🍁Sen 'SAR' Ben 'HOŞ' Olurum.🕊(#1)

FELİX

Aşkların, biriciklerim , canlarım,dünya güzellerim ve eğer kitabımı okuyan erkek okuyucularım varsa; yakışıklı kardeşlerim diyerek başlıyorum😄😍
Arkadaşlar bu kitabım uzun olduğu için seri halinde yazmayı düşündüm. Bu seri, iki kitap veya daha fazlası da olabilir.
Bu bölüm 1.kitabımın son bölümü. Elimden geldiğince uzun yazmaya çalıştım.
Bu bölüm son olunca sizi bırakmış olmayacağım. Hemen yeni  bir kitaba başlayacağım. O esnada da bu kitabımın 2.sini hazırlayacağım. Bu isteklerim hep sizin sayenizde gelişiyor. Lütfen daha fazla destek olun ben de daha güzel şeyler yapayım. Fikirlerinizide bana söylerseniz sevinirim.

Bir diğer konu ise, tekrar tekrar söylüyorum, eğer kitap yazıyorsanız bana destek için mesaj atabilirsinizki ben bunu seve seve yaparım, ha olurda kitabınızı okudum ve gerçekten kurgusunu beğendim, o zaman da beğendiğim kitapları okuyucularıma tavsiye amaçlı bölüm sonlarında resimleriyle birlikte paylaşırım. Bu da bir kıyak olsun.😉

Şimdi 1.kitabımın son bölümü ile sizi baş başa bırakıyorum dediğim gibi yeni bir kitap yazacağım yakında duyurusunu paylaşırım zaten. Ama yeni kitabı yazarkende bu kitabımın 2.sini hazırlayacağım. 😄😍💪💪💪💪💪

🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧

"Sabah tanışamadık. Ben Simon."

Elini uzalttığında  bakışlarımı Alex'e çevirdim. Öyle bakıyordu ki, normal de sert olan bakışları şuan daha kötüydü ve karanlıktı. Öldürecekmiş gibi bakıyordu.

Elini tutmadan başım ile selam vererek kendimi tanıttım.

"Mina."

"Ne işin var lan senin benim sokağımda?"

"Alex, seni özledim. Gelip bir göreyim dedim. Ne bu tepki?"

"Bas git lan. Canımı sıkma seni buraya gömerim."

"Sakin ol. Senden ne kadar büyük olduğumu biliyorsun ayıp olmuyor mu?"

"Lan beni deli etme, defol git buradan. Yoksa buraya girenlere neler oluyor, üzerinde tek tek uygulamalı olarak gösteririm."

"Tamam...tamam gidiyorum. Sonunda birinden hoşlanmana da sevindim. Tebrikler."

Ne kadar korktuğunu belli etmemeye çalışsada fazlasıyla belliydi. Alex onu fazlasıyla korkutuyordu. Arabasına binerek hızla gittikten sonra bana döndü.

"Dinliyorum. Bu neydi şimdi?"

"A-alex tanımıyorum gerçekten. Görmedin mi kendini daha yeni tanıttı."

"LAN SABAH DEDİ...SABAH KONUŞMUŞSUN ZATEN. BENİ ÇILDIRTMA."

"Alex gerçekten düşündüğün gibi bir konuşma olmadı ki. Ben bara gelirken az kalsın arabasıyla bana çarpacaktı. Durumumu sordu iyi olduğumu söylediğimde gitti. Sadece bu kadar gerçekten."

"Kedi bak, sabrımı zorlamaya kalkışma sakın, benim fazla sabrım yok çünkü. Seni de o iti de öldürmemek için kendimi zor tuttum. Bir daha görürde konuşursan durmam."

"Alex özür dilerim ama gerçekten o kadar ,inan bana."

"Kes sesini. Bin."

Sadece dediğini yapsam iyi olur diye düşünerek arabaya bindim. Kapımı öyle sert kapattı ki yerimde sıçradım.
Yanımdaki yerini aldıktan sonra arabayı çalıştırdı.
Sessiz sakin oturuyordum. Arada bir bakışlarımı ona çevirdiğimde sabır dilermiş gibi sürekli başını yan yatırıyordu. Dişlerini sıktığı, çenesinin gerilmesinden ve keskinleşerek kendini belirginleştirmesinden belli oluyordu.  Soluklarının sertliği öfkesini gösterirken ben iyice oturduğum yere büzüşüyordum.