մաս 15

509 25 6
                                    

Ես չեմ հասկանում շուրջս ինչ է կատարվում: Սեհունը առանց կանգ առնելու համբուրում է ինձ, իսկ իմ կոկորդում արդեն գոռալու ուժ չի մնացել: Սեհունը սկսեց հանել հագուստս, այդ ժամանակ ես սկսեցի իրական աշխարհ վերադառնալ: Հավաքելով վերջին ուժերս սկսեցի գոռալ, սակայն Սեհունը կարծես չէր լսում ձայնս:
Հանկարծ սենյակ մտավ Յունգին և հարձակվեց Սեհունի վրա: Ես լսում եմ թե նրանք ինչպես են կռվում, բայց ոչինչ անելու իվիճակի չեմ:

Հեղինակի կողմից:

Աշլին անգիտակից պարկած է, նրա հագուստը ամբողջովին պատրտված է, ձեռքերին կապտուկներ են հայտնվել: Եթե Յունգին սենյակ մի քանի րոպե ուշ մտներ, ամեն ինչ ավելի վատ կլիներ:
- Սեհուն դու չես փոխվել,- գոռաց Յունգին, երկու ձեռքով նրա երեսը բռնելով և ուշադիր աչքերի մեջ նայելով:
- Յունգի ես չեմ հասկանում ինչ է իմ հետ կատարվում,- արցունքոտ աչքերով ասաց նա:
- Դու չպետք է նորից նույն բանն անես, այս անգամ բարեբախտաբար ես շուտ հասա, իսկ այն...,- Սեհունը չթողոց, որ Յունգին իր խոսքը ավարտի:
- Մի խոսիր այդ մասին,- կոպիտ ձայնով ասաց Սեհունը:
- Այդ դեպքից հետո, դու շատ ես փոխվել, ասես սատանա է ապրում ներսումտ: Եթե ես չգայի պատմությունը նորից կկրկնվեր, բայց այս անգամ ես այլևս քեզ չեի ների, -ասաց Յունգին:
Այս բառերը դեռ երկար էին հնչում Սեհունի ուղեղի մեջ: Նա հասկանում է, որ Յունգին միակ մարդն է, որ չնայած դժվարությունների միշտ իր կողքին է և չի ուզում կորցնել իր միակ հավատարիմ ընկերոջը:
Յունգին մոտեցավ Աշլիին, նա անգկտակից պարկած էր:
-Իչու ես նրան հարվածում?,-կոպիտ ձայնով ասաց Յունգին:
- Նա կմ կինն է,-կարճ պատասխանեց Սեհունը:
- Հետո ինչ? , հակառակը դու պետք է թուլ չտաս, որ ինչ-որ մեկը նրան նեղացնի, պետք է միշտ իր կողքին լինես:
-Յունգի, հերիք է խառնվես իմ կյանքին,- գոռաց Սեհունը չհասկանալով, որ Յունգին ընդամենը ցանկանում է օգնել:
Հանկարծ Աշլին բացեց աչքերը: Տղաները արագ փակեցին խոսակցությունը: Սեհունը դուրս գնաց սենյակից, իսկ Յունգին ամուր գրկեց Աշլիին:

Աշլիի կողմից:

Աչքերս բացեցի և կողքս տեսա Յունգիին, նա ինձ ամուր գրկեց: Աստված իմ ես երբեք չէի պատկերացնի, որ Սեհունը նման բաների է ընդունակ: Հիշելով այն ամենը ինչը կատարվել էր մի քանի րոպե առաջ, աչքերիցս սկսեց արտասունք հոսել:

- Աշլի, հանգստացիր ամեն ինչ արդեն անցյալում է,- ասաց Յունգին և համբուրեց ճակատս:

- Շնորակալ եմ,-  ցածր ձայնով ասացի ես:

- Ես միշտ կողքիդ եմ և չեմ թողնի, որ Սեհունը նորից նման բան անի,- այս խոսքերը լսելով և ջերմություն զգացի: Սակայն ես մի բան չեմ հասկանում, ինչու է նա այս ամենն անում?, նա կարող էր չօգնել ինձ, բայց օգնեց:

- Ինչու ես այս ամենն անում,- հարցրեցի ես:

- Ուղղակի չեմ ուզում, որ պատմությունը կրկնվի,-ասաց Յունգին իննչից հետո շտապեց դուրս գալ սենյակից:
Ես նրան չկանգնեցրեցի: Որոշեցի դուրս գալ մի փոքր զբոսնելու, զգեստափոխվեցի և դուրս եկա սենյակից: Հանկարծ Յունգիի ձայնը լսեցի, ճիշտ է ուրիշի խոսակցություններին ականջ դնելը վատ սովորույթ է, բայց ես չեմ կարող ուղղակի անցնել:

-Ջիվոնը թույլ չի տա, որ մենք հանգիստ ապրենք,-ասաց Սեհունը:

-Մենք պետք է ազատվենք նրանից,-վստահ ասաց Յունգին:

- Չեմ կարծում, որ դա լավ միտք է, նա բազում տեղեկություններ ունի մեր երեքիս ընտանիքների և անձնական կյանքի մասին և հաստատ գիտի, որ մենք կփորձենք վերացնել իրեն,-ասաց Սեհունը:

-Ուզում ես ասել, որ նա ամեն ինչ կարող է ջրի երես հանել?,-հարցրեց Յունգին:

- Այո, մենք պետք է զգուշանանք նրանից:

- Իսկ Մինհոն որտեղից է հայտնվել?,-հետաքրքրվեց Յունգին, սակայն ես չկարողացա լսել նրա պատասխանը հեռախոսիս ձայնի պատճառով: Նրանք նկատեցին ինձ....

Պայմանով ամուսնությունМесто, где живут истории. Откройте их для себя