“Daniel?!”

Nakinig ulit ako. Nagkulong na naman kasi yun sa kwarto niya. Ewan kung anong ginagawa.

  (._.)

/(~~)\

Kumukulo na ang tyan ko. Asan na kasi yung Nutella ko?!

“Kath! Padala naman ng tubig oh!” sigaw ni Daniel mula sa kwarto niya.

 

“Ayoko nga! Ikaw kaya bumaba dito!”

 

“Ayoko! Padala na lang! Please!”

 

“Dali na! Ililibre kita ng milk tea! Gusto mo dalawa pa eh!”

 

Magpapaloko ba ako?

Never! ޏ₍ὸ.ό₎ރ

Kaso, yung dalawang milk tea! (⋋▂⋌)

Sige na nga. ( -_-)旦~

“Daniel?” kinatok ko yung pinto niya. “Daniel?”

 

“Pasok.”

Binuksan ko yung pinto at nilagay yung tubig niya sa table.

“Nakita mo ba yung Nutella ko?”

Hindi niya naman ako pinansin at patuloy ang paglalaro dun sa PS3 niya.

 

“Daniel. Yung Nutella ko kamo kung nakita mo.”

 

“Hindi nga.”

 

“Daniel, maging si Honesto ka naman oh.”

Tiningnan niya naman ako.

“Ikaw lang talaga. Ang lahat ay nasa iyo. Ikaw lang talaga. Ang laman ng puso’t isip ko.”

May kinuha naman siyang jar sa baba ng kama niya.

“Lily’s lang talaga. Lily’s Peanut Butter.”

Hinalikan niya yung jar at pinakita sa’kin yung tatak ng jar.

“Endorser ang peg ng loko. Ikaw ang kumain no?!”

 

Dear Kuya: Her Letters of Choices [EDITING]Where stories live. Discover now