Beğenileri ve yorumları eksik etmezseniz sevinirim. İyi okumalar. 🌹
Savaş yürüyen merdivenlerde anca yetişebildim.
"Biraz daha yavaş yürüyemez misin?"dedim yorgunlukla.
"Sanmıyorum."dedi net bir şekilde. Merdivenden normal zemine bastığımızda karşıma mini luna park çıktı. Birden duraksadım ve gözlerime adeta perde inmiş gibi hissettim. Kendimi çok çabuk herşeye kaptırıyorum biliyorum ama elimde değildi, luna parkı çok seviyordum. Gözümdeki perde indiğinde Savaş'ında benle birlikte girişteki eğelence makinelerine baktığını gördüm. "Hadi giriyoruz"dedi emir vererek.
Olur canıma minnet.
İçeri girdiğimizde rengarenk ışıklar gözüme çarptı. Çığlık sesleri,ıslık sesleri ortama ayrı bir hava katıyordu. Gözlerim bir yandan Savaş'ı takip ediyor bir yandanda etrafı inceliyordu. Savaş'ın durduğunu fark edince bende durdum. Kafamı tam karşıya çevirdiğimde Crayzi dance bakıyordum. En nefret ettiğim eğelence makinası diye bilirim. Çok korkuyordum. Neden korktuğumu bende bilmiyorum ama çok korkutucu ve mide bulandırıcı bir makine gibi görünüyordu. Düşüncelerimden sıyrılıp etrafa baktığımda Savaş etrafta yoktu. En iyisi burda durmaktı nasıl olsa beni almaya gelir. yani, belki, umarım, sanırım!
Crayzi dance'a binen kişilere bakmaya başladım. Gerçekten eğlenceli miydi? Çok merak ediyordum. Bunun tek bir çözümü var oda deneyip görmek ama bende o kadar cesaret olmadığı için şapa oturabilirdim.
Birden Savaş'ın sesi ile irkildim.
"Hazırlan bunlardan sonra bizde bineceğiz."dedi soğuk bir sesle, "Ne!Olmaz ben korkarım."
"Biraz cesaretli ol! Nasıl korkuyorsun anlamıyorum?" dedi isyan ederek ve crayzi dance yavaşlamaya başladı.
"Ben korkuyu tarif edemiyorum ama sen korkuyu tarif edebilecek kadar yetenekliysen diyecek sözüm yok." dedim nazik bir şekilde çemkirerek. "O yetenek bende de yok çünkü, benim korkum yok!"dedi ve bileğimi kavrayıp sıkmaya başladı. Bileğimi kurtarmaya çalışsamda bırakmıyordu "Ve sende şimdi bu saçma korkundan kurtulacaksın" dedi bileğime daha sert bastırararak. Crayzi dance iyice yavaşladı ve yavaş bir şekilde durdu.
"Şimdi benimle geliyor musun yoksa bileğinin kopmasını mı?"dedi tehtitkâr sesle.
Yok eben artık! İyice psikopatlaştı!
"Zorunda mıyım?"dedim korkak bir şekilde sorarak.
"Senin kararın ya bileğin kopar, ya korkun"dedi sesi bıçak gibi keskindi. Gayet ciddi yüz hatları ile gözlerime bakıyordu. Tabii ki de bileğimin kopmasını istemiyordum. Bu teklifi kabul etmek zorundaydım.
"Tamam bırak"dedim Savaş'a yenik düşerek. Elimi yavaşça bıraktı ve ilerlemeye başladı. Korkak adımlarla Savaş'ı takip etmeye başladım. Crayzi dance'nin kapısı açıldığında ilk binenler indi sonrada binecekler ve ne yazık ki bizde.
"Hangi renk koltuğa oturacağız?" Pis bir şekilde sırıtarak "Yeşil" dedi. Yüzüne bakmayarak, "İyi."dedim ve ilerleyip rengi yeşil olan yere oturdum. Arkamdanda Savaş'ta geldi ve yanıma oturdu. Saniyeler ilerledikçe korkumda ilerliyordu.
Çalışan iki eleman yanımıza geldi ve biri kemerlerimizi taktı bir diğeride Savaş'tan crayzi dance için eğlence merkezlerinde ki oyun kartını istemişti. Emniyet kemerimizi taktıktan sonra emniyet için olan yukaridaki demiri aşağı indirdi."Ya ben çok korkuyorum!" Sesim gayet sitemkâr ve korkak bir şekilde çıkmıştı.
"Bir şey yok! Sende ne kadar mızmız göz çıktın!"dedi sinirli bir şekilde. Bir eleman kartı getirdikten nerdeyse iki dakika sonra crayzi dance çalıştı ve hafif bir şekilde dönmeye başladı.
Tüylerim diken diken olmuştu adrenalinim tavan yapmış, korkum kaf dağına yükselmişti. Crayzi dance başladıktan biraz sonra yice hızlanmaya başlamış, birden oturduğumuz yer havaya kalkmıştı.
Artık dayanamayacaktım. Gözlerimi kapatıp bildiğim bütün sureleri okumaya başladım. Ya korkudan ölecektim yada bu hızla burdan fırlayıp ölecektim. İkisinde de ölecektim. Pek bir fark yoktu sonuçta.
Gözlerim birden açıldı. Elimde bir sıcaklık hissettim ve gözlerimin açılmasına sebep olduğunu anladım. Bu Savaş'ın eliydi. Savaş'ın yüzüne baktığımda bana baktığını gördüm. "Ellerin buz gibi, korkma ölmezsin"dedi alaycı bir şekilde. "Senin için söylemesi kolay tabi!"dedim korkuyla bağırarak. Müziğin sesi fazla çıkıyordu ve birisi ile bağırarak konuşmam şarttı. "Sızlanma az sonra biter zaten." dedi galesiz bir şekilde. Nasıl bu kadar rahat bu erkekler? Gerçektende çözmek zor!
Beş dakika sonra crayzi dance bitti ve başımın döndüğünü fark ettim ama Savaş'a belli etmemeye çalıştım. Bir daha crayzi dance binersem iki olsun!
=>=>=> DEVAM EDECEK=>=>=>
Yeni kitabım yayımda!
Bakarsanız çok sevinirim.
YOU ARE READING
GİTMENE İZİN VEREMEM |1+2|
Teen Fiction-YAĞMUR ÜNSAL- Babası ve annesi gizli bir şekilde öldürülmüştü.Herkes büyük bir üzüntü ve şok içerisindeydi. Yağmur annesi ve babasının bu gizli ölümünü tabii ki araştıracaktı. Fakat bu ölümün arka perdesi hiçde iç açıcı değildi. Yağmur, lise son ö...
