Պայմանով ամուսնություն

մաս 7

Եթե դուք կարծում եք որ մեր գիշերը առանց  առեխծվածների անցավ, ապա չարաչար սխալվում եք:

***
3:37
Սեհունը չէր կարողանում քնել, նա անգամ չէր կարող պատկերացնել, որ ստիպված կլինի ամուսնանալ մեկի հետ, ում չի սիրում: Աշլին քնած էր նորածնի քնով, բայց Սեհունը ցանկանում էր նրա գիշերը դժողքի վերածել:
Նա դանդաղ մոտեցավ Աշլիին և պարկեց նրա կողքին, ամբողջ սենյակով մեկ լսվեց նրա գոռոցը:

Աշլիի կողմից:

- Հիմար ես ինչ է? ինչու ես պառկել կողքիս?

- Լսիր, սա իմ անկողինն է, եթե դուր չի գալիս գնա բազմոցին քնիր,-կոպիտ ձայնով ասաց Սեհունը:

- Դու երևի մոռացար պայմանագրի մասին, այնտեղ պարզ նշված է որ դու բազմոցին պետք է քնես,- ամեն ինչ իմի բերելով ասացի ես:

- Այնտեղ նշված չէ կոնկրետ որ անկողնում կքնես, այս տան մեջ էլի սենյակներ կան գնա քնիր նրանցից մեկում,- վստահ ասաց Սեհունը և փակեց աչքերը ինձ հասկացնելով, որ ես նրան խանգառում եմ:

Ես վիճելու տրամադրություն չունեի, դուրս եկա սենյակից և տնով մեկ սկսեցի շրջել: Բոլոր սենյակները մուգ երանգի մեջ էին, բացի մեկից: Այս սենյակը լուսավոր էր, գեղեցիկ: Ինձ թվում է այստեղ ինչ-որ աղջիկ է ապրել: Պատին մի գեղեցիկ նկար էր փաքցված, որի վրա երկու աղջիկ էին պատկերված: Մեկը Նուանն էր, իսկ մյուսին չեմ կարողանում իմի բերել, նրա դեմքը շատ ծանոթ է, բայց չեմ կարողանում հիշել թե ով է, նա եվրոպացու տեսք ունի: Ես սկսեցի շրջել սենյակով և չգիտեմ ինչու սկսեցի դարակները փորփրել, այնտեղ ես նորից նկարներ հայտանաբերեցի, տարօրինակ է բոլոր դարակները դասավորված էին, կարծես այս սենյակ ոչ-ոք չի մտնում և ոչինչի ձեռք չի տալիս: Մի նկարի վրա ես ճանաչեցի Սեհունին, նկարը այդքան էլ հին չէր: Նկրի վրա պատկերված էր Սեհունը նա համբուրում էր այն նկարի անծանոթ աղջկան:Անկեղծ եմ ասում ես ապշած եմ, ով է այդ աղջիկը?, ինչու են նրանք համբուրվում? և ինչու է նրա նկարը այսքան մեծ պատին փաքցված: Դարակում ես հայտնաբերեցի նաև օծանելիքներ զարմանալին այն էր,  որ դրանք կանացի էին: Վերցրեցի նրանցից մեկը և ցանեցի վրաս: Այնքան անուշ բույր ուներ~:Հանկարծ սենյակ մտավ Սեհունը: Նայելով նրա դեմքի արտահայտությանը մարմնովս սարսուռ անցավ:

- Ինչ ես անում այստեղ գրողը տանի?,-գոռաց Սեհունը:

- Դու ինքդ ասեցիր ուրիշ սենյակ գնամ,-վախեցած ասացի ես:

- Դուրս գնա այս սենյակից և այլևս երնեք չմտնես այսեղ, հասկացար?

- Այդ ինչու պետք է ես քեզ լսեմ, և հետո հերիք է գոռաս վրաս,-գոռացի նրա վրա ես:

- Ինչի ես դիպել այս սենյակում?,-ձայնի տոնը փափկացնելով ասաց նա:

- Միայն մի քանի նկար եմ նայել և օծանելիք եմ ցանել վրաս:.

- Դու կպել ես այդ օծանելիքներին?

- Պարզ չարտահայտվեցի?,-ասացի ես, սակայն այդ բառերից հետո ուժեղ ցավ զգացի երեսիս: Ես ապշած նայում եմ Սեհունին, նա ինձ վրա ձեռք բարձրացրեց?:

- Կներես Աշլի, ուղակի հիշիր այս սենյակ մտնելը արգելված է,-մեղմ ձայնով ասաց Սեհունը:

Ես արագ բարձրացա որպեսզի դուրս գամ սենյակից, սակայն նա պինդ բռնեց ձեռքս:

- Աշլի, եթե չես ուզում տեսնել իմ դաժան ու վատ կողմերը, խորհուրդ կտամ հեռու մնաս ինձնից: Չեմ ուզում հերթական զոհը դառնաս,-ասաց նա և դուրս գնաց սենյակից:

Ես չեմ հասկանում նրա բառերը, ինչ է նշանակում 《 չեմ ուզում հերթական զոհը դառնաս》?: Սենյակից դուրս գալով, տան մեջ ես նրան չհայտնաբերեցի, բարձրացա մեր սենյակ և պարկեցի: Սեհունը այնքան տարօրինակ է, մեկ մեղմ է, մեկ կոպիտ: Ես նրանից բան չեմ հասկանում:

***
9:44

Դռան ձայն լսեցի, ես մտածեցի, որ Սեհունն է եկել, քանի-որ միայն նրա մոտ կա բանալի:Սակայն ես սխալվեցի...