Trudne życie wrestlerki

23. Kocham cię

-Cześć Nikki. Pomagam dzisiaj Camili w przygotowaniu ciebie do powrotu na ring.

-Dzięki, że chcesz pomóc, ale nie potrzeba -mruknęłam.

-Nikki, Seth z miłą chęcią chciał mi pomóc, a ja się zgodziłam. Uszanuj to proszę.

-Ehh... No dobrze. Możemy zaczynać?

-Tak tak. Więc zacznijmy od rozgrzewki. - Jak powiedziała tak zrobiliśmy

30 minut potem Camila powiedziała, że jestem już dość rozgrzana. Seth za każdym razem gdy robiłam ćwiczenie patrzy na mnie z zaciekawieniem.  To trochę... krępujące.

-Nikki nie myśl o niebieskich migdałach tylko ćwicz!- powiedział Seth.

-Mhm

-Nikki ja na prawdę próbuje ci pomóc

-Seth, Nikki idę się napić zaraz przyjdę -Cam wyszła, a ja zostałam sama na sam z Sethem.

-Ja wiem tylko trudno jest mi ćwiczyć kiedy się na mnie patrzysz.

-Ale wiesz, że muszę to robić żebyś nie zrobiła sobie krzywdy?

-No tak, ale jest to dosyć krępujące.

-Oh.. Przepraszam. Mogłaś powiedzieć to bym wyszedł - powiedział i zaczął iść w stronę drzwi

-Nie, Seth! Nie oto mi chodziło.

-A więc o co- przystanął przed wyjściem

-No wiesz. Zawsze trenowałam sama z Camilą. To jest dość inna sytuacja niż ta w której zazwyczaj byłam.

-Mogłaś mi powiedzieć

-Nie chciałam cię zranić

-Um... Ok. Może pójdziemy na kawę?

-Wiesz nie skończyłem jeszcze treningu -Nikki on zaprasza cie tylko na kawę. Nie bądź taką zimną suką- Ale spytam się Cam czy mogłabym jutro nadrobić zaległości -Uśmiechnęłam się do niego.

-Ok zaczekam przed samochodem

-Dobrze

Porozmawiałam z Cam i zgodziła się na jednym taki wyskok. Widziała że dzisiaj już nie dam rady ćwiczyć.  Oczywiście i tak będę musiała jutro dokończyć ćwiczenia.

Wyszłam z przebieralni i poszłam w stronę samochodu.  Stał tam Seth opierający się o jego maskę.

-Więc gdzie idziemy?

-Niedaleko jest tutaj kawiarnia. Możemy się tam przejść.

-Ok tylko zostawię torbę w samochodzie - schowałam moje rzeczy i ruszyłem z Sethem w stronę podanego miejsca.

-Więc jutro musisz dłużej ćwiczyć?

-Tak, ale uda mi się. Wypad na kawę dobrze mi zrobi -Uśmiechnęłam się, a on zrobił to samo.

-Cieszę się -resztę drogi szliśmy cicho.  Nikt z nas nie wiedział o czym rozmawiać i czy wogóle jest sens rozmawiania ze sobą.  Doszliśmy do kawiarni. Wzięłam sobie Latte, a Seth cappuccino. Usiedliśmy przy oddalonym od innych stoliku. Kelnerka podała nam nasze zamówienia.  Patrzyłam chwilę na napój, a potem na Setha.  On też spojrzał się na mnie. Potem wypowiedział dwa dziwne dla mnie słowa:

-Kocham cię

-----------------------------------------------------------

Dzień dobry!

Dzisiaj dość krótki rozdział, ale kolejny będzie za to dłuższy.

Ponownie dziękuję za ponad 1000 wyświetleń.  Jesteście niesamowici!!!

KOMENTUJCIE!!!

LAJKUJCIE!!!

OBSERWUJCIE!!!

Do zobaczenia!