Ε π ί λ ο γ ο ς

Start from the beginning
                                    

Καθόταν και το κοίταζε. Μπορούσε να μυρίσει τις σελίδες του, την μυρωδιά των φρεσκοτυπωμένων γραμμάτων πάνω στις, κάποτε λευκές, κόλλες χαρτιού. Εκείνο το βιβλίο είχε μετατραπεί στο αγαπημένο της. Ήταν μια ποιητική συλλογή που άγγιζε τις καρδιές των ανθρώπων χωρίς μεγάλη δυσκολία. Την δικιά της πάντως την αιχμαλώτιζε με τέτοια δύναμη. Όχι επειδή την είχε γράψει ο έρωτας της ζωής της. Αλλά γιατί τα λόγια του ένωναν και το πιο μικρό κομμάτι της ψυχής της που δεν είχε βρει ακόμα το άλλο του μισό. Διάβαζε κάθε βράδυ και από ένα ποίημα, προτού αποκοιμηθεί στο πλάι του.

Ο βιβλιοπώλης έπιασε το βλέμμα της να επεξεργάζεται την ολοκαίνουρια τοποθέτηση των νέων του βιβλίων. Η αλήθεια ήταν πως ο κύριος Μόντι είχε κάνει εξαιρετική δουλειά στη διακόσμηση... τα βιβλία να στέκονται όρθια, μισάνοιχτα, ανάμεσα σε μπεζ και άσπρες μικρές πέτρες, πάνω στις οποίες απλώνονταν πολύχρωμα λουλούδια. Μια ανοιξιάτικη βιτρίνα για το πρώτο πρωινό της άνοιξης. Ο τριαντάχρονος άνδρας-ιδιοκτήτης άφησε τη θέση του, πίσω από το ταμείο, το οποίο τακτοποιούσε, και βγήκε έξω να την χαιρετήσει ενθουσιασμένος με τα "φρέσκα" του βιβλία.

«Χόουπ! Το βλέπεις; Επιτέλους, μας το έφεραν. Πουλάει σαν τρελό από το πρωί!» στάθηκε κάτω από το κατώφλι της ανοιχτής πόρτας.

Ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά απλωνόταν στο πρόσωπο του.

Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά, ευτυχισμένη, λουσμένη από την απόλυτη γαλήνη. Ο κος Μόντι κοίταξε την όμορφη φιγούρα της, το χέρι της που ξεκουραζόταν πάνω στη κοιλιά της.

«Φαντάζομαι, το έχεις ήδη αγοράσει! Σωστά;» ρώτησε, αν και πιο πολύ δήλωσε.

Η Χόουπ ξέσπασε σε γέλια.

«Λυπάμαι Μόντι, δεν θα μπορούσα να περιμένω. Ο σύζυγος μου επέμενε να έχω υπομονή. Μα, ειλικρινά άμα δεν το είχα από τη πρώτη στιγμή... θα έσκαγα!»

Ο μεγαλύτερος της, κατά ένα χρόνο, άνδρας γέλασε μαζί της, εντυπωσιασμένος με την ανυπομονησία της. Του ανταπέδωσε ένα τελευταίο χαμόγελο και εστίασε ξανά το βλέμμα της στο εξώφυλλο του βιβλίου. Ήταν μαύρο, με μικροσκοπικά αστέρια πέρα δώθε στην έκταση του και στη μέση του βρισκόταν ένα τεράστιο φεγγάρι, σε σχήμα αψεγάδιαστου κύκλου. Ο τίτλος ήταν τυπωμένος με μεγάλα, καλλιγραφικά γράμματα.

Το Χρώμα του ΚαπνούWhere stories live. Discover now