Stars || Meanie

#30-W

"Bro."

"Kamusta?"

"Tss. Mukha akong tanga no? Tinatanong kita kahit alam kong di ka na sasagot."

Natawa nalang ako sa sarili ko dahil pilit kong kinakausap ang taong dalawang taon nang patay.

"Jungkook.. Miss na kita."

"Tangina mo kasi, di pa nga tayo nakakapagbonding tas iniwan mo kaagad ako."

Ilalapag ko na sana yung bulaklak nung marealize kong may nakalagay nang bulaklak sa itaas ng puntod niya.

May bumisita na sakanya?

Nakita ko din ang isang box. Binuksan ko ito.. at nakita ko ang sobrang daming letters na nakalagay dito..

Naalala ko dati na nakikita ko nga siyang busy na nagsusulat ng letter.. isa kaya yun dito?

I opened one..

Bi,

Wag mo kalimutang kumain ng lunch.. alam mo namang ayokong nagugutom ka.

-Bi

So tama ako, ito nga yung mga sulat ni jungkook sa walanghiyang lalaking yun.

I didn't know na bumibisita pa pala yun dito.

Buti may lakas pa siya ng loob para pumunta dito. Buti nalang di ko naabutan.

I lighted a candle para sa nakababata kong kapatid.

"2 years kookie... 2 years pero hindi ko magawang kalimutan yung kawalanghiyaang ginawa nila sayo."

"I'm sorry for not being there.."

"I'm sorry kung nakuha ko lahat ng atensyon ni mom and dad."

"Sorry for not accepting you for who you are and just realizing your real value when you were already gone."

"Sorry for everything."

"Sana sa ginagawa ko.. makabawi ako sa pagkukulang ko bilang kuya sayo."

"I regretted not being with you nung mga oras na kailangan mo ng masasandalan."

"I will do everything, just to give justice to your death... I will make him suffer."

Yes. Kaya ko ginagawa ito para mabigyang hustisya ang pagkamatay ng kapatid ko.

It's his fault. Jungkook loved him, pero anong ginawa niya. Binaliwala niya lang ang kapatid ko. Tinrato niya na parang basura. Kasi may iba daw na gusto.

How did I knew? Jungkook loves writing letter.. so does writing in his diary.

Nung namatay siya, nabasa ko iyon.. at hindi ko hahayaang hindi magbayad ang lalaking yun dahil siya lang naman ang nanakit sakanya.

Nakakaawa ang kapatid ko..

Kaya gagawin ko ang lahat makaganti lang para sakanya. Makaganti sa lahat ng sakripisyong ibinigay niya para kay mingyu.

Naupo pa ako doon ng ilan pang sandali bago ko nagpagpasiyahang umalis na..

Lumingon muna ulit ako sa puntod ng kapatid ko..

Tama ba ang ginagawa ko?

Haays. Wag ka na nga masyadong mag-isip wonwoo.

Kinuha ko yung kahon ng mga sulat at tuluyan nang umalis.

Pero pagkasakay ko sa kotse ay kumuha ulit ako ng isang sulat mula sa kahon at binasa iyon..

To: Bi

Uy, thank you sa kanina ah.. thank you sa pagpapagaan ng loob ko..

Alam mo, kahit hindi ako pinapansin ng pamilya ko, kahit parang wala lang ako sakanila.. ang suwerte ko kasi nandito ka.

Nandito ka para palitan yung pamilyang dapat na nagaalaga sakin.. masaya ako na kasama kita.

I will never get tired of saying thanks to you. Because you are the greatest thing that happened in my life. I'm so lucky to have you, although I still can't call you mine.

Thank you. Thank you. Thank you. Thank you for always being there for me, supporting me and helping me in any way you can.

-Bi

Napayukom ako sa mga nabasa ko..

I don't know what should I feel..

Ano bang nangyayari?

Parang mas pinapagulo lang nitong mga sulat nato ang sitwasyon..

Ano bang dapat kong gawin?