AKSİ

Bölüm 11

Adımlarım öne doğru atılmadan önce kontrolümün dışında hareket ettiğimin farkında olmama rağmen kendimi durdurmak için bir çaba harcamadım.Çevremde her zaman sakin,soğukkanlı ve tüm bunlardan dolayı da biraz soğuk biri olarak görülürdüm.Ortaokuldan arkadaşlarım,lisedeki ve üniversitedekiler.İş yerimdeki arkadaşlarım.Hatta anne ve babam.Herkesin aksine benim için mesleğimi her gün büyük bir arzuyla yerine getirirken bir an bile şikayet etmediğim bir özelliğimdi.Ama bugün işe yaramıyordu.Soğukkanlılığımın parmak uçlarımdan zemine aktığını karıncalanan parmaklarımdan hissediyor gibiydim.Yerini saf bir öfkeye bırakıyordu.

Yakasından yakaladığım Tuna gözlerini hayretle iriltmiş,ancak bu hareketim karşısındaki şaşkınlığı uzun sürmemişti.Şimdi yüzüne genişleyen bir sırıtma hakimdi.Kavradığım yakadaki parmaklarım, Tuna'nın bedeni karşıdaki duvara sertçe vurduğunda gevşedi.Giray'ın bir adım önünde dururken bakışlarım gömleğini düzeltmekte olan Tuna'nın üzerinde geziniyordu.Hissettiğim öfkenin en değerli varlığımı,kardeşimi aldatmasından doğuyor olması gerekirdi.Ancak Giray'ın hızlanmış nefesleri sırtıma vururken beynim tamamen onunla ilgili düşüncelerle doluyor,az önce gördüğüm sahne delirmiş gibi akan kanımın durulmasına izin vermiyordu.

Tuna ellerini koyu saçlarından geçirdikten sonra başını yana eğmiş,yumruğumla silmek istediğim sırıtmasını bozmamıştı.Dayak yemeden anlamayan tiplerden miydi merak ediyordum.

"Bunu beklemiyordum işte.Yeni sevgili mi yaptın?"Kısılan gözlerinin hedefi Giray'dı."Ben acı çekerken sen gönül eğlendiriyordun demek.Üzüldüm açıkçası."

Giray şaşkınlıkla bocaladığı birkaç saniyenin ardından saldırmak üzere olduğunu düşündüren bir pozisyonda arkamdan çıktığında ona engel oldum.Bu herifin ben burada sinirden köpürürken beni görmezden gelip hala Giray'a bir şeyler zırvalaması içimdeki öfkeyi büyütmüştü.Yine de soğukkanlılığımdan arta kalan ufak kırıntılara tutunmaya çalışıyordum.

"Kimin evinde olduğuna dikkat etmeni tavsiye ederim.Hazal'ın,sevgilinin abisinin evindesin."Son sözcükler sıkılı dişlerimin arasından tıslar gibi çıkmıştı.

Üzerine doğru birkaç adım attığımda kolumda hissettiğim parmaklar durmama sebep oldu.Tuna'yla aramda birkaç adım vardı.Benden yaşça küçük olmasına rağmen neredeyse benimle aynı boyda olması öfkeden kararmış bakışlarımın onunkileri kıstırmasını kolaylaştırıyordu.

"Şimdi.Hazal'a bir bahane uydurup buradan defoluyorsun."

Gözlerinde korktuğunu belli eden işaretler arıyordum ancak en ufak bir şey yoktu.

"Hay hay."Kendine son bir kez çeki düzen verirken bakışlarını benimkilerden ayırmadı.Benden etkilenmediğini,korkmadığını göstermek için yaptığı belliydi.Bu cesareti hayranlık uyandırıcı olmasına rağmen beni her yönümle tanımadan,en karanlık yüzümle henüz karşılaşmamışken bu şekilde gösterilerde bulunması bana sadece komik görünüyordu.

Giray'ın yanından geçerken gereğinden fazla oyalandığını fark ettiğimde sinirden kurumuş dudaklarımdan yabancı,duygu barındırmayan bir ses çıktı."Çabuk!"

Tuna banyodan çıktıktan birkaç saniye sonra içeriden konuşma sesleri duyuldu ve ardından kapının açılıp kapanma sesi.Tüm bu süre boyunca Giray zemini,ben ise Giray'ı izledim.Bu kulakları tırmalayan sessizliği bozmak istiyordum ancak kelimeler ihanet etmiş,beni yarı yolda bırakmıştı.

"Özür dilerim.Böyle olmasını istememiştim.Yemeğe kalmam en başından beri kötü bir fikirdi."Sarsılmış olduğu sesinden anlaşılan Giray gözüme son derece kırılgan görünmeye başladığında ona sarılma isteğimi güçlükle bastırdım.Kollarımın onu sarmak için yanıp tutuşmasına verebileceğim tek tepki yumruklarımı sıkmak oldu.