Save Me, My Miss Right • 방탄소년단

SMMMR 65.1 ~ Palawan Escapade pt.1

"Sige hyung." At narinig ko ang yabag niya paalis.

Hinarap ko naman si Elle na mukhang nagulat sa pagkatok ni Kookie.

"You okay?" I asked her while cupping her cheeks. She nodded then I kissed her forehead.

"Hindi muna natin gagawin yun ha? I'll wait 'till our wedding day. I promise." Nakangiti kong sabi sakanya at niyakap sya nang mahigpit.

"Thank you." She whispered. "I love you." Pahabol pa nya, dahilan para mas lumawak pa ang ngiti ko lalo.

"I love you too." Sagot ko.

Pinulot ko naman yung damit namin na naitapon sa kung saan kanina at tumayo ako sa harapan nya.

Isinuot ko sakanya yung damit niya at inayos ang buhok nya.

"Nirerespet kita kaya di muna natin gagawin yun ah? Kahit na alam kong gusto mo na akong tikman---"

"KAPAL!"

We both chuckled at her own reaction and I held her hands. Natigilan siya sa pagtawa at napatitig nalang rin saakin.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag nawala ka pa ulit saakin." Mahina kong sabi sakanya. Naramdaman ko naman ang pangigilid ng mga luha ko kaya yumuko ako at tumawa ng pagak.

She cupped my cheeks and made me look at her. "Maski ako, di ko na rin alam ang gagawin ko kapag iniwan mo pa ako ulit."

I shook my head as a response. "No, never. Hindi na kita ulit iiwan, di na kita pakakawalan. Akin ka lang, Elle Hyun."

And with that, I claimed her lips again for the nth time.

Well, I think we'll make out again.

Seokjin

"Oy Kookie, asan na ang Yoongi hyung mo?"

"Ewan ko. Tinawag ko na sa cr kanina eh." He replied habang bitbit niya yung bag ni Mhargot.

"Sige hyung, baba na kami." Sabi nito bago alalayan pababa ng private plane si Mhargot.

Napatingin naman ako kay Rustlene na kasalukuyang itinatali yung jacket niya sa bewang nya at mukhang nahihirapan sya kaya naman nilapitan ko siya at kinuha mula sakanya yung jacket niya at ako na ang nagtali sa bewang niya.

Napangiti ako nang ma-realize ko na ito pala yung jacket na binigay ko sakanya noon. Ang tagal na rin pala, marami na kaming napagdaanan at masaya akong kasama ko pa rin siya hanggang ngayon.

"Ayan, tapos na." Sambit ko nang maitali ko na nang tuluyan sa bewang niya yung jacket.

"Salamat." She sweetly said while smiling, revealing her deep dimples. And that made me blushed, seriously.

Mukhang napansin niya ang pamumula ko kaya agad niyang hinawakan ang noo ko. "Ayos ka lang?" She asked in a worried tone.

I nodded. "Ne. May masakit lang." Sabi ko at napangisi ako sa naisip ko.

"Hala! Saan? Saan ang masakit?" Alala niyang tanong sakin.

I leaned forward to her bago ngumuso, "Ito oh, masakit yung lips ko. Kiss mo nga."

Inirapan niya ako bago nya pabirong pinalo ang nguso ko at natawa. "Corny mo!" Pang aasar niya.

Ipinulupot ko sa bewang niya ang mga kamay ko at mas inilapit ang sarili ko sakanya bago ngumuso ulit.

"Sige na, masakit talaga lips ko eh. Kiss mo na." Pagbibiro ko sakanya na ikinatawa niya naman.

"Magtigil ka nga. Ang pangit mo."

"Atleast mahal mo." Pangbabara ko kaya natahimik naman siya.

"Sorry, di kita mahal eh."

Nanigas naman ako sa kinatatayuan ko at napalayo ng kaunti sakanya.

Ano raw?

I smiled awkwardly bago hawakan ang magkabilang braso niya.

"Anong sabi mo?" Please Rustlene, bawiin mo yung sinabi mo. Bawiin mo.

"Hindi kita mahal." Pag-ulit niya which breaks my heart.

Ano ba to? Bakit ganito? Ano ba tong sinasabi niya?

"H-ha? Hahaha! Grabe ka naman magbiro Rustlene!" Nangingilid na luha kong sabi sakanya.

"What? Totoo naman eh. Hindi kita mahal."

And that made my tears fall. Pangatlong beses niya na sinabi. Ang sakit.

"Oh, bakit ka umiiyak?" She asked.

Umiling ako habang pinupunasan ang luhang walang tigil sa pagtulo. Tangina naman oh, ang bakla naman neto!

Nagulat naman ako nang hawakan niya  ang mga kamay kong nagpupunas sa mga luha ko.

"Hajima, hindi talaga kita mahal."

Tangina. Kelangan ba ulit ulitin?

"Kasi mahal na mahal kita."

Natigilan ako at nanlaki ang mga mata ko. Ibig sabihin...

"Nakakainis ka! Pinagtripan mo ko!" Pagmamaktol ko.

Natawa naman siya at niyakap ako. "Aba, kaya ba naman kitang sabihin ng ganun? Nah, never. I'll never unlove you no. Mahal na mahal kaya kita." Sabi niya pa sa malambing na tono.

"Tangina, natakot ako dun. Akala ko--"

She cut me off by crashing her lips to mine. It lasted for 5 seconds bago kami humiwalay sa isa't isa.

"Ayan, di ka na takot? Hindi na masakit yung lips mo?" Nakangiti niyang tanong saakin.

I smiled and pinched her nose. "Not anymore. I love you."

"I love you too."

Kasalukuyan ko siyang yakap nang makita kong lumabas na ng cr si Yoongi.

"Oh Yoongi--"

Pero natigilan ako nang makita kung sinong kasunod niya.

"E-Elle?" Hindi ko maiwasang hindi matigilan nang makita ko ang estado ni Elle.

Gulo gulo ang buhok at gusot ang damit at nang tignan ko si Yoongi, gusot din ang damit niya.

"What? Bakit ka nakatingin hyung?" Tanong niya saakin na nakapagbalik sa huwisyo ko.

"A-ah, wala. Tara na Rustlene." Sabi ko sabay hatak sa fiancé ko.

Nako. Malala na yung dalawang yun.

~~~~~

ANOTHER UPDATE! YEY! SUNOD NA UD, BUKAS OR THE OTHER DAY :) YUNG UD KO ABOUT SA CON, MAYBE AFTER CON NALANG PARA DETAILED :)