Aşkın Son Damlası! [Tamamlandı]

"9- Konuşmayacağım!"

Bölüm çok gecikti, kusura bakmayın :) Ama inanın keyfi bekletmedim. Fazla yoğun bir dönemden geçtim :) Bölümü beğenmeniz dileği ile... Vote ve Yorum unutmayın lütfen :) (S)onsuzum < Tanıtım eklendi :) Ona da bi bakarsanız sevinirim. Keyifli okumalar, sizleri seviyorum.. 

Ağlayan insana ne oldu demeyeceksin, sarılacaksın!

"Güneş bekler misin?"

"Güneş, lütfen dur diyorum." 

Gürkan'ın seslenmelerini yok sayarak, hızlıca kızlar lavabosuna doğru ilerliyordum. Yüzünü bile görmek istemiyordum, çünkü ona bakarsam gözyaşlarımı görecekti. Ve ben onun karşısında bir daha aciz duruma düşecektim! Kesinlikle istemiyordum! 

"Güneş, lütfen dur!"

"Güneş! Dursana artık!"

Şerefsiz, hangi yüzle dur diyor? Resmen o kızla yiyişiyordu! Nesini açıklayacaktı? Koşar adım lavabonun içine girdim. Kendimi bi tuvalet kabinine attıktan sonra kapıyı kilitledim. Sağı solu belli olmazdı bu herifin! 

O görüntüler aklıma gelince, yine ağladım. 

"Şerefsiz!" 

***

Geçmiş zaman;

Zehra ile kol kola girmiş, gülerek sınıfa ilerliyorduk. Bu sırada Melih'te yanımıza geldi. 

"Ya bir de bana sakar dedi, inanabiliyor musun?" 

"İnanırım. Efken bu, her şey beklenir." 

Zehra bana Efken ile tanışmasını anlatınca, gözlerinde geçen parıltıları görmemek mümkün değildi. Efken'in bana söylediklerini söylersem, çok üzüleceğini bildiğim için sessiz kalmayı tercih ettim. Kızın hayatı zaten boka sarmıştı, bir de ben darbe vurmamalıydım! 

İyi insan lafının üstüne gelir, Efken şuan bize doğru yürüyordu. 

Gülümseyerek bana sarıldı.  Bu hareketi beklemediğim için şaşırmıştım. O günden sonra konuşmamıştı çünkü.  Ben de ona sarıldığım zaman, gözüm Zehra'ya kaydı. Gözleri buğulanmıştı. Hızla Efken'i itip "Hoş geldin. Nasılsın?" Diye sordum. 

Gülümsemesi hala suratındayken "İyiyim, hatta seni gördüm daha iyi oldum."  Cevabını verdi. Bu sırada Zehra elini omuzuma koyup "Ben sınıfta seni bekliyorum." Diyerek gitmeye yeltendi.

Efken hemen "Sakarlık yapmadan git!" Dedi ve kinayeli bir bakış attı.  Zehra onu hiç umursamadan yoluna devam edince, Efken "Kendini beğenmiş" diye mırıldandı.

İkisi arasında bir çekim hissediyordum ya hayırlısı. 

Efken gülümseyerek bana baktığında, bende gülümsedim. Efken eliyle kafasını kaşıdı, dudağını ısırdıktan sonra ki bu görünüş acayip seksi durmuştu, ama benim Gürkan'dan başkasına malesef kalbim atmıyordu! 

"Şey.. Güneş, düşündün mü?"

Yine başlıyorduk işte! Söylemiştim halbuki! 

"Efken, o gün de söylemiştim. Böyle bir şey söz konusu olamaz. İnan duygularında yanılıyorsun." 

Sıkıntılı bir nefes alıp verdi.