AŞK-I ÂLA (TÖRE) #wattys2018

22.BÖLÜM

Aşk-ı Ala | 22.BÖLÜM

"Aa ağabeylerim geldi!"diyen Dicle'yle,kabusunun başladığını anladı Neval.

Allah'ım dedi içinden sen yardım et...

--

İnsanlar böyledir işte.Kimi zaman 'Ben bunları yaşadım,o yaşamasın!' diyecek kadar cesur,iyi kalpli,merhametli; kimi zaman ise 'Ben ne çektiysem,bin katını yaşa!" diyecek kadar gözleri kararmış,kötü biri olabiliyordu.

Adamına göre muamele diyorlar ya,ona benzer birşeydi bu.Kendi sevdiklerimiz,kötülükleri tatmasın,kötülük nedir bilmesin diye uğraşırdık.Bunu yaparken karşı taraf,umrumuzda olmazdı çoğu zaman.Hatta bazen karşımızda insan olduğunu bile unutuyorduk.Hareketlerimiz,tavırlarımız,karşımızda sevdiğimiz biri olup olmamasına göre değişiyordu.

Bunu yapmayan var mıdır sizce?Cidden bunları yapmayacak kadar iyi insanlar var mıdır diye düşünüyor insan bazen.İşin içinden çıkılabilir mi,meçhul.

"Hadi o zaman,geçelim büyük salona." diyen eltisi ile kendine geldi Neval.Hiç gitmek istemiyordu fakat gitmeliydi.

Kızlar, zor da olsa ayağa kalkıp büyüklerin olduğu odaya doğru ilerlediler.Beyler de gelmişti zaten çoktan.Şivan ağa,karısını görür görmez yanına giderken;Baran ağa,Neval'i görünce Neval'in en uzağına gitti.

Neval,sert bir şekilde göz devirdi.Ne diye Neval'in uzağına gidiyordu.Sanki Neval,onu görünce boynuna atlayacaktı!Boş verdi Neval.Umursamamak tercihiydi.

"Hoş geldiniz,"diyen daye Keje'ye karşı,

"Hoşbulduk,daye" diyen Sidar'dı.

Sidar,bugün çok güzel bir gün geçirmişti kendine göre.Mesela,ağabeyinin Neval'le evleneceği haberini aldıktan bu yana neredeyse hergün en az bir kez bile olsa duyduğu 'Narin' ismini duymamıştı.Bu bile onun için büyük bir mutluluktu.

"Hoşbulduk da,biz acıktık sanki biraz." Şivan,acıktığını dile getirince Zelal, hemen yerinden kalktı.

"O zaman biz yemek için aşağıdakilere yardım edelim."derken Neval dahil, kızlar da kalkmıştı.Hep beraber aşağı indiler.

Fakat tam bu sırada Yade Hozan'ın sözü ile Baran dondu kaldı.

"Dün gece karını odandan kovmuşsun,Baran ağa?"

Baran,ne diyeceğini bilemedi bir an.Fakat bu konaktaki herkes Baran'ın Neval'i istemediğini biliyordu.Ne diye bu kadar üzerine gidiyorlardı ki Baran'ın.

"Evet." dedi omzunu aşağı yukarı indirerek.

"Utanmadan bir de 'evet' mi dersin, kurê keri!"

Baran,derin bir nefes aldı.Kimseyle bu muhabbete girmek istemiyordu.Sidar'ın sesini duyunca gözleri ona döndü.

"Bremin...Cidden Neval'i odadan mı kovdun?" Sidar şaşkındı.Aslında odadaki herkes şaşkındı.Baran ve Neval bunu kimseye söylememişti fakat anlaşılan annesi babaannesine söylemişti.Şivan,kızdı.

"Ne demek kovdum lan!İnsan karısını odasından kovar mı?!"

Baran sinirle ayağa kalktı.Herkesin üzerinde gözlerini gezdirdikten sonra konuşmaya başladı.