The Fourth Order Series

Eighth Promise

NAKATITIG si Misoo sa repleksiyon niya sa salamin habang nakaupo sa harap ng vanity mirror sa kanyang kuwarto.Lutang na lutang ang kulay-pula niyang buhok dahil sa maputla niyang balat. Dahil sa feline eyeliner naman niya, lalong nagmukhang light ang liquid brown niyang mga mata. Salamat sa matte lippie niya, pulang-pula naman ang mga labi niya.

Para sa kanyang outfit, nag-settle siya sa simpleng itim na leather jacket sa ibabaw ng little black dress na suot. Naka-ankle boots din siya. Dahil sa porma niya, hindi na mukhang out of place ang black fingerless glove sa kanyang kanang kamay na hindi niya hinuhubad kapag nasa public place siya.

Mukha siyang gothic girl ngayon dahil iyon ang gabing pupunta sila ng mga kaibigan niya sa UnderGround. At oo, ilang oras na lang at sixteenth birthday na niya.

Wala siyang maramdaman na excitement. Wala kasi sa bansa ang kanyang mga magulang para i-celebrate ang birthday niya kasama siya. Kahit na makakasama niya ang mga kaibigan, hindi pa rin gumagaan ang pakiramdam niya dahil sa isang bagay na nalaman.

Napaglaruan ng kung sino ang isip niya.

Halos wala siyang matinong alaala tungkol kay Nigel Dolores at kung paano sila naging couple. Wala siyang espesyal na damdamin para kay Nigel at sa tingin niya, hindi ito ang tipo ng lalaki na magugustuhan niya. Pero sa kung anong dahilan, nakaramdam siya ng espesyal na damdamin dito nang hindi niya nalalaman.

Gusto sana niyang sabihin sa mommy at daddy niya ang nangyari sa kanya pero naisip niya na baka mangyari lang uli ang nangyari sa kanila limang taon na ang nakalipas.

Five years ago, eleven years old siya at sa New York sila nakatira. Isang hapon, habang naglalakad siya pauwi pagkatapos na bumaba ng school bus ay may dalawang anino na hugis-lalaki at nakasuot pa ng itim na suit—oo, itim ang mukha at katawan ng mga ito pero detalyado naman ang suot na damit—ang sumalubong sa kanya pag-uwi niya sa bahay. Natakot siya kaya sinubukan niyang tumakbo pero ginamitan siya ng hipnotismo hanggang sa hindi na siya nakakilos. Hindi niya kontrolado ang kanyang katawan pero hawak pa rin niya ang diwa.

The next thing she knew, biglang nagbagong-anyo ang mga lalaking anino na naka-suit. Nag-anyong malalaking aso ang mga ito na itim na itim ang balahibo, pula ang matatalim na mata, mahahaba ang pangil at tumutulo ang laway na mukhang gawa sa asido dahil natunaw ang marmol na sahig sa bawat pagpatak niyon.

Tinangka siyang kainin ng mga halimaw pero sa huling segundo ay may narinig siyang boses ng batang lalaki sa isipan, "Fight, my moon. Fight."

Napahiga siya sa sahig nang dambahin siya ng isa sa dalawang halimaw at akmang sasakmalin siya. Pero nasangga niya ang bibig ng malahalimaw na aso gamit ang isang braso. Ang isang kamay naman niya ay ipinansakal niya sa makapal at matigas na leeg ng halimaw.

Masakit ang pagbaon ng matatalas na pangil ng halimaw sa kanyang braso pero hindi na siya nagkaroon ng pagkakataong umiyak dahil ang nasa isip na lang niya noon ay kailangan niyang lumaban at mabuhay.

Hindi niya alam kung paano pero nakaramdam siya ng matinding init sa kanang kamay niya na sumasakal sa halimaw. Binitiwan nito ang braso niya at umungol na parang nasasaktan. Noon lang niya napansin na umuusok ang kamay niyang nakahawak sa leeg ng halimaw. Nasusunog niya ang halimaw pero nakakaramdam din siya ng pagkalapnos ng balat sa palad niya na epektibong kumitil sa buhay ng nilalang na nagtangkang manakmal sa kanya.

Pero pagkatapos niyon, naramdaman niyang siya naman ang hinihigop ng sariling kapangyarihan. Mabilis siyang nanghina. Bago mawalan ng malay ay narinig pa niya ang pagtawag sa kanya ng mga magulang na kauuwi lang sa bahay.

Tinitigan ni Misoo ang naka-frame na family picture nila na nakapatong sa ibabaw ng vanity mirror. Kasama niya ang mommy at daddy niya roon habang nakakulong siya sa mahigpit na yakap ng mga magulang. Kuha iyon noong isang taon kung kailan ipinagdiwang nila ang fifteenth birthday niya kaya may icing ng cake sa mga pisngi niya.