24.BÖLÜM

15.3K 701 129
                                    


Aşk-ı Ala | 24.Bölüm


Neval gözlerinin dolmasını hiçe sayarak gülümsedi,niye üzülsündü ki...Baran ağa gitmiş,çile bitmişti.Fakat daha fazla dayanamadı.Koşar adımlarla odasına çıktı.Yatağa yüzüstü yattı.



"Olsun,yalnız olmak;yanlış bir kalpte olmaktan iyidir." dedi Neval.Ardından gözlerinden usulca firar eden yaşları silerken devam etti.


"Ama sen bir gün geri döneceksin Baran Şahzen,geri döndüğünde eski beni bulamayacaksın!"



---




Giden Baran'ın arkasından hüzünle bakan Yade Hozan,durgundu.Hiç düşünmemişti böyle olacağını,torununun gideceğini.Hiç ummamıştı Baran'ın,Neval'i yüzüstü bırakacağını.Şimdi Neval,ağabeylerini arayıp buradan gitsede haklıydı,konaktakilerin yüzüne bakmasa da haklıydı.Kimsenin Neval'e birşey demeye yüzü yoktu,çünkü kızı bir nevi kendileri zorlamışlardı bu evlilik için.


"Hadi,içeriye geçelim." diyen oğlu Lerzan ağayı dinleyip içeri geçti.Bütün Şahzen ailesi durgundu.Kimseden çıt çıkmıyor,sessiz sessiz oturuyorlardı.En sonunda Yade Hozan dayanamayıp bu sessizliği bozdu.


"Biz bu çocukları evlendirmekle yanlış mı yaptık,acaba?"


Sidar,babannesinin bu sözünü kabul etmek istemezcesine konuştu;



"Ortada verilmiş bir söz vardı,anlaşma vardı.Evlenmek zorundaydılar."



Amcası Revend,aklına birşey gelmiş gibi silkelendi.



"Anlaşmaya eğer gerçekten uyulsaydı,Neval'le evlenmesi gereken kişi Baran değildi."Dedi ve Şivan'a baktı.Şivan,amcasından gözlerini kaçırdı.Evet,anlaşmanın kurallarına gerçekten uyulsaydı Neval'le evlenmesi gereken kişi,Şivan ağaydı.Fakat o sevdiği kadını,Zelal'i kendine eş seçmişti.



Zelal,ayağa kalktı."Ben bir Neval'e bakayım." deyip gitti Zelal.Neval'in yanında olmak istiyordu.Çok zor zamanlar geçiriyordu,eltisi.



Uzun süren suskunluğu yine Lerzan ağa bozdu."Olan oldu.Neval artık bizim gelinimiz.Baran,sahip çıkmazsa karısına,biz çıkarız.Baktık olmuyor,bu evlilik böyle yürümüyor,Neval ve Baran..."konuşmak istemiyormuş gibi çıkan sesi,bu cümleyi kurmakta zorlanıyordu."Neval ve Baran yollarını ayırırlar."diyen babasına hayretle baktı Sidar.Ne diyordu babası böyle!



"Baba,bizde boşanma yoktur,bilmez misin!"


"Ağabeyin ve yengen,mutsuz olacaksa evli kalmalarının da bir anlamı yoktur,Sidar!Bu hayat onların hayatı!"


"Öyleyse bunları düşünmek için biraz geç kalmadık mı, baba?"diyen  Şivan ağaydı.


"Yapacak birşey yok!Dediğim gibi olan oldu!"




---




Neval,yüzüstü yatıp gözlerini kapattığından neredeyse uykuya dalacaktı ki,içeriye birinin girmesiyle yerinden sıçradı.Daha sonra oturur pozisyonu aldı,gelen eltisi Zelal'di.


Zelal,hiçbir şey demeden yatakta oturan eltisinin yanına gidip direkt sarıldı.Neval'in konuşmaya mecali yoktu,görüyordu.Ama dayanamadı.Neval'den ayrılıp yüzünü elleri arasına aldı.


"Neval,sana iyi misin demeyeceğim,iyi olmadığını görüyorum ama güçlü olmalısın.Bizi ezmeye çalışanlara karşı dimdik ayakta durmalıyız.Gülümseyerek,onlara onlarsız mutlu olduğumuzu göstermeliyiz,Baran'a karşı dik dur!"

AŞK-I ÂLA (TÖRE) #wattys2018 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin