shake hands.

Si Chairman? Anong ginagawa niya dito? My gosh! I don't know kung ano pa ang iisipin ko.

"S-sir..Her-mes?"I asked.

"Yes. I'm very proud of what you have today."he sincerely said.

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Hindi naman po."nahihiya ko pang tugon sa kanya.

"Natanggap ko iyong resignation letter mo dati. Ayoko nga sanang pirmahan iyon dahil isa ka sa mga best employees who worked hard on my company."
nakangiting tugon niya.

I smiled."kailangan ko lang po talagang mag-resigned ng mga panahong iyon."pagbibiro ko pa sa kanya.

"Anyway, I'm here para humingi sana sayo ng pabor kung pwedeng makipagtulungan ang LZN sa IPC publishing company? Kung pwede lang sana."he sincerely said.

I can see into his eyes na parang kailangan na kailangan niya talaga ng pabor na iyon. Bakit naman ako mag-no-No? Its my company before ang pinagkaiba nga lang ay hindi ako ang may ari. Ignacio Publishing Company has been part of my life kaya imposibleng aayaw ako sa offer niya.

"Why not chairman?"nakangiting sambit ko.

Napangiti rin siya sakin dahil sa naging sagot ko.

"Next time ay magse-set ako ng meeting about the merging of our companies. I think it would be better kung magpapa-press con tayo para mas makilala pa ang mga kompanya natin."he suggested.

"I think that it was a great idea."tugon ko.

Nakaalis na rin sila agad habang naiwan akong blangko ang isip.

Is it possible to see him? My mind says no while my heart definitely says yes.

I can't wait to see you.