🍁Sen 'SAR' Ben 'HOŞ' Olurum.🕊(#1)

🍀🍁burada kendini bul...🍀

"Gerçekten canının yanmasını istiyorsan sadece söyle...şimdi bana, eğer canının yanmasını istiyorsan kötü bir şey söyle. Hadi."

"Beni indirir misin?"

Korkuyorum ne yapayım elimde değil. Bu kadar ciddiyken ben soğuk cümleler kurmaya devam edersem sadece canım yanar o kadar... en iyisi tabiiki de susmak.

"Benim için sıkıcı bir seçeneği seçtin, ama kendin için seçtiğin seçenek doğru."

Ellerini tekrar göğüslerim ve koltuk altım arasına koyarak beni yere indirdi.
Tüm havası ile önümden esip geçerken estirdiği harika kokusu beni sarhoş edecek derecedeydi.
Bu psikopatta farklı bir şey var.
Ama ne?

Odaya geri dönerek Tina'yı uyandırdım.
Gerçekten artık eve gitsek iyi olur, burada kalmak bana hiç iyi gelmiyor.

Omuzlarından sarsarak rahatsız olmayacağı ses tonuyla seslendim.

"Tina? ... hadi kalk artık eve gidelim."

Aniden diklenerek elimi tutunca ürküp baş parmağımla damağımı kaldırdım.

"Ne...ne...ne oldu? Ağrın mı var? Kim? Birisi bir şey mi yaptı?"

"Tina asıl sana ne oluyor ya bir sakin ol. Ben iyiyim eve gidelim mi diye uyandırmaya gelmiştim ama çıldırdın."

"Ayy canım pardon ya ben öyle birden şey oldum...."

"Tamam sorun yok. Hadi gidelim artık daha fazla burada durmak istemiyorum."

"Bir sorun mu var canım? Bir şey mi oldu?"

"Yo! hayır,sadece eve gidelim istiyorum."

"Peki canım."

Tina 'nın toparlanması ile beraber ondan destek alarak kapıya doğru yürümeye başladık.

Kapının önündeyken duyduğum ses ile olduğum yerde kalakaldım.

"Minik?"

Yavaşça sesin geldiği yöne döndüğümde gülümseyerek konuştum.

"Cake?"
"Başka birisi ile karıştırdınız herhalde . Ben sapık ."
"Aa! Doğru. Sapık."

Kocaman gülümseme sonrası birbirimize sarıldık. Tabii kolumun ağrısından dolayı onun gibi sarılamadım ama neyse...

"Minik sana ne oldu böyle? Ben ortalarda yoktum diye yoksa canına kıymaya mı kalktın?"

"Yaa! sorma. Sensizlikden dertlendim. Canıma kıyayım dedim."

"Ah minik, geldim işte hadi öpüşüp hasret giderelim ha?"
"Lanet olsun! yine başladı."
"Hadi hadi gel."
"Cake, kızı rahat bırak. Ağrısı var birde seninle uğraşmasın."
"Neyse minik, o zaman daha sonra hallederiz bu konuyu. Şimdi anlatın bakalım ne oldu?"
"Alex ,Mina'ya Hoş geldin yaptı."

"Aa! Başka birisi bir şey yapmış olsaydı inan bana minik, onu öldürürdüm ama Alex'e bir şey yapabileceğimi sanmıyorum kusura bakma. "

Saçma sapan gülüşüne dayanamayıp ben de güldüm.

"Onu kendim öldüreceğim sapık merak etme."
"Çok hayal kuruyorsun minik."
"Öfff"

"Bak minik, hayat her zaman insana gülmez, azıcıkta sen gıdıkla yaa. Biraz buradaki kafalar gibi rahat ol. Artık buraya aitsin. "

"Tamam ben o zaman biraz hayatı gıdıklayıp geliyorum. "

"İnan bana minik, buradakiler gibi artık kendin olursan, rahat hissedersin.
Hepimizin iğrenç hayatları vardı ama hepimiz geride bırakmayı başardık. Sen de bırak ve gerçek seni bul... ha bu arada, eminim Alex sana her ne yaptıysa bir şeyi öğrenmen için yapmıştır. Şimdi eve git ve dinlen. Daha sonra yanına geleceğim minik. "