Hoofdstuk 28.

382 26 1
                                    

(A/N; Hey, sorry dat ik later heb ge-update. Ik had het echt druk in de 1e week van de school en ik had gister een feestje. Ik moet ook een werkstuk afhebben op 22 mei, dus misschien update ik wel wat later, maar dan weten jullie wel de reden waarom. Oh, voordat ik het vergeet, ik ga ook nog een verhaal maken met xtwinsiesxloverx . Bye enjoy ! )

Louis pov.

“Kom Harry we hebben weer les. We hebben muziek nu, we moeten dat liedje gaan zingen voor de klas.” Harry zucht en staat op. Als we de les inkomen is niemand er. Harry en ik besluiten om helemaal achteraan te gaan zitten.

Twee minuten later komt de leraar binnen. “Jullie zijn vroeg.” De bel is al gegaan dus ik snap niet wat hij vroeg noemt. “De bel is al gegaan meneer.” Hij schudt zijn hoofd. “Dat weet ik jongens, maar jullie kregen vijf minuten extra pauze.” Lekker dan, we hebben vijf minuten extra pauze en wij zitten in een klas lokaal, echt geweldig.

De rest van onze klas komt binnen en gaat ergens zitten. “We hebben vandaag de optredens. Ik hoop dat jullie hebben geoefend. Wees maar niet bang, niemand gaat jullie uitlachen. Veel succes, het 1e groepje mag beginnen.” Ik ben heel erg zenuwachtig, wat zullen mensen van mij denken? Zullen ze me gaan uitlachen? Niemand gaat jullie uitlachen zegt hij vrolijk, wat een bullshit.

Gelukkig zijn wij het 6e groepje van de 6 groepen. Dus we zijn lekker als laatste en dat betekend dan dat niemand meer op je gaat letten. Sommige mensen letten wel op je, maar de mensen die je belachelijk willen maken letten dan niet meer op.

“Oke Niall, Zayn, Harry, Liam en Louis. Jullie zijn aan de beurt.” We lopen met z’n vieren naar de microfoons die op het podium staan. “Voordat jullie beginnen heb ik nog één vraag.” We knikken met z’n vijfen. “Welk liedje gaan jullie zingen?” Dat wist hij toch al? Blijkbaar wist hij het niet want anders ging hij het niet vragen.

“We gaan een liedje zingen die we zelf hebben geschreven. Little white lies heet het liedje dat we gaan zingen.” Iedereen begint te klappen, de muziek begint te spelen.

“If this room was burning, I wouldn’t even notice ‘cause you’ve been taking up my mind with your, little white lies, little white lies.” Ik ben echt zo zenuwachtig nu. Ik moet zo beginnen aan mijn solo. “You say it’s getting late, it’s getting late and you don’t know if you can stay, if you can stay but you, you don’t tell the truth no, you, you like playing games.”

Oke, daar gaat ie dan hé. “Your hands touching me, they’re touching me and your eyes keep saying things they’re saying what we do when it’s only me and you I can’t concentrate.” Dat ging wel goed,  maar ik ben nog steeds zenuwachtig. Niall, in tegenstelling is helemaal niet zenuwachtig. “That’s all I’m thinking aboout all I keep thinking about everything else just fades away.”

“If this room was burning, I wouldn’t even notice ‘cause you’ve been taking up my mind with your, little white lies, little white lies. You say you’re a good girl but I know you would girl ‘cause you’ve been telling me all night with your, little white lies, litte white lies. With your, little white lies, little white lies.”

Zayn is nog steeds niet de vrolijkste, maar hij probeert wel leuk mee te doen. “Backseat of the cab, we’re in the cab now lips getting so attached, they’re so attached now, you, wanna make some rules now cool, then we’ll watch them break, tonight.”

“I know what you want and I’ve been waiting so long.”

