AKSİ

Bölüm 18

Koltuğa yüzümü ona dönerek yan bir şekilde oturdum.Üzerinde anlatması için baskı oluşturmak en son istediğim şeydi.Bu yüzden gergin vücudunun bir süre sonra gevşemeye başladığını gördüğümde rahatladığımı hissettim.Benim yaptığım gibi yüzünü hafifçe bana doğru döndü.Gözlerindeki ifadeyi çözemiyordum ancak beklediğim aksine tedirgin veya huzursuz değillerdi elaları.İçimdeki bir ses bazı şeyleri kendine saklamak,içinde tutmak yerine benimle paylaşmak istediği gibi bir fikre kapılmıştı.Belki de sadece görmek istediğim şekilde yorumluyordum bazı şeyleri.

Soru sormak,konuşmayı belli bir yöne doğru ilerletmek yerine onun istediği yerden anlatmaya başlamasını istiyordum.Benim sessiz kaldığımı gördüğünde derin bir nefes alıp verdi.

"Toplumdaki kalıplara uymayan benim gibiler için oldukça sıradan bir hayatım var aslında.Babamın bilinen bir şirketin başkanı olması bazı şeyleri benim açımdan daha zor hale getirdi tabii."Devam etmeden önce bana bir bakış attı.Babasının önemli biri olması hakkındaki tepkimi merak etmiş olmalıydı.Bilmediği şey ise hikayenin bu kısmını daha önce duymuş olduğum ve insanları önemli yerlerde olup olmaması gibi şeylerle değerlendirmediğimdi.

"Erkeklerden hoşlandığımı ortaokulun son yılında fark etmiştim.Bunu saklamamayı tercih ettim.Anne ve babama doğrudan bahsetmemiştim ancak çok geçmeden biricik oğullarının gay olduğunu öğrendiklerinde verdikleri tepkinin bu kadar büyük olacağını ben bile tahmin etmemiştim.Belki de bu önemli ailenin" Bu kısımda yüzünde keder ve alayla karışık bir gülümseme belirdi. "tek çocuğu olduğum için işleri onlar açısından karmaşıklaştırmıştım.Babam benim durumumu herkesten özellikle de birlikte iş yaptığı arkadaşlarından saklamaya çalıştı.Ancak onun düzelmem gerektiğini söyleyen sözlerini dinlemeyip kendim olmaya devam ettiğim için liseyi bitirip üniversiteyi kazandığım an beni evden gönderdi."Omuz silkti.Tüm bunlar onun için önemli değilmiş gibi davranıyordu ancak incindiğini görebiliyordum.Aile dediğin insanların yanında olmamasının nasıl hissettirdiğini biliyordum.Tüm dünya seni karşına alsa bile umurunda olmazdı ama ailen karşındaki tarafta olduğunda inancını,güvenini yitiriyordu insan.Sudan çıkmış bir balık gibi...Çaresiz ve yapayalnız hissediyordu.

Karşımda kayıtsız bir ifadeyle oturup ailesinin ondan nasıl kurtulduğunu anlatırken aslında oldukça kötü zamanlar geçirdiğini tahmin edebiliyordum.Kelimelerindeki saklı hüzün havada asılı kalırken sessizliğe gömüldü.Kötü anıları düşünmeye daldığını fark ederek biraz suçluluk duygusuna kapıldım.Konuyu değiştirmek adına hızla düşündüm.

"Üniversiteye gitmediğini söylediğini hatırlıyorum.Seni atmıyorlar mı okuldan?"Beceriksizce gülümseme çabamı fark ettiği için mi bilmiyordum ama dudaklarının kenarlarının belli belirsiz yukarı kıvrıldığını gördüm.

"Hayır,devam zorunluluğum yok.Sınavlara girmem yetiyor."Gülümsemesi genişlemeye başladığında buna neyin sebep olduğunu merak etmiş,aklına komik bir anı gelmiş olabileceği ihtimali üzerinde durmuştum ancak yanılıyordum."Benimle ilgili her detayı aklına yazdığını bilmiyordum."Gülümsedim.Benimle alay etme fırsatını hiçbir zaman kaçırmıyordu."İlginç bulmuş olmalıyım.Aklımda kalmış işte."Omuz silktim.

Düşündüğüm soruyu sorup sormamak için kendi içimde küçük bir tartışma yaşamaya başlamıştım.Duyacaklarımın hoşuma gideceğini sanmıyordum.Yine de Giray'ın dürüstçe cevap vereceğini bildiğim için söyleyeceklerini duymak istiyordum.

"Okula gitmiyordun ve tüm günün boştu değil mi?Sıkıcı olmuyor muydu?"

Giray doğrudan gözlerimin içine baktı.Gerçekten bilmek isteyip istemeyeceğimi sorguladığını düşündüren bir ifadesi vardı.Kısa bir süre sessiz kaldıktan sonra aklındakileri toparlayıp kelimelerini sıralamaya başladı."Ailemin yanından ayrıldığımda her günü yeni özgürlüğümün tadını çıkarmakla geçiriyordum.Daha önce gittiğimiz o barlar sokağı en sık takıldığım yerdi."Bir an için duraksayıp gözlerini benimkilerle buluşturdu.Yüzümdeki korumak için çaba gösterdiğim sakin ifademi görünce devam etmeye karar vermiş olmalıydı."Başlarda sahip olduğum bu özgürlük başımı döndürüyordu.Sarhoş olmuş gibiydim ama bir süre sonra gözüme her şey sıkıcı gelmeye başladı.Yine de bilirsin,yapacak daha iyi bir işim olmadığından gitmeye devam ediyordum."