Pain of Yesterday

War started

Elle's POV

*BLAG!*

"Ay bakla!!" Napasigaw ako ng biglang kumalabog ng sobrang lakas yung pintuan.

"Yeah I'm home" malumanay sa sabi ni Hye.

"It's not even your home." I informed her.

"Yeah right -.-" she looked at me. "Elle... Can I--"

"No" i said coldly before she finish her statement.

Di siya sumagot pero dumiretso siya sa pag upo sa higaan ko. Himala parang ang tahimik at ang lungkot niya ngayon. Pero sabagay okay na rin yun kasi sobrang ingay niya.

"Waaah! I really hate him! I can't stand him!" Sigaw niya tapos gumulong gulog sa higaan ko at sinasabunutan ang sarili at umiiyak ng walang luha. Nababaliw na to. Kung broken hearted siya wag siya dito sa pamamahay ko.

"Elle please help me.." bigla na lang siya nagsalita.

"Don't have time for counseling -.-" sagot ko.

"No. Not counseling. My brother is here in Korea and he's a piece of shit and pain in my ass. He's a jerk that I really can't stand even just one single minute! I feel like I can't breathe just knowing that we're in the same country!!" She said without breathing. Sobrang bilis niya magsalita promise.

Pero natawa ko kung paano niya dinescribe yung kapatid niya. At may kapatid pala siya?

"Elle? Elle! Answer me. Please help me. I'll really die if he's here! Help me to kick him out of korea again!" Pagmamaktol niya at tumayo mula sa kama.

"So what?" Sagot ko. Isn't it better for her to die? No one will pest me.

"What? We're friends!"

"Who told you?" Pang aasar ko. And a half meant. Hindi naman talaga kami magkaibigan.

"You'll really not going to help me?" Tanong niya.

"Isn't it obvious?" Tanong ko din.

"Aish!! I knew it!!" Sigaw niya at ibinagsak ulit yung katawan niya sa kama.

Tumayo na lang ako at naglito ng ramen ko.

"Elle I'll go to sleep don't wake me up for dinner. I'm not in mood." With that napairap ako. What makes her think that I'll call her for dinner? Assuming much? Di na ko nagsalita at tuluyan ng kinain yung ramen ko.

***
Maaga ako nagising at nag ayos para mauna sa school. Gusto ko pumunta ng maaga para walang Hye na makulit at maingay. Walang estudyante na babati at higit sa lahat walang susubaybay na mga mata ng co teachers every time na papasok ako sa faculty. Daig pa artista dito ee. Walang privacy sa kanila.

Papasok na sana ko sa school's gate nang makaramdam ako ng gutom. Di pala ko nag almusal. Dumiretso na lang muna ako sa malapit na convenient store.

"This one's delicious than the others." Bigla na lang may nag abot sakin ng lasagna na nasa box kaya napatingin ako dun. Tinititigan ko kasi yung mga pagkain eh nag iisip pa ko tapos bigla siyang eepal.

Di ko kinuha yun at humablot ng kahit anong pagkaing mahawakan ko. I'm pretty sure he's just another random guys. Dumiretso na ko sa counter para magbayad.

"Take this one instead of this." May kumuha ng pagkain at pinalitan ng lasagna. Tinignan ko na ng masama yung lalaki. Pakialamero ee.

"Who are you?" Tanong ko pero ngumiti lang siya.

"You work in Deunju university?" Tanong niya at ngumiti. Nginingiti ngiti nito. Sapakin ko to. Nakakainis na ah.

Kinuha ko na yung pagkain at binayaran. Ayoko nga magkautang ng loob kahit kanino.
Umupo na ko at kumain pero maya maya bigla siyang umupo sa tabi ko at tinignan ako ng seryoso. Ang creepy niya shit.