“If this room was burning, I wouldn’t even notice ‘cause you’ve been taking up my mind with your, little white lies, little white lies. You say you’re a good girl but I know you would girl ‘cause you’ve been telling me all night with your, little white lies, litte white lies. With your, little white lies, little white lies.”

“I know you want it, I know you feel it too. Let’s stop pretending, that you don’t know what I don’t know just what we came to do.”

“If this room was burning, I wouldn’t even notice ‘cause you’ve been taking up my mind with your, little white lies, little white lies. You say you’re a good girl but I know you would girl ‘cause you’ve been telling me all night with your, little white lies, litte white lies. With your, little white lies, little white lies.”

Iedereen begint te klappen en te juichen. “Dat was ons zelf gemaakte liedje.” De leraar staat op en loopt naar ons toe. Mijn ogen volgen zijn passen. “Jongens, dit was echt prachtig. Jullie krijgen van mij een tien.” Een tien gekregen voor muziek, wauw wat cool. Harry komt naar me toe en geeft me een knuffel.

“Lou we hebben een tien gekregen.” Zegt hij in mijn oor, ik begin als reactie te knikken en geef hem een kusje op zijn wang.

**

Als school uit is lopen Harry en ik naar het parkje, midden in de stad. Hier vind Harry zijn cadeau plaats. Ik heb eigenlijk twee cadeau’s voor Harry meegenomen. “Babe, zijn we er al bijna?” Soms kan Harry echt doorzeuren, nou eigenlijk zeurt hij altijd door. Doorzeiker of niet, hij is en blijft mijn lieve, leuke en knappe vriendje.

Ik zoek naar het bankje bij een dichtbijzijnste boom. “Sorry babe. Het is een verrassing.” Ik ben super zenuwachtig. Wat nou als hij het cadeau niet aan neemt? Of sterker nog als hij het cadeau weggooit. Ik voel mijn hart te keer gaan als een gek. “Hier babe, ga maar op dit bankje zitten.” Hij gaat zoals ik het hem had gezegt; op het bankje zitten.

Ik pak mijn rugzak en haal er een zakmes uit. “Wow Lou, je gaat me toch niet neersteken?” Ik begin te lachen. “Waarom zou ik je neersteken. Ik zou mijn vriendje nooit neersteken.” Soms heeft hij echt hele rare gedachtes. Ik heb die ook dus we zijn even gek. “Wat gaan we met dat zakmes doen Lou?”

Ik pak Harry’s hand, sta op en begin te lopen. “Kom babe.” Dit is één cadeautje van Harry, de andere zit nog in mijn tas. “Wat gaan we doen? Ik kan niet goed tegen verrassingen dat weet je Lou.” Ik stop met lopen. Het leuke hieraan is dat Harry niet weet wat er aan de hand is. Want het is een verrassing, dat lijkt me logisch.

Harry kijkt me verbaast aan.“Lou, wat is de verrassing?” Ik wijs naar de boom. “Wat is er met de boom?” Ik pak het zakmes en loop richting de boom. Ik hoor voetstappen achter me. Harry pakt het zakmes vast. “Wat ga je doen Lou?” Ik maak het zakmes open, (als jullie begrijpen wat ik bedoel), en ga met het zakmes richting de boom.

 “Babe, draai je maar eventjes om. Als ik het zeg mag je gaan kijken.” Ik steek het mes in de boom en maak een ‘H’ in de boom. Ik veeg alle houtstukjes, die er niet horen te zitten, weg. Ik steek het mes er nog eens in en maak een hartje en een ‘L’. Ik tik op Harry’s rug. “Babe je mag je omdraaien.” Harry draait zich om en kijkt naar de boom. Hij houdt zijn handen voor zijn mond.

“Oh Lou. Wat lief.” Hij begint te grijnzen en knuffelt me. “Ik heb nog een verrassing voor je baby.” Ik pak het doosje uit mijn broekzak, want die heb ik erin gestopt. Ik maak het doosje open en zie Harry’s ogen glinsteren.

My secret crush.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu