Kafamı sağa çevirip Jungkook'u gördüğümde çoktan ona doğru yürümeye başlamıştım bile.
Beni görünce gülümsedi.
"Chae naber?"
"Yoongi'nin uçağı saat kaçta?"
Sorduğum soruyla kaşlarını çattı. Tabii insan bir selam verir önce ama bu şu an acil bir durumdu.
Telefonunu çıkartıp ekrana baktı.
"Bir buçuk saate kalkıcak."dediğinde ağzım istemsizce açılmıştı. "Peki hangi havaalanında?"diye sordum.
"Incheon."dediğinde ağzımdan bir küfür kaçmıştı. Evet, bu küfür alışkanlığını bırakmam gerekiyordu.
Bir ara bırakırdım.
Koşmaya başladığımda Jungkook arkamdan "Nereye?!!"diye bağırdı ama ona cevap vericek zamanım yoktu. Lanet olası havaalanı burdan bir saat uzaklıktaydı. Ayrıca havalanına giden otobüs durağına yürümem hayır koşmam lazımdı.
Topuklu ayakkabı giymediğim için mutluydum.
Durağa vardığımda otobüs çoktan gelmişti. Vakit kaybetmeden binip paramı ödedim. Arkalarda bir koltuğa oturduğumda otobüsün hızlı gitmesi için dua ediyordum. Bir yandan da Yoongi'yi arıyordum. Tamam gidiyordu ama bir veda etmeden bile gidemezdi.
Bir saat resmen on saat gibiydi.
Havaalanına geldiğimizde otobüsten uçarak indim. Dış hatlara giderken Yoongi'yi aramaya devam ediyordum. Ama o cevap vermiyordu.
Hızlıca güvenlikten geçtikten sonra yürümeye başladım.
Etrafa bakarak giderken uçuş tablosunu gördüm.
Hangi şehre gideceğini bilmiyordum, tablodan Seoul'den Amerika'ya giden bütün uçaklara baktım. En yakında New York ve Chicago vardı.
İkisinin de uçak kapısı birbirine yakındı o tarafa doğru hızlıca yürümeye başladım.
Her yerde bir adet aptal Yoongi arıyordum ama o hiç bir yerde yoktu. Kapının olduğu bölüme gelmiştim ama buradan geçmek için biletimin olması lazımdı.
Ama yine de bir şansımı denemeye karar verdim. Görevli bir kadının yanına gittim.
"Afedersiniz. Benim içeri girmem lazım."dedim.
Kadın "Tabii, biletinize bakabilir miyim?"diye sordu.
"Şey biletim yok."
Kadın "O zaman giremezsiniz. Üzgünüm."dediğinde şaşırmamıştım. Bunu bekliyordum zaten.
Fuck my life....
Bir veda bile edememiştim. Bunu nasıl yaptı onu gerçekten anlayamıyorum. Yaşadığımız her şey bir hiç miydi? Boşuna mı sevgili olmuştuk? Evet belki bir gün biticekti her şey ama böyle bitmemesi gerekiyordu.
Gözlerim dolmaya başladığında kendime engel olmadım. Ağlarken bir anlık makyajımın bozulacağını düşündüm ama sonra aklıma maskaramın su geçirmez olduğu geldi. Göz yaşlarım kendi halinde süzülürken telefonum çalmaya başladı.
