Harry pov.
Als Louis lippen mijne aanraken voel ik een hele rilling over mijn lichaam. Ze zijn heel zacht en smaken een beetje naar kersen. Na een tijdje trekt hij terug om adem te halen. "Voor iemand die niet normaal is kan je wel heel erg goed zoenen." Ik giegel een beetje en geef hem een knuffel. "Het spijt me Lou dat ik zo stom bezig was." Hij knuffelt me terug en klemt zich aan mij vast.
"Het maakt niet uit Harry. Ik ben bij jou en dat is het enige dat telt. Vergeet het verleden en denk aan je toekomst." Eigenlijk is dat wel zo. Ik moet gewoon Elias vergeten, ik ben hem al vergeten eigenlijk maar nu echt uit hélemaal. "Dankje Lou." Ik geef hem een klein kusje op zijn voorhoofd en glimlach kort daarna. Hij trekt zich terug uit de knuffel.
"H-Hoe gaat het met ons?" Ik kijk hem verbaasd aan. "Hoe bedoel je met ons?" Hij zet een stap achteruit en wrijft over zijn nek. "Nou dat we op elkaar verliefd zijn en hebben gezoend. Vrienden doen dat niet. Vrienden zoenen elkaar niet, oke ja misschien op de wang. Maar zeker niet op de lippen !" Ik zet een stap naar hem toe. "Wat nou als ik meer dan vrienden wil zijn." Hij begint te blozen en damn wat is dat schattig.
"Meen je dat serieus?" Hij lacht en kijkt naar zijn vingers. Ik knik en ga dichterbij hem staan. "Mooi, want ik ook." Zijn lippen komen weer op de mijne. Onze lippen passen op elkaar als een puzzelstukje. Na een tijdje trekt hij weer terug om adem te halen. "Harry, ik hou van je met heel mijn hart." Ik voel allemaal vlinders in mijn buik. "Lou, ik hou veel meer van jou dan jij van mij." Hij komt dichterbij mijn gezicht en geeft mij eskimo-kusjes. Ik giegel een beetje en zie dat Louis aan het blozen is. Ik ben blij dat alles weer goed is tussen ons.
(A/N ; klein hoofdstukje, sorry ♡.)
