Stranger and Me

[SAM 17: #favor]

A/N: I was having a writers block. God walang pumapasok na idea sa utak ko kaya masyadong lame ang update ko from chapter 15 to 17. Please bare with me guys! Pipilitin kong mapaganda ang UD ko every week.

Chapter 17| favor

"Wait!"

Agad akong napalingon sa kanya ng tuluyan na kong makaabot sa harap ng lumang orphanage habang pinipigilan ko ang mga luhang nagbabadyang tumulo. I will not cry. Hindi na ko iiyak dahil sa kanya.

"Grace!Wait!"rinig kong sambit niya dahilan para mapalingon ako sa kanya.

Dahan dahan siyang naglakad papunta sa direksiyon ko wearing his poker face. I can't explain why kung bakit ganon ang itsura niya.

Was it because I'm scared seeing his face?

Was it because I'm not ready?

Hindi ako handa sa kung ano man ang sasabihin niya. I took a deep breath as I flashed my sweetest smile on him. Please lang! Sana gumana ka please!

"Uhm..."sambit niya ng tuluyan na siyang makalapit sakin.

"H-how..a-are you?"nauutal utal niya pang saad.

Napalunok ako bago pa ko magsalita."Uhm...I'm fine." sambit ko.

Pansin kong ngumiti siya ng pagkalawak lawak sa sinabi ko."Oh I see! A-anong pinagka-kaabalahan mo ngayon?"he said.

Weird right? Malayong malayo siya sa dating Patrick na nakilala ko or should I say sa Patrick na ex ko.

I didn't answer his question. Ayoko ko lang isipin niyang hindi pa rin ako nagbabago. Ako pa rin iyong dating workaholic na Liane Grace. Ako pa rin iyong taong walang oras sa pag-ibig. A person who don't have time for him before, that's why we broke up. We finally broke up.

Seryoso ko lang siyang tinitigan when I suddenly noticed his silvery eyes. Patrick know me well that he knows that his eyes are one of my favorites yet my weaknesses.

My eyes gets widened ng kuhanin niya ang mga kamay ko and he started putting my hand on his face. This is awkward. He's not just Patrick Santos but my ex boyfriend.

I stared at my hand on his face. Kung hindi ko lang talaga kilala si Patrick ay siguradong denepensahan ko na ang sarili ko whenever a guy tries to do move on me. Of course I know what those weird gestures meant. Alam na alam ko kung bakit niya iyon ginawa sakin.

What if he wants a second chance?

I don't believe on that second chance thingy! Why? Kasi once you gived a second chance, it only means na binibigyan mo lang siya ng pagkakataon para saktan ka ulit at muling pagdaanan iyong pain na naranasan mo dati. How life is so cruel right?

Minsan talaga ay iniisip ko na pinaglalaruan lang ako ni Kupido. Cupid is so unfair. Ang kulang na lang ay panain niya lahat ng tao sa paligid ko para paibigin ako then sa huli ay ako lang naman ang masasaktan. I remember what Psyche's said. He said na hindi mo masasabing love iyon kapag hindi ka nasaktan. Because love and pain are connected to each other. Hindi ka magigising sa katotohanan na niloloko ka na pala niya kung hindi ka masasaktan.

Everything turns upside down with that freaking love.

"P-pwede bang m-magkita tayo bukas?"he sincerely asked. I can even hint his big expectation on his voice.

Did he even think that I will said Yes? Hindi ba sumagi sa utak niya lahat lahat ng ginawa niya sakin. Those pain na pinaramdam niya sakin. He made me fool by that freaking love. Ginawa niya kong tanga! Nagpakatanga ko ng sobra!

"Please."he said in a flat tone.

Pwede kong sabihin lahat ngayon kay Patrick. Lahat lahat. I can tell him everything, how it hurts every time it flared back into my head. Kung gaano kasakit ang ginawa niya sakin. He lied on me. He didn't tell me the reason why we broke up. Pinagdaanan ko lahat ng pain without any idea kung paano pa ko magsisimula ng araw na wala na ang taong minsa'y naging parte ng buhay ko. Tapos ano? Babalik siya sakin kung kelan nakamoved on na ko. Sinasadya niya ba to? Ayaw niya ba talagang maging masaya ko?! He's so fucking unfair!

Tinitigan ko siya directly at his eyes habang inaabangan niya kung ano nga ba ang isasagot ko.
A yes or a no?

Ano nga ba ang isasagot ko?

Do I need to act without knowing the pain inside?

Or should I act transparently?

"I'll respect your answer."he calmly said.

I can feel his disappointment once na umayaw ako. What I mean is--kailangan ko to. I need to answer this big question mark inside my head and of course in my heart. How silly I am?

"Uhm.."I'm still undecided. I don't even know kung ano ang sasabihin ko.

Napakunot siya ng noo habang hinihintay niya ang isasagot ko.

I took a deep breath before I started to speak.

"Y-yes."huling sambit ko bago ko pa siya makitang mapangiti ng tuluyan na kong lumabas ng gate.

How I wish that this plan would worked.