18.BÖLÜM

13.8K 562 81
                                    

Aşk-ı Ala | 18.Bölüm


"B...Baran yardım e..et,N...ne...nefes ala...mıyorum."Neval'in kesik kesik söylediği cümleyle kendine gelen Baran hemen telefonunun led ışığını açarak Neval'in yanına gitti.

Neval, yere yığılmıştı.Başını dizlerine aldı.Işığı Neval'e doğru tuttu.

"Neval,kendine gel!Bak uyuma,dışarı çıkartacağım seni!Neval!!"Baran korkuyordu.İlk kez...İlk kez Neval için korkuyordu...

----

Yanağına hafif hafif vurarak Neval'i uyandırmaya çalışan Baran artık neredeyse uyanması için yalvaracak pozisyona gelmişti.Neval uyumasın diye elinden geleni yapmıştı ve yapıyordu da ama başarısız olmak onu inanılmaz derecede sinirlendiriyor ve korkutuyordu.


Elektrik geri geldiğinde Baran derin bir nefes aldı ama hala Neval uyanmamıştı.Kucağına alıp ayağa kalktı.Biraz sendeleyerek kanepeye yatırdı. Neval diye çağırarak onu uyandırmaya çalıştı.En sonunda Neval biraz kıpırdandığında gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı ve başını arkaya yaslayarak bir süre bekledi.


Neval uyandığında başında Baran ağayı görünce tekrar kaşları çatıldı.Tamam,o bayıldığında yanında Baran olmuş olabilirdi ama bu onun hala Baran olduğunu değiştirmiyordu...


"İnatçılığın baygınken bile devam ediyor Neval!Uyan diyorum horluyorsun."


Neval gözlerini kocaman açarak baktı Baran ağaya.

"Birincisi ben horlamam,ikincisi uyumadım bayıldım!Yanımda durmak istemiyorsan çıkıp gitseydin,anahtar da sende zaten!"dedi Neval yorgun bir şekilde.Bu tür olaylar onu hep yoruyordu.


Baran ağa bulmuşken fırsatı kaçırmak istemiyordu.Üstüne gidecek,uğraşacaktı onunla.


" 'Yardım et,diyen ben miydim Neval?Ne çabuk unutuyorsun sana yapılan iyilikleri."


"Ben bana yapılan iyilikleri unutmam fakat bana yapılan kötülükleri de unutmam."


"Ne yapacağız biz Neval hanım?Ben böyle sürekli senin bayılmalarınla mı uğraşacağım?Haberin olsun bir dahaki sefere güler geçerim."deyip pis pis sırıtan Baran tabiki söylediklerinde ciddi değildi.Neval,abartılı bir şekilde göz devirip; "Ne halin varsa gör!Beni kendi halime bırak!"Dedi ve ayağa kalktı.Misafirler yavaş yavaş dağılmaya başlamıştı.Neval,daha fazla o ortamda bulunmak istemedi.


"Aç şu kapıyı artık!"dedi.



Baran ayağa kalktı.Cebine koyduğu anahtarı aldı ve kapıya doğru ilerledi.Kapıyı açıp arkasına bile bakmadan dışarı çıktı.Tam o sırada içeriye Narin'in girmesi bir oldu.


"Neval,Neval!Nasılsın?İyi misin?Bir şey yaptı mı o adam sana!"


Narin,elektriklerin gittiğini görünce Sidar'ı olağan gücüyle aşmış hemen Neval'in yanına gelmişti.



"Yok birşey olmadı.Sadece konuşmak istemiş ama ben istemediğim için dışarı çıkmak istedim o kadar."Neval,baygınlık olayını kimseye anlatmayacaktı.Ağabeyleri de dahil,tabii onlar anlamazsa.


"Narin,kimseye söyleme Baran ağanın benimle konuşmak istediğini tamam mı?"


Narin,usul bir şekilde kafasını salladı."Söylemem."


AŞK-I ÂLA (TÖRE) #wattys2018 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin