TUTSAK "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

bölüm 21

Bavulumuda alıp aşşağıya indim. Annem koltukta oturmuş ağlıyordu. Onu öyle gördükçe içim parçalanıyordu. Gözlerimi ondan çekip kardeşime baktım. Emir yerdeki bir noktaya dalmış düşünüyordu. Aslında ne düşündüğünü çok iyi biliyordum. Beni fark edince ikisininde bakışları bana çevrildi. Annem ayağa kalkıp bana doğru gelmeye başladı. Yine gitmemem için ikna etmeye çalışacaktı. Hiçbir işe yaramayacaktı. İkimizide daha fazla üzmekten başka. Gerçekleri bilse belkide hiç uğraşmazdı. Benim yaşadıklarım yüzünden travmaya girdiğimi sanıyordu. Yanıma gelip konuştu.

Kızım gitme. Bırakma beni. Ben dayanamam yokluğuna.

Yaklaşıp anneme sarıldım. Kulağına eğilip konuştum.

Anne benim iyi olmamı istiyormusun?

Evet kızım çok istiyorum.

O zaman gitmeme izin ver. Ben burada iyi olamıyorum. Söz veriyorum, eskisi gibi olup geri döneceğim. 

Biraz durduktan sonra konuştu.

Peki kızım. Kendine dikkat et. Beni habersiz bırakma.

Yavaşça ayrıldım annemden elini tutup öptüm.

Merak etme annem.

Emir'de ayağa kalkıp bana doğru yürüdü. Yanıma gelip bavulumu eline aldı. Dış kapıya doğru ilerledi. Yüzüme bakmamıştı. Haklıydı, ne yapsa haklıydı. Ben hak ediyordum. Yavaşça annemden ayrılıp kardeşimin arkasından ilerledim. Dış kapıdan çıkıp arabaya doğru ilerledim. Eve doğru geri dönüp, evin her karesine sanki birdaha unutmamak için aklıma kazıyor gibiydim. Ben bu evde büyümüştüm. Acısıyla tatlısıyla günlerimi bu evde öldürmüştüm. Annemle göz göze geldik hala ağlıyordu. Elimi kaldırdım el sallayacaktım. Vazgeçtim elimi geri indirdim. Arkamı dönüp arabaya bindim. Emir sürücü koltuğunda beni bekliyordu. Ben binince arabayı çalıştırdı. Hala bana bakmıyordu. Kardeşimi çok özleyecektim.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Yol boyunca tek kelime konuşmadı. Hava alanına gelmiştik. Arabadan inip bavulumu çıkardı bagajdan. Bende arabadan indim. Emir in yanına doğru ilerledim. Beni beklemeden hava alanına doğru ilerlemeye başladı. Arkasından seslendim.

Emir.

Olduğu yerde durdu yanına doğru gidip elindeki bavulu aldım.

bundan sonrasını ben hallederim.

Bana baktı. Cevap vermeden arabaya doğru ilerledi.
Arkasından baktım. Arabaya binip buradan uzaklaştı. Artık kendimi tutmama gerek yoktu. Tuttuğum gözyaşlarım süzülmeye başladı. Bir anda belimden sarıldı birisi. Ağzımı birşeyle kapattı. bu kokuyu hatırlıyordum. Çırpınmaya çalıştım ama çok geçti. Gözlerim kendiliğinden kapanmaya, bilincimi kaybetmeye başladım...

🌸🌸🌸🌸🌸

Gözlerimi açtığımda, yoğun küf kokusu doldu burnuma. Başımda şiddetli bir ağrı vardı. Acıyla gözlerimi kapattım. Boynum tutulmuştu. Aaahhh. Yavaşça gözlerimi açtım. Karanlık bir odadaydım. Heryer nem küf kokuyordu. Bir sandalyeye bağlıydım.
Oda çok soğuktu üşüyordum. Yavuz'un sesini duydum. Yerimden irkildim. Oda buradaydı. Karanlıktan görünmüyordu.

Uyandınmı?

Eevet.

Bana gelmeyecektin. Seni görmemeleri gerekiyordu.

Ben neden buradayım.

Benim düşmanım çok. Artık hangisi kaldırdı kim bilir.

Burdan nasıl çıkacağız.