A/N: So I ran out of Engrish for now but I've already thought of a plot. So for some foreign readers, sorry if I'll write it first in my mother tongue.
Dahyun's POV
Almost 10 years ago, I'm still a 12 year old girl. Doon nangyari ang last encounter ko sa taong pinakamamahal ko. Natatandaan ko pa yung time na nandun kami sa favorite place namin. Doon yun sa may puno na may nakaukit pang palatandaan nating dalawa. Oo, magbest friends lang tayo pero kung tratuhin natin ang isa't isa eh parang mag syota na. Pero alam kong wala akong pag-asa sa'yo. Lagi mo ngang kinukwento sa'kin yung crush mo eh. Ano ulit pangalan nun? Yoongi? Oo siya. Sino pa nga ba yung isa? Basta marami ka ring naging crush since grade 1. Ang mga natatandaan ko lang sila Dino, Yugyeom, Kyung Soo, Brian. Kaya naiisip ko talagang no chance ako sayo eh sa dami mong crush. Kaya kahit gusto ko nang umamin, tinago ko nalang. Mas masakit kasi pag nag FO tayo just because of that. Ok so back sa puno namin, naalala ko parin yung mga huli mong sinabi.
"Dubu, promise ko sayo. I'll be back. Promise mo rin sa'kin na dito tayo magkikita ah. I love you my best friend!" Natatandaan ko pa rin yung mga sinabi mong iyon. Sana matupad mo parin yun. Tinutupad ko rin naman promise ko eh. Araw araw parin ako naghihintay dito. Kaso ni anino mo di ko makita. Pero I'm not going to give up. Dahil mahal kita, Chaengie.
It's been a long time since last kami nagkita as best friends. I miss those days. By the way nagsusulat ako sa diary ko ngayon. Simula nung umalis siya never ako tinamad na magsulat ng mga nararamdaman ko sa notebook na 'to.
"Hey Dahyunnie! Let's go tinatawag na tayo ni JYP!" Babalikan ko nalang to later. For now sasama muna ako kay Momo.
"Ang cute ng dubu ko!!" Pinisil pisil niya na naman yung cheeks ko.
"Sabing ayokong tinatawag na ganyan eh!" Kunwari ayoko ko talaga. Pero napakahalaga nung alyas na yun sa'kin. Sadyang mas gusto ko si Chaeng ang tumatawag sa'kin nun.
"Chill lang lodi, wala naman sila dito eh. Tayo lang." Walang tayo bhe char. Yes, siya lang nakakaalam na childhood best friend ko si Chaeyoung, which happens to be my co-Twice member. Medyo nag-uusap din kami pero ewan ko kung bakit kahit hindi nagbago mukha ko, pangalan ko, di niya ako maalala. Nagka-amnesia kaya siya? Kahit kasi nung trainee pa kami halos same face parin ako since elementary, pero di niya ako namumukhaan?
"Uy ang lalim na naman ng iniisip mo bes. Wag ka mag-alala maalala ka rin ni pandak."
"Pero paano?"
"Dahyunnie, all you need to do is to wait. Malay mo ang tagal na rin para sa kanya since nung naghiwalay kayo... As best friends. Baka natabunan lang yun ng mga problema ganun. Basta wait ka lang." Kahit shunga siya minsan magaling naman magbigay ng advice. Akala ko nga dati hindi na niya ako papansinin coz...
"Basta tandaan mo lagi lang ako nandito para sayo." Nagconfess siya sakin nung trainee days pa. Kaso bigla kong naalala si Chaeng, ang mahal ko. Kaya nafriendzone ko siya. Pero mas naging close naman kami nun at doon niya lang din nalaman ang about sa'min. Tuluyan naman na kaming nakapasok sa office ni JYP.
"Ok now we're complete. I'll discuss to you your upcoming comeback." Nagsiupo naman na kami at nakinig sa kanya.
After few minutes
"Dahyun unnie, so ano isusulat mong rap lyric?" I was talking with no other than Chaeng. Hanggang ngayon di parin ako sanay na Dahyun lang tawag sakin. Madalas na tawag niya kasi is Dubu eh. Ano ba nangyari sa kanya??
"Uhmm.. Malamang about sa pagmiss mo sa isang tao. Missing U nga diba?" Btw, na-assign kaming dalawa na gumawa ng rap lyric sa Missing U na isa sa mga tracks sa upcoming album namin. Ayos na yung lyrics, rap nalang kulang.
"Unnie, ayos ka lang? Parang wala ka sa mood ngayon?" Hindi ako okay Chaeng! Laging bumabagabag sa isip ko kung bakit hindi na tayo parang dati.
"Oo okay lang ako. Meron lang ako ngayon." Meron nga ako, meron akong pusong nasasaktan ngayon.
"Eto patatawanin nalang kita. Anong sinasabi ng anak sa tatay niya pag may hindi siya mahanap? Edi Werpa!! Wahahahahaha." Heto naman oh. Kahit na nasasaktan ang puso ko ngayon, nagagawa parin ng corny jokes niyang pagaanin dibdib ko. No jam to eh. Lodi niya si Jeongyeon unnie. Pero sila yung pinakapetmalung member ng twice. Ako kasi napakapinakapetmalu hahahahahahahahha. Sorry my loves.
At studio recording
"Ano Chaeyoung at Dahyun, ready na kayo? Maganda nagawa niyong lyrics ah. Sa susunod pagagawan ko ulit kayo (A/N: Dapat lang po.)
"OK OK! Let's record this song na! Ppali!!" Pumunta naman na kaming lahat sa kanikanyang pwesto.
After recording
"Good job gays.. I mean girls! Let's meet again tomorrow for the last recording! You may take your break!" Sabi nung manager namin. Tutal break naman pupunta ulit ako sa puno namin. Buti nalang at nagkataong malapit lamg yun dito.
"Dubu ko!!! Kain tayo!" Nag aya naman sakin si Sana unnie. Syempre nagmukha akong naiinis kasi Dubu na naman tawag sakin.
"May importante raw siyang pupuntahan Sana. Wag muna raw." Maganda na rin sigurong may isang nakakaalam ng secrets mo. Thanks Momo wooh!!
"Sige alis na muna ako." At lumabas na ako ng building at nagtungo papuntang puno. Pagdating ko naman dun ay parang may weird akong naririnig. Umiiyak na bata....? Pero umupo nalang muna ako sa may tabi nitong puno. Napagpasyahan ko namang munang umidlip habang nakikinig ng music. Papikit na sana ako kaso may naramdaman akong mainit na yakap with matching tears. Hindi ko man makita ang mukha niya, alam kong si Chaeng ito. Niyakap ko rin siya nang mahigpit at umiyak na rin aa tuwa dahil sa wakas, naalala na rin niya ako. Hindi na mahalaga sakin kung bakit hindi niya ako natandaan dati dahil ang importante, nakasama ko na ulit siya sa ligar kung saan nakaukit ang lahat ng mga alaala naming dalawa.
"Sorry natagalan ako. Pangako hindi na kita kakalimutan pa. Dubu.... Mahal kita."
------------------------
LIKEY LIKEY LIKEY!!❤️❤️❤️❤️ ONCES LET'S VIEW THE MV MORE FOR OUR GAYS.. I MEAN GIRLS. ALSO LET'S LISTEN TO THEIR ARTWORK AT TWICETAGRAM. DON'T FORGET TO VOTE THEM AT MAMA:)
