Το Χρώμα του Καπνού

Ε π ί λ ο γ ο ς

Ο κύριος Σίμονς της έδειξε μια έκφραση απογοήτευσης.

«Λυπάμαι κορίτσι μου, ο εγγονός μου βλέπεις... έπεσε και έσπασε το πόδι του στο ποδόσφαιρο. Η κόρη μου έφυγε με την καρδιά στο στόμα. Έτσι ανέλαβα εγώ να κρατήσω το φαρμακείο. Ευτυχώς, ο μικρός είναι καλά. Καταλαβαίνεις, όμως, παιδιά. Δεν τα πιάνεις πουθενά.»

Του έγνεψε καταφατικά, επιτρέποντας σ'ένα γλυκό γέλιο να απλωθεί στην ατμόσφαιρα.

«Εντάξει. Ευχαριστώ πολύ. Να της πείτε πως πέρασα άμα μπορείτε. Επίσης, περαστικά στον εγγονό σας!»

«Μην ανησυχείς. Θα της το πω και ευχαριστούμε!»

Του χαμογέλασε μια τελευταία φορά. Βγήκε γρήγορα από το φαρμακείο και συνέχισε τον δρόμο της.

Η Κόνι, αν και ανύπαντρη μητέρα, είχε γίνει η καλύτερη, νέα φίλη της. Μοιράζονταν πολλά πράγματα μαζί. Αφού, η Καλιφόρνια ήταν κάτι νέο για εκείνη, ένα μέρος που έβλεπε από κοντά για πρώτη φορά, έπρεπε επειγόντως να μάθει και να κάνει παρέα με ντόπιους, αυθεντικούς ανθρώπους. Ειδικά τώρα. Και ενώ σήμερα είχε ανάγκη να επιβεβαιώσει στη καινούρια φιλική συντροφιά της τα ευχάριστα των τελικών εξετάσεων, την προηγούμενη κράτησαν μακριά από τη χαρμόσυνη είδηση οι υποχρεώσεις του να είσαι μητέρα.

Συνέχισε να πορεύεται σιωπηλή, οδεύοντας προς το σπιτικό της. Ο άνεμος, γλυκός μα απαιτητικός, παρέσυρε τα μακριά μαλλιά της σ'έναν μικρό χορό στον αέρα καθώς το λεπτό ύφασμα από το φουστάνι της παλλόταν στα κύματα του αέρα. Κράτησε απαλά το ύφασμα πάνω στο στομάχι της για να μην συμβεί κάποιο ατύχημα και βγουν σε κοινή θέα οι μηροί της. Αύξησε τον ρυθμό των βημάτων της, φυσικά, όσο της το επέτρεπε η κατάσταση του σώματος της. Κάποια στιγμή και ενώ πλησίαζε τον προορισμό της, κοντοστάθηκε έξω από το αγαπημένο της μαγαζί. Κοίταξε την ξύλινη ταμπέλα πάνω από την μεγάλη, φτιαγμένη από ξύλο βελανιδιάς, πόρτα.

Βιβλιοπωλείο

'' Όνειροπαγίδα "

Χαμογέλασε αχνά και έριξε μια ματιά στις τελευταίες κυκλοφορίες, στη βιτρίνα. Το βιβλίο του μόλις είχε φθάσει στην περιοχή τους, σε μια μικρή κωμόπολη της Καλιφόρνιας. Δεν είχε την υπομονή να περιμένει να έρθει εκεί που έμεναν από τον εκδοτικό οίκο για να το αγοράσει. Το είχε κάνει ήδη, παραγγέλνοντας, μάλιστα, δύο βιβλία κατευθείαν από το μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη. Το ένα το φύλαξε εκείνη στο σπίτι τους ενώ το άλλο το χάρισε στην αγαπημένη της φίλη, την Κόνι.