-Baby 47-

311 10 0
                                    

Erin

Kanina pa siya dasal ng dasal habang naiiyak. Pumapasok na ang tubig sa kanyang bangka sa lakas ng alon.

Oh God! Have mercy po!

Basa na din siya kasi palakas ng palakas ang hangin at ulan. She was hopelessly gripping on the side of the boat nawala na ang sagwan niya.

She can't see anything at all. It was all just white because of the heavy rain. Her heart beat faster she was crying while shaking her head. "No..No..I don't want to die just yet" she sobbed crying while gripping her hands on each side of the boat.

One lash of a giant wave wreck her boat. She immediately sink in the angry ocean lumangoy siya pailalim because the current above was too strong. But she need to gasp for an air she can't stay this long.

Nang sumungaw ang ulo niya sa ibabaw ay hinampas naman ang kanyang mukha ng malakas na alon dahilan ng pag inom niya ng maraming tubig dagat. She cough and cough she shout for a help but she know for a fact that she is very hopeless.

Lumangoy ulet siya sa ilalim alam niyang may kalayuan na siya sa isla peru kailangan niyang languyin iyon. But the problem is she was lost for the direction wala siyang makita sa paligid tanging ulan lang.

She felt tired already ang dali lang naubos ng hangin niya because of the strong current she loses hope already, hinayaan na lang niya ang katawan. Goodbye life, I have so much to take me with thank you!

Usal niya sa isip peru naramdaman niya ang matipunong brasong pumalibot sa katawan niya at hinila siya paitaas.

When their heads are out of the water. They both gasping an air.

"Fly...Flynn.." di niya makapaniwalang sambit. Kahit madilim alam niyang si Flynn ito.

"Erin listen to me, you have to ride this log okay don't be scared sweetheart I am with you" sabi nito sa kabila ng lakas ng alon ulan at hangin.

Tinulungan siya ni Flynn na maka akyat sa isang kahoy na kasya lang talaga sa kanya.

"How about you?!" she asked.

"Don't worry don't forget who is Mr. heartrob  swimmer in high school!" sabi nito habang patuloy na ginagabayab ang kahoy na sinakyan niya.

"No! you will get tired come here!" hinila niya ang braso ng binata.

"Sweetheart don't  moved too much okay, that log couldn't contain our weight together" paliwanag nito.

"No...no...what if you will get cramps? Huh?!" umiiyak na sabi niya.

"We are like Titanic isn't it? Ang kaibahan lang mas gwapo ako kay Leonardo Dicaprio" he joke around at ang paghampas na naman ng isang malakas na alon ang nagpasigaw sa kanya ng mapahiwalay si Flynn sa kanya.

"Flynn!!!" she shout.."Flynn!!" ulit niya.

"Flynn it's not funny anymore!" nagiiyak na sigaw niya.

Nagulat na lamang siya at bigla itong lumitaw sa likuran niya.

Sinapo niya ang mukha nito. Kahit sa dilim at sa tulong mg kidlat naaninag niya ang mukha nito.

"Flynn..please..wag naman ulet ganun oh!" nagsusumamo niyang pakiusap.

Hindi nito pwedeng kumuha ng lakas sa kahoy na kinalalagyan niya. At sa hitsura ni pagod na pagod na ito.

Nang unti-unti na naman itong bumitaw ay hinawakan niya ang kamay nito ng mahigpit.

"Don't let go please..Flynn" pakiusap niya sa lalaki.

Nang buksan nito ang mga mata at sabay ngiti sa kanya ng malungkot. She sees it because of the lightning.

"Baby Blue Eyes"Where stories live. Discover now