🍁Sen 'SAR' Ben 'HOŞ' Olurum.🕊(#1)

🙈"NİCK"🕵

Girdim ama........

Alex'in birilerini dövdüğünü gördüm. Etraftakiler tüm korku dolu gözlerle Alex'i izlerken Tina'nın yanına biraz zor olsada  koşarak gidip ,neler oluyor öğrenmek istedim.

"Tina, ne oluyor böyle?"

"İnan hiç birimiz bilmiyoruz. Birden bu adamları dövmeye başladı."

"Sebepsiz yere mi yani?"

"Sanmıyorum. Alex asla kimseye sebepsiz yere dokumaz."

Alex'in ardı ardına rahat tavırlarla adamların yüzüne indirdiği yumruklar durmazken, son olarak birisinin yüzüne tekmeyi geçirdi.
Ardından hareketsiz yatan adamın saçını tutarak kafasını yere vurunca gerçekten ağlamak istedim.

Bu kadar acımasızlık olmaz.
Hiç hareketsizliğine aldırış etmeden üzerine doğru tekrar yürürken önüne atlayarak onu durdurdum.

"Yeter. Onu öldürmüş bile olabilirsin."

Aniden kollarımı kavrayıp sarsarak bağırdı.

"KİM LAN BUNLAR? "

"Alex, canımı yakıyorsun."

"BANA CEVAP VER. KİM BUNLAR? NEDEN KORUMAYA ÇALIŞIYORSUN BÖYLE ŞEREFSİZLERİ."

"YETER ARTIK. TANIMIYORUM. BENİ RAHAT BIRAK."

Gerçekten artık kendinden fazlasıyla soğutmaya başlamıştı beni.

"Tanımıyorsun öyle mi? Ama onlar seni çok iyi tanıyorlar."

Gözlerimi kapatarak rahatlamak için derin bir nefes aldım ve tekrar gözlerimi açtım.

"Bak Alex,benden ne istiyorsun bilmiyorum ama lütfen kolumu bırak. Canımı yakıyorsun ve biliyorsun ki kolum halâ iyileşmedi."

Gözlerimin içerisine baktıktan sonra gerilen çenesinden dişlerini sıktığını anlayabiliyordum. Yavaşça ellerini gevşeterek yüzüme bakmaya başladığında,kolumdan sızan kanı aldırış etmeden konuyu öğrenmeye odaklandım.

" Tamam. Şimdi konuyu öğrenebilir miyim?"

Bana bakmadan Eva'a döndü.

"Götür bunları."

"Tamam abi."

Şaşkın şaşkın önüne geçip gözlerine bakarak konuştum.

"Ne oluyor ha? Anlat , nereye götürüyorsun?"

"Bana bak Mina, madem tanımıyorsun,sakın karışma anladın mı?"

Gözlerimden süzülen yaşları durduramadım. Çenemin titremesine son veremeyeceğimi anlayınca o şekilde konuştum.

"Alex, kendini kontrol etmeye çalışsan iyi olur. Çünkü burada sadece onların ve benim değil, hepimizin canını yakıyorsun."

Onun vereceği cevabı beklemeden omzum ile koluna vurarak yanından esip geçtim.

Sokakta tek başıma ağlayarak geziyordum işte.
Suçsuzken bana bağırması gerçekten üzmüştü beni.

Onunla konuşmasam bile sadece benim canımı yakmaya odaklanmış gibi.
Garip bir yapısı var kabul ediyorum ama benimle bu kadar uğraşması da bana doğru gelmiyor.

💫💫💫

Kolumdan süzülen kana aldırış etmeden yürüyordum sadece.

Küçücük sokakta gidecek yerim yoktu, bunun verdiği sinirle sokağın çıkışına doğru yürüdüm.