Այս գրքում կնկարագրվի մի աղջկա կյանք, ում հայրը և խորթ մայրը ամուսնացնելու են կորեացի տղայի հետ, որպեսզի կարողանան կապեր հաստատել կորեացի բաժնետերերի հետ: Նրա փեսացուն կտեղափոխվի Նյու-Յորք և այն ամենը ինչ կկատարվի նրանց միջև կիմանաք գիրքը կարդալուց...
- Աշլի, արթնացիր դու պետք է պատրաստվես հարսանիքիդ,-գոռում է Էմիլին:
Օ ոչ միայն ոչ այդ հարսանիքը: Ես ամեն օր աղոթում էի որ այս օրը չգա: Սեհունը ցանկանում էր որ ես փախչեմ, անհետանամ միայն չամուսնանամ նրա հետ:Բայց արդեն ուշ է ինչ-որ բան ձեռնարկելու համար: Ինչ կլինի մի քանի ժամ հետո?, արդյոք Սեհունը կհամաձայնվի ինձ հետ ամուսնանալ?, նրա խոսքերը մինջև հիմա դուրս չեն գալիս մտքիցս:Մեր երկուսիս ընտանիքների պատճառով մենք սկսեցին ատել կյանքը:
- Իսկ ինչ կլինի որ չպատրաստվեմ?,միևնույն է իմ գեղեցիկ լինելը ոչինչ չի փոխելու: Իմ ու Սեհունի միջև դրանից զգացմունքմեր չեն առաջանալու,-վստահ ասացի ես:
- Դա ժամանակի հարց է,-խոսակցությանը միջամտեց հայրս:
- Հուսանք,-արթյունքներս մի կերպ զսպելով ասացի ես:
*** Ես կանգնած եմ հաելու դիմաց և հիանում եմ զգեստի գեղեցկությամբ, սակայն նրա գեղեցկությունը տգեղացնում է իմ դեմքի արտահայտությունը: Հետաքրքիր է Սեհունը կգա հարսանիքին թե այնուամենայնիվ կվորոշի հրաժարվել ամենից և երջանիկ ապրել?: Նայում եմ ինձ հաելու մեջ և զզվում ինքս ինձնից, ինչպես կարող եմ ամուսնանալ մեկի հետ ում չեմ սիրում?:Մտքերից ինձ իրակամություն վերադարցրեց իմ միակ ուրախությունը.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
- Դու հիասքանչ տեսք ունես,-ժպտալով ասաց եղբայրս:
- Շնորհակալ եմ,- ասացի ես:
- Աշլի, ես քեզ բան պետք է ասեմ,-սենյակ մտնելով ասաց Ալեքսը:
- Ասա,-ասացի ես:
Նա մոտեցավ ինձ, ծնկի իջավ, գրպանից հանեց մատանու տուփ,բացեց այն և ասաց.
- Կամուսնանաս ինձ հետ?
-Այո իհարկե,-ծիծաղելով ասացի ես:
- Ինչ լավ է, ստիպված չենք լինի քեզ համար զգեստ գնենք դու արդեն պատրաստ ես,-ժպտալով ասաց նա:
- Ձեզ հասուն մարդկանց պես պահեք,-կոպիտ ձայնով ասաց Ֆելիքսը:
*** Հայրս ինձ տանում է Սեհունի մոտ: Սեհունը անասելի գեղեցիկ է.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Նա պինդ բռնել է ձեռքս, այնպիսի տպավորություն է, որ նա վախենում է, որ ես կփախչեմ հարսանիքից, չնայած վատ միտք չէ: Նա ինձ 《հանձնեց》Սեհունին և համբուրեց այտս: Այդ պահին ես զզվանք ապրեցի, ատում եմ նրա ձևականությունը, բայց ինչևէ պետք է համակերպվեմ: Քահանան իրեն հանձնված խոսքն է ասում, բոլորը մեզ են նայում ուրախ հայացքներով, իսկ ես արթյունքներս հազիվ զսպելով նայում եմ մի կետի: Քահանան ինձ ասաց.
- Հնազանդ ես?
Ընդամենը երկու բառ, սակայն այդ երկու բառից է կախված' մի քանի րոպե հետո ես ազատ թրչուն կլինեմ և կապրեմ իմ առաջվա կյանքով անհոգ ու երջանիկ թե կյանքս դժողքի կվերածվի: Եթե ես ասեմ այո հայրս ամեն ինչ կանի ինձ հետ լավ հարաբերություններ հաստատելու համար, չէ-որ ես կշատացնեմ մեր հարստությունը, իմ այո պատասխանի պատճառով կխորտակեմ ոչ միայն իմ այլ նաև Սեհունի կյանքը:Բայց ես ուրիշ ելք չունեմ...
- Ա...այո,-ոչ վստահ ասացի ես:
Բոլորը սկսեցին բարձր ծափահարել, զարմանալին այն էր որ Սեհունի ընտանիքից բացի ոչ-ոք չկար: Ես մտքերով տարված էի հանկարծ զգացի թե ինչպես Սեհունի շուրթերը ծածկեցին իմը:Ամբողջ մարմնովս դող անցավ ես արդեն պատրաստ էի գոռալ նրա վրա, սակայն հասկացա որ այս ամենը ուղակի հերթական հիմար ավանդույթ է:
*** Ոմանք պարում են, ոմանք զրուցում, իսկ ոմանք ինձ պես կանգանած սխալ քայլերի մասին են մտածում:Ինձ մոտեցավ Սեհունը և ասաց.
- Ժամանակն է տուն գնանք:
Նրա այս խոսքերց ամբողջ մարմնովս սարսուռ անցավ, սակայն եկավ իմ փրկիչը' Ալեքսը:
- Էյ, Աշլի դու ընդունեցիր իմ առաջարկը, բայց այս քարի հետ ամուսնացար?
- Ալեքս հերիք է խոսես, առանց այդ էլ հազիվ եմ արդյունքներս զսպում:
- Այն կողմ գնա քանի դեռ ողջ ես,-սպառնացող ձայնով ասաց Սեհունը:
- Լավ գնում եմ միայն մի զայրացիր,-ծիծաղելով ասաց Ալեքսը և հնաց մնացածի մոտ:
Դե ինչ գնանք տուն?,-ժպտալով ասաց Սեհունը ,իսլ ես չէի կարող նրան հակաճառել:
