Dear Kuya: Her Letters of Choices [EDITING]

DK- 35

KATH’S POV:

“ASAN SILA?!”

 

“Kath, kalma.”

 

“ASAN ANG ROOM NILA?!”

 

“Kumalma po kayo Miss.”

 

“ASAN NGA?!”

 

“Miss, saglit lang ho. Hinahanap pa po yung pangalan nila.”

 

“WHERE ARE THEY?!”

 

“KATH, KALMA ! PWEDE?!” niyakap niya ako ng mas mahigpit. “Walang magagawa yang pagwawala mo. Kumalma ka…”

Napapikit na lang ako at napaiyak. Bakit nangyayari ‘to? Bakit sa’min nangyayari ‘to?

 

“Adjacent lang po yung rooms nila. Starting from room 312 po. Andun ho si Miss Monte Carlo…”

 

“Sige po. Salamat.” sabi ni Daniel dun sa babae.

Naglakad na kami ni Daniel papunta sa elevator. Huminga na lang ako ng malalim at nagpunas ng mga luha ko.

“Kath, kalma. Kaya niyo yan…”

 

“Bakit Daniel?” napasinghot ako. “Bakit nangyayari ‘to? Bakit kailangang sa mga kaibigan ko pa?”

 

“Kath, pagsubok lang yan…”

 

“Pagsubok? Daniel, hindi pa ba sapat lahat ng mga pinagdadaanan ko? Sobrang hirap magtago. Pagsubok? Kasama ba sa pagsubok na ‘to yung posibilidad na mamatay sila? Pagsubok pa ba yun? O parusa na? Daniel, nakakainis na. Nakakainis na. Sobra. Minsan naiisip ko, ito na ba ang parusa ko? Parusa ko sa matagal ko nang pagmamahal sa’yo?”

Tumingin ako sa likod ko at wala si Daniel. Nagbeep yung phone ko.

Pumunta lang akong CR.

Napabugtong hininga ako. Buti na lang. Mapapaamin pala ako nang wala sa oras. Hinintay ko na lang siya dun sa labas ng CR ng mga boys.

 

“Bakit hindi ka pa nauna?”

 

“Gusto kong may kasama…”

Niyakap niya ulit ako.

“Kath, it’s just a bad day. Not a bad life. Di ba ayos naman sila? Mga pilay, sugat at pasa lang. Pasalamat na lang tayo at yun ang naabutan nila. Wag kang susuko. Kasi hindi mo alam kung ano ang pwedeng mangyari sa sunod…”