jebemonster:gusto ko lang po magpasalamat sa mga patuloy na nagbabasa nito... kahit hindi ng vovote yung iba, hahahaha okay lang hahahaha.. at least i know na may nagbabasa kasi nadadagdagan naman yung reads hahahhaha its enough to inspire me to make updates already hahahahaha oh siya
dedicated nga po pala kay el_phaxzawai dahil po sa wagas niyang paglike bawat chapter ng story na to....thank you po ng madami=)
***************
CHAPTER 14
Chrizza and I entered the room together. It’s good that our first period professor is one the kindest. Kaya kahit 15 minutes late kami, konting palusot lang ang ginawa namin, pinapasok din kami.
bago kami naghiwalay ni Chrizza, kasi magkalayo kami ng upuan, doon siya sa bandang harap ako naman sa bandang likod, she said something,…. more like whispered something.
“Don’t worry Janica, I won’t tell anyone the thing we’ve talked about a while ago, I won’t even tell it to Darius, your secret is safe with me, I won’t use it against you, I’m not that bad”-then she smiled…a sweet real one.
Now I’m confused. How can she be cool with that? How can she be that nice when she has just known that I’m inlove with her fiancé? It’s easier for me to believe if she’ll stay hating me… or is she that confident that she can win Darius’ heart and I won’t?...........it can be, I mean it’s obvious that she has huge advantage over me, she’s a lot prettier, taller, more fashionable, sexier, a model type...she’s someone that you’ll choose over me in just one glance….(insecurity attacks)*sigh
Naglakad nalang ako papunta sa upuan ko. And my seatmate (Darius) is acting cold towards me… what have I done? Haissst bahala nga siya dyan….sa totoo lang, medyo naiinis din ako sa inasta niya kanina kay Chrizza. babae parin yun no? and as a girl ang pangit sa pakiramdam na mapagsabihan ka ng mga ganun salita ng isang lalaki, lalo pa’t fiancé mo… Hayaan ko nalang muna siya, parang kakainin ako kung kakausapin ko pa…
So ayun natapos ang morning classes namin ng hindi talaga ako pinapansin si Darius…hayaan ko nalang, basta alam ko malinis ang konsensiya ko, alam kong wala akong ginawang masama…..pero nakakakaba lang…first time kasi niya akong hindi pansinin……..eeeeeehh kasi naman eh..nakakapanibago lang…
Lunch break na pero hindi parin ako pinapansin ni Darius, so mag-isa ako ngayon dito sa harap ng Greenwich stall, dito sa loob din ng Vrand… dito kasi sa university namin may foodcourt kami at may mga stalls dito ang Greenwich, McDonalds, Jollibee, Dunkin Donuts, KFC, Mang Inasal, Mr. Donut, Starbucks……at kung anu-ano pang mga sikat na kainan… ofcourse what do you expect from the very prestigious Vrand University???
Habang kumakain ako ng pizza, take note 3 slices, bakit ba? Eh sa feel ko ang kumain ng madami….feel ko kasi nadedepress ako ngayon.. haisst….I’m looking around and Darius is nowhere to be found…lagi kong kasabay yun maglunch, kaya nakakapanibago ngayon kasi wala siya…..saan kaya yun naglunch? Eh bakit ko ba prinoproblema pa yun? Bahala siya? basta ako.. kakain ako..
“Is this seat taken?”-napatingin ako sa nagsalita….and there’s Chrizza
