Fixing Mr. Perfect (Pyxis #2)

Chapter 42

"No, he's not! From what I heard Jacin's her boyfriend!"

Likod lang ni Yuan ang nakikita ko habang hatak niya ako. Nang humarap siya, parehas pang nakasalubong ang kilay namin.

"July's your brother?"

Tumango ako, nagpipigil ng ngiti. "Fan ka rin ba ng kapatid ko?"

"What? No." sabi niya sa 'what-the-hell' na tono. "My brother's here too, he's the coach of Laurent's basketball team, middle school division."

Laurent nga pala ang kalaban nila July sa championship!

Katulad ni Yuan, matangkad din ang kuya niya. Maganda ang tikas ng katawan nito, he looks authoritative, sa bawat buka ng bibig nito ay tumatango at sumusunod ang buong team.

"And I shouldn't be here." Puro mga supporters ng Laurent ang nakaupo sa side na ito ng gym. Ako lang ang kaisa-isang naka-black, dahil lahat sila naka-white. Kasama na si Yuan do'n na napakagwapong tingnan sa na white t-shirt niya. Medyo maluwang ito sa kanya at maraming maliliit na butas, naka-tuck in ito sa itim niyang jeans na may ilang hiwa sa binti at tuhod, na tinerno niya sa black din na Vans.

"If you go back to that side pagkakaguluhan ka lang ulit ng fangirls ng kapatid mo." hinigpitan niya ang hawak sa braso ko, na ngayon ko lang napansin na hindi niya pa pala binibitawan. "I'll protect you from now on, June."

"T-thank you." Ang tangi kong nasabi. My heart feels warm and happy dahil nandito si Yuan. Nagkaroon ako ng bagong kaibigan.

Binitawan lang ako ni Yuan nang makaupo kami ng maayos sa bleachers.

Nakita ko sa court si July na palingon-lingon sa paligid. Wala ako sa lugar na sinabi ko sa kanyang pupwestuhan ko. Siguradong hinahanap niya ako.

Tinaas ko ang dalawang kamay ko at winagayway ito. Nakita ako ng isa sa teammates ni July at tinuro ako sa kanya.

Agad na nagsalubong ang kilay niya, nagtataka kung bakit ako nasa side ng kalaban.

Nginitian ko na lang siya at nag-thumbs up.

Pumito ang referee at nagsimula na ang laro.

The whole gymnasium looks like a Yin Yang, dahil white din ang uniform ng Blue Sparrows na meron lang blue lining sa edge ng kanilang jerseys. Kahit ang burda ng ibon at mga letrang Blue Sparrow ay kulay blue din, kaya twitter tuloy ang tukso sa kanila nang ibang basketball teams.

Naka-black naman ang Black Hawks pati kaming mga supporters nila, gold ang nakaburdang ibon at ang mga letra maliban sa mata nito na kulay pula.

"BLUE SPARROWS! BLUE SPARROWS!"

"BLACK HAWKS! BLACK HAWKS!"

Hindi ako makasigaw ng Black Hawks dahil lahat dito sa side namin Blue Sparrows ang sigaw. Wala akong laban.

~*~

Nang matapos ang laro, makahulugan ang mga tingin sa'kin ni July habang palapit kami ni Yuan sa kanya. Medyo nahirapan pa nga kami dahil bukod sa fangirls niya, napapalibutan din siya ng teammates niya.

"Congratulations!" masayang bati ko sabay yakap sa kanya.

"Bakit ka nasa side ng kalaban, Ate?" nagtatampong bulong niya bago ako pinakawalan.