Habang tinatahak ko ang bahay ni Alexis ay hindi ko maiwasang mapangiti. Excited na kasi akong makita siya at ibigay ang aking pasalubong.
Sa aking paglalakad ay nakakita ako ng pamilyar na pamilyar sa akin ----- si Bryan ba 'yon, teka anong ginagawa niya dito?
Pasimple akong sumunod sa kan'ya at sa bahay ni Alexis siya huminto, nakita ko naman na lumabas si Alexis at niyakap siya.
Bryan: Hi, kamusta baby?
Alexis: Ito okay lang naman, bakit ka naparito baby? You missed me?
Bryan: Ofcourse yes. I miss you baby.
Alexis: I miss you too babe.
Bryan: Si John kamusta?
Alexis: He's okay.
Bryan: Tuloy ang plano ah?
Alexis: Sure ba---- J-John?
"Yes ako nga, anong plano?"
Sasagot na sana siya kaso inunahan ko na.
"Ginagago mo ba ako Alexis?"
"Bakit hindi ka makasagot?"
"Pre, girlfriend ko ang kausap mo kaya umayos ka!"
"Talaga lang ah, alam ko ang plano n'yo ang bilugin ang ulo ko. Tama ba. Ano sagot!?"
"T-Teka let me explain."
Para saan pa ang pagpapaliwanag niya. Wala na.
Bakit kung makaasta ako e parang may relasyon pa kami. Natawa ako sa sarili ko, ang tanga mo John dahil nagpauto ka nanaman ulit sa babaeng iyan na walang ginawa kundi ang saktan ka.
Umalis ako sa harapan nila kase ang sakit. Ang sakit-sakit na.
BABALA: 'wag masyadong magtitiwala sa tao, kahit na kaclose mo pa ito o hindi. Dahil tanging sarili lang natin ang maaari nating pagkatiwalaan.
