Tinamaan na ako

It's over.

Dedicated to : miabatara 

Author's Note : May video pa talaga sana to.. pero hina ng net e :/ kaya wag nalang. hihi.

WAIT!

ipa pause muna yung vid bago iplay para di mag buffer :D

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lei's POV

" It took a long time pero... maniwala ka.. nahulog nako sayo. Totoo yun, mahal kita, Lei. Mahal na mahal kita."

Joke lang pala lahat yun?! Para mabayaran niya utang ng tatay niya?! At para ano?

SAKTAN AKO?!

Sh*t lang! Di niya ba alam? He's beyond the line! Sobra naman yun.

Oo, mahal ko siya. Pero nasaktan ako eh. Sobra! I feel like I'm betrayed.

Tanga rin ako kasi naniwala ako sa lahat...

naniwala ako sa kaniya.

He hugged me tighter habang umiiyak pa rin ako.

" Let me fix this... Just please give me another chance.. . "

Hinawakan ko ang mga kamay niya na nasa tiyan ko.

Gusto kong alisin ang mga iyon sa pagkayakap sakin, pero ewan.

Sa sobrang sakit na ng puso ko, di ko na kayang gumalaw.

Di ko na kaya lahat...

I cried so hard. Pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko.

And I felt his tears.

[ Now playing : Di lang ikaw - Juris ]

" You think this is worth another chance?! " I sobbed.

" Lei.. I'm sorry .. I said I am.. " Tagos sa puso ang sorry niya. Pero di eh, GALIT AKO!

" Naloko mo na ako, diba! kaya tama na! " Pinalo palo ko ang kamay niya. Pero nakayakap pa rin siya sakin. " Tama na Lance.... Sobrang sakit na eh. " I cried harder.

" Babawi ako.. Promise Lei, wag ka lang mawala sakin. "

" Tama na, break na tayo.. pakawalan mo na ako. " I can feel his tears on my shoulder.

" Di na ba talaga pwede?.. P-Pwede ko namang ayusin to eh.. "

" Pwede pero huwag na.. mahihirapan na tayo eh.. Huwag na, Lance?" Hinawakan niya ang kamay ko mula sa likod.

" Gaguhin mo na ako. Bahala na.. Kahit na galit ka na sakin, Kahit na ibahin mo na trato mo sakin..  kahit di mo na ako mahalin.. bahala na Lei...Bahala na...." He cried harder.

"..... Huwag ka lang mawala sakin. "

" Ikaw na nga lumayo eh... paano ako di mawawala sayo? Ha? Unfair mo Lance... UNFAIR! " Inalis ko yung kamay niya at nakawala sa yakap niya.

Naglakad nako pero nagsalita siya ulit.

He sighed.

" Fine, I'll let you go... "

" Pero gusto kong marinig mula sayo na mahal mo ko.. kahit once lang."

" Yun lang? Pagkatapos ba.. wala na tayo? "

" Oo, I'll give you space.. I'll give you time. Papakawalan na kita. "

" For the first and last time, Lance. "

I sobbed.

" .. I love you. "

Nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko at hinila ako palapit sa kaniya.

Dugdugdug...

Before I knew it?

he kissed me.

Nagkadampi lang ang mga labi namin..

I can feel our tears flowing on each other's cheeks.

Gusto kong umayaw... but memories were playing it all again.

* FLASHBACK

" Lei... nanghihina ang puso ko. "

" Ha?! May sakit ka pala sa puso ?!... Halika ka, hahatid kita sa clinic. " Hinawakan ko kamay niya.

" Oo, meron.. kasi......... kasi sabik na sabik na kasi itong mahalin mo.. " Ngumiti siya sakin.

Nanghihina na rin  puso ko Lance.....

nanghihina sa kakamahal sayo..

" Baka nakalimutan mo na amin tong SCHOOL , and the CANTEEN is part of the school >:)  "

" Bakit naman, yayaman ba kayo kung walang mga ESTUDYANTE? Oh and I mean... kasali AKO dun. "

" So.. ibig mong sabihin, parte ka ng SCHOOL nato ? >:) "

" OO! TAPOS? "

" So.. We own the SCHOOL....PART KA NG SCHOOL....Does that mean I OWN YOU TOO ? * killer smile * "

Oo Lance, ako'y sayong sayo na...

Ang selfish ko pero gusto ko....

Akin ka pa rin.

" Masaya ka ba na naging tayo ? " - Lance.

" Hindi. haha "

" Yung totoo... "

" Oo na, masaya ako. "

Ngumiti siya.

" Ako rin.. kahit na nagtatalo tayo, masaya pa rin ako. "

Masayang masaya ako Lance.

Kahit na masakit, masaya pa rin ako kasi nakilala kita.

Pero gusto ko munang magpakalayo.

I need to find myself.

Maybe not now but in God's time....

sasaya rin tayo ulit....

Sana.

He stepped backwards.

" I just wanted to return the stolen kiss. "

Hinay hinay niyang binitawan ang mga kamay ko and caressed my cheek.

" Tandaan mo, mahal pa rin kita. "

tumulo ang luha niya at akin rin.

I was supposed to walk away.. pero ewan.

Di nako makagalaw.

He just vanished and...

I can't....

................breathe.

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------

Author's Note : Pasensya na, di ako marunong magpaiyak. HAHA :D

Anyways! Thanks nga pala sa mga nagbabasa nito. 10k na :D i know, liit pa rin =___=

pero I'm still happy :